Η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, η φιλοδοξία του ΠΑΣΟΚ...

...και το ενδεχόμενο να μην υπάρξει αυτοδυναμία...

Γιάννης Τριάντης

Την καίρια φράση την είπε ο Αλέξης Τσίπρας μετά την συντριβή: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας». Ηξερε τι έλεγε: ο μόνος τρόπος να συγκρατήσει ψηφοφόρους στην επικείμενη αναμέτρηση δεν είναι ούτε ούτε η βελτίωση στην επικοινωνία ούτε η ad hoc τεκμηριωμένη αντιπολίτευση.

Βοηθούν και αυτά, αλλά το... μείζον είναι άλλο: Να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια κόμμα εξουσίας. Ο σεισμός της 21ης Μαϊου και η σοβαρή ρηγμάτωση στην εικόνα του τροφοδότησε τις σχετικές συζητήσεις, διανθισμένες από την αξιοσημείωτη άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Εδώ το κλειδί: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ υποστεί νέες απώλειες(π.χ. μέχρι 2-2,5%, πόσο μάλλον μεγαλύτερες) και ταυτόχρονα ενισχυθεί περαιτέρω το ΠΑΣΟΚ(π.χ. 2-2,5%), η αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει τα πρωτεία στην αντιπολίτευση από το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ θα μεταβληθεί σε βεβαιότητα. Θα εμπεδωθεί.

Η εξήγηση είναι απλή: η συντριπτική πλειονότης των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Είναι πολίτες οι οποίοι συνήθισαν επι χρόνια να βρίσκονται σε κόμμα εξουσίας.

Κατά βάσιν δεν πρόκειται για χρησιμοθηρική επιλογή (διορισμοί, ρουσφέτια κλπ). Είναι η αίσθηση του ανήκειν σε μεγάλο κόμμα, αίσθηση που ψυχολογικά παρέχει ασφάλεια, ανεξάρτητα από τυχόν ωφελήματα όπως τα προαναφερθέντα.

Ο κόσμος αυτός έμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ παρά την μνημονιακή θητεία του και φρόντισε λόγω βαθιάς αντιδεξιάς τάσης να αποσπάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα αξιοσημείωτο ποσοστό, ώστε να ανασχεθεί κάπως η επέλαση Μητσοτάκη το 2019.

Όμως η 21η Μαϊου κατέδειξε ότι η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ έπασχε δομικά με αποτέλεσμα να υποστεί απώλειες πρωτοφανείς για αξιωματική αντιπολίτευση κατά την μεταπολίτευση.

Το ρεύμα επιστροφής προς το ΠΑΣΟΚ είχε αρχίσει. Και τυχόν νέες απώλειες θα πιστοποιήσουν ότι η συντριβή μεταβάλλεται σε κατάρρευση, ενώ ταυτόχρονα το ενδεχόμενο αυτό ανάβει το πράσινο φώς στο ΠΑΣΟΚ να διεκδικήσει την ανάβαθμισή του σε αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμη κι αν κατά τι υπολείπεται του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά στις εκλογές του Ιουνίου.

Και εδώ απλή η εξήγηση: Προβληματική η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την 21η Μαίου, αλλά νέα ποσοστιαία πτώση θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Σαρωτική κριτική κρημνιστικού χαρακτήρα, οξείες αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, ευθεία αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα και πιθανές αποχωρήσεις. Ρέκβιεμ; Πολύ πιθανό, αν-ξαναλέμε- ο ΣΥΡΙΖΑ υποστεί νέες απώλειες τον Ιούνιο.

Όπως έχουν τα πράγματα, η Κουμουνδούρου δεν είχε άλλη επιλογή: βελτιώσεις στην εικόνα του κόμματος με στόχο ανεβασμένα ποσοστά και βασικό επιχείρημα -αμυντικού χαρακτήρα αλλά αναπόφευκτο-, να ενισχυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να καταστεί τείχος και τάφρος ανάσχεσης στην παντοδυναμία Μητσοτάκη. Και κυρίως, διαρκής υπόμνηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει κόμμα εξουσίας.

Στην ίδια ρότα και το ΠΑΣΟΚ σχετικά με το πιθανώς παντοδύναμον της ΝΔ, αλλά με καλύτερους όρους. Πρώτον, γιατί ενισχύθηκε τον Μάιο. Δεύτερον, διότι δεν πιέζεται ποιον θα επιλέξει για συγκυβέρνηση (σωστή διαπίστωση από τον Ευάγγελο Βενιζέλο).

Τρίτον, γιατί έχει αποκλείσει ρητά και κατηγορηματικά την συνεργασία με τη ΝΔ. Και τέταρτον, διότι προβάλλει ως κόμμα εξουσίας, μετά την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, φιλοδοξώντας να επαναπατρίσει στις εκλογές αυτές μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων, τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν πρόκειται για άμετρη και ανέρειστη φιλοδοξία: η εισροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αρχίσει, ενώ ουδόλως αποκλείεται να εισπράξει ψήφους και από ψηφίσαντες τη ΝΔ τον Μάιο, οι οποίοι δεν επιθυμούν να δούν αυτοκρατορικές επιδόσεις και τάσεις από τον Μητσοτάκη.

Στις εκλογές του Ιουνίου θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η εν εξελίξει αναμέτρηση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, και φυσικά η αυτοδυναμία. Η οποία κάθε άλλο παρά είναι δεδομένη. Ειδικά αν η ΝΔ απωλέσει π.χ. δύο μονάδες και συρρικνωθεί το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής. Περί αυτών σε προσεχές σημείωμα.

ΥΓ: Δεν ήταν απλώς unfair η επιλογή Νίκου Ανδρουλάκη να κρατήσει την έδρα στη Θεσσαλονίκη, εκτοπίζοντας τον Χάρη Καστανίδη. Πρόκειται για πολιτικό ατόπημα δηλωτικό μικροπολιτικής πονηρίας που αγγίζει το όριο της ύβρεως. Ειδικά αν ληφθούν υπόψιν οι συστηματικές διαρροές από την Χαριλάου Τρικούπη για τη διαδρομή του Χάρη Καστανίδη. Η οποία υπήρξε πάντοτε κρυστάλλινη, αντάξια ενός συγκροτημένου, έντιμου και τολμητία πολιτικού...

news247.gr