...και οι αιτίες της ήττας...
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να μπει σε μια αυτοκριτική για το τι έφταιξε και παραπέμπει τάχα μου στην Κεντρική Επιτροπή, όπου εκεί ο κάθε πικραμένος – χαμένος – θα τα χώνει στους κύκλους του προέδρου ή όπου αλλού νομίζει ότι φταίει που... δεν εκλέχθηκε.
Ωραία καμπάνια θα κάνουν στις επόμενες τρεις βδομάδες με αυτές τις λογικές. Είπαμε ότι ο Τσίπρας θα παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα απλώς δεν υπάρχει.
Τώρα, αν μετά την επόμενη αναμέτρηση – όπου δεν υπάρχει αφήγημα διακυβέρνησης – διατηρήσει τα ποσοστά του και θελήσει να τα αλλάξει όλα, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ο Τσίπρας «τα έχωσε» στο ΠΑΣΟΚ επειδή λέει, ευχαριστήθηκε που έχασε από τη Νέα Δημοκρατία πιο πολύ από τους Νεοδημοκράτες.
Και τι ήθελε, να πάνε οι Πασόκοι να κλαίνε στην Κουμουνδούρου; Εκλογές είχαμε, το έχουν καταλάβει, ή θα το καταλάβουν μετά τις επόμενες;
Ας δούμε όμως λίγο βαθιά τις αιτίες αυτής της συντριπτικής ήττας:
1. Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται κυρίως στην αδυναμία του να προβάλει μια πρόταση εξουσίας. Στα τέσσερα χρόνια που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση κυριάρχησε το «Όχι». Όμως το «Όχι» δεν είναι πολιτική πρόταση. Επίσης η απλή αναλογική παγίδεψε τον Τσίπρα σε ατέλειωτες αντιπαραθέσεις με κόμματα που είτε δεν ήθελαν να κυβερνήσουν μαζί του, όπως το ΚΚΕ, είτε δεν τα ήθελε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Βαρουφάκης. Έτσι η αυτοδυναμία του Μητσοτάκη φάνηκε ως πιο ρεαλιστική πρόταση για πολιτική σταθερότητα.
2. Προφανώς από εδώ και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μιλάει για εκλογική νίκη. Ο ρεαλιστικός στόχος που έχει, είναι να φρενάρει την πτώση του, να απευθυνθεί στους 600.000 ψηφοφόρους που έχασε, να διεκδικήσει κάποιους από αυτούς και να παραμείνει ο ισχυρότερος πόλος της αντιπολίτευσης.
3. Από εκεί και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ:
– Πρέπει να καταλάβει γιατί μεγάλο κομμάτι των δικών του ψηφοφόρων τον εγκατέλειψε.
– Πρέπει να καταλάβει γιατί η κοινωνία δεν τον είδε ως κόμμα εξουσίας.
– Πρέπει να καταλάβει γιατί, όταν ήταν ένα κόμμα του 31,5%, το κεντρικό του μήνυμα ήταν αυτό του 3%.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κακά τα ψέματα, δεν έδειξε ποτέ ότι μπορεί να είναι πρωταγωνιστής χωρίς τον Τσίπρα. Το θέμα είναι αν ο ίδιος ο Τσίπρας έχει την όρεξη και τον ενθουσιασμό να δώσει μια άλλη ταυτότητα στο κόμμα του, ακόμη και αν χρειαστεί να αφήσει πίσω του τη λογική του 3% και να μιλήσει στην κοινωνία με μια άλλη γλώσσα.
Αυτό μόνο ο ίδιος το ξέρει…
Κάλχας
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου