Μετά την εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη πρέπει αναμφίβολα να επικρατεί απογοήτευση για συγκεκριμένες κακές στιγμές του, κάποιες εκ των οποίων θα τον συνοδεύουν μέχρι τη βραδιά των εκλογών της 21ης Μαΐου, ενώ κάποιες άλλες για πολύ περισσότερο.
Τα σημεία κριτικής για την εμφάνισή του στην... τηλεμαχία είναι αρκετά, χωρίς εκ πρώτης όψεως να μοιάζουν με «θανάσιμα τραύματα». Μία πιο προσεκτική ματιά όμως στην παρουσία του απερχόμενου πρωθυπουργού, όχι μόνο καταγράφει τις ουλές που του άφησε η τηλεμαχία, αλλά κάποιες από αυτές είναι βαθιές, ιοβόλες και επικίνδυνες για τον ίδιο.
Περιγραφικά, όσοι πολίτες περίμεναν να ακούσουν τον πρωθυπουργό της χώρας δέκα ημέρες πριν τη λήξη της θητείας του, εισέπραξαν απολογητικό ύφος χωρίς ουσία και χωρίς αυτοκριτική, επικοινωνιακά σόου κραδαίνοντας φωτογραφίες, πότε μιας φρεγάτας και πότε ενός δημοσιεύματος φιλικού προς την κυβέρνηση σαν τον έτερο Κυριάκο του πάνελ στις περιθωριακές εκπομπές του, ευχολόγια για την ακρίβεια με ελάχιστες λύσεις για την συνέχισή της, ανοιχτή πρόκληση κατά των πλέον ευάλωτων.
Ειδικά για τα δύο τελευταία, αναμφίβολα προκάλεσε απογοήτευση στους πιο αδύναμους πολίτες, αφού τόσο για επιπλέον στήριξη έναντι του ράλι τιμών μόλις που ψέλισε κάτι για επέκταση του market pass χωρίς να δεσμευτεί, ενώ ακόμα πιο ανάλγητα, για το 26,3% των πολιτών που ζουν κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας, προκάλεσε ακόμα και τους πιο καλοπροαίρετους υποστηρικτές του.
Παράλληλα, ο Κυρ. Μητσοτάκης ούτε που πλησίασε τους «στόχους» που έθεταν τα φιλοκυβερνητικά ρεπορτάζ κατά τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου. Όπως ανέφεραν τις προηγούμενες ημέρες, η επιδίωξη Μητσοτάκη θα ήταν η «σύγκριση» με τον Αλέξη Τσίπρα, του οποίου όλες τις αναφορές άφησε να «πέσουν κάτω». Ακόμα χειρότερα, ο κύριος στόχος που περιγραφόταν τις προηγούμενες ημέρες αφορούσε την ανάδειξη των αντιθέσεων μεταξύ των πιθανών εταίρων μίας προοδευτικής συγκυβέρνησης. Ο στόχος αυτός δεν εξυπηρετήθηκε, τουλάχιστον όχι από τον ίδιο.
Αμετανόητος αυτόχειρας
Σε ακόμα πιο προβληματικές στιγμές του, η αναλγησία με την οποία συνεχίζει να αντιμετωπίζει το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι παροιμιώδης, αφού σε δύο τουλάχιστον ερωτήσεις που αναφέρθηκαν σε αυτά, απέφυγε να απολογηθεί σαν τον διάολο το λιβάνι. Το «υπήρξαν και αστοχίες και καθυστερήσεις τις οποίες πληρώσαμε πολύ ακριβά» δεν αποτελεί ούτε απολογία, ούτε αναγνώριση κυβερνητικών ευθυνών, παρότι το ύφος του ήταν τέτοιο.
Άλλωστε την ολοκληρωτική του άρνηση για αυτοκριτική απέδειξε και όταν δέχθηκε συγκεκριμένη ερώτηση για την «αυτοαξιολόγησή» του, απογοητεύοντας και τον δημοσιογράφο που του την έθεσε. Συγκεκριμένα, του επισημάνθηκαν τα λάθη στην πανδημία με συγκεντρώσεις και εμφανίσεις χωρίς μάσκα, στις μεγάλες πυρκαγιές, οι επιλογές βουλευτών που έκαναν business, οι υποκλοπές και οι υποδομές με την τραγική κατάληξη των Τεμπών. Ούτε εδώ αναγνώρισε την οποιαδήποτε ευθύνη ο Κυρ. Μητσοτάκης, δείχνοντας βολικά τις επερχόμενες εκλογές και την κρίση των πολιτών «συνολικά για τη διακυβέρνησή» του.
Σε ακόμα μεγαλύτερη πανωλεθρία, ομολόγησε πως ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος έλεγε τις προηγούμενες ημέρες ψέματα για την κοστολόγηση του προγράμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επιβεβαιώνοντας την αποκάλυψη του documentonews.gr για την πρωτοφανή λαθροχειρία του Άκη Σκέρτσου. Τι άλλο παρά έμμεση παραδοχή μπορεί να ήταν η απόφασή του προτείνει στους υπόλοιπους αρχηγούς να υποβάλλουν όλοι μαζί τα προγράμματά τους στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ή στην Τράπεζα της Ελλάδας για να τα κοστολογήσουν;
Η πληγή των υποκλοπών
Τέλος, τα κυριότερα χτυπήματα τα δέχτηκε στο πεδίο των υποκλοπών, και αυτά πράγματι θα μπορούσαν να θεωρηθούν μοιραία. Ένα θέμα για το οποίο το πρωθυπουργικό επιτελείο αλλά και το σύνολο των τηλεοπτικών καναλιών… αγωνιούσαν μην τυχόν και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινηθεί εκτός εσκαμμένων και φέρει τον απερχόμενο πρωθυπουργό σε δύσκολη θέση. Τελικά, μία ομολογία δική του και μία δήλωση-κόλαφος του Νίκου Ανδρουλάκη, κατάφεραν αυτό που στο Μέγαρο Μαξίμου απεύχονταν.
Αφενός, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης «πυροβόλησε τα πόδια» του, παραδεχόμενος πως οι εξηγήσεις που έχει παράσχει για την παρακολούθηση των υποκλοπών δεν είναι επαρκής. Παράλληλα, ακυρώνοντας το δικό του αφήγημα πως «ούτε γνώριζα ούτε μπορούσα να γνωρίζω», δήλωσε ευθαρσώς πως «ο Ν. Ανδρουλάκης δεν αποτελεί κανέναν απολύτως κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια», ωσάν να γνωρίζει την ουσία της υπόθεσης.
Αφετέρου, το ράπισμα που δέχθηκε από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. «Εγώ δεν είμαι επικίνδυνος για την δημοκρατία. Ήμουν όμως επικίνδυνος για την Νέα Δημοκρατία, γι αυτό παρακολουθήθηκα» ανέφερε ο Ν. Ανδρουλάκης, συμπληρώνοντας λίγο μετά πως πρέπει «να πάνε στην φυλακή αυτοί που έστησαν το παρακράτος». Σε διευκρινιστική ερώτηση που δέχθηκε αργότερα θεωρήθηκε πως έριξε τους τόνους, εξηγώντας πως «δεν υπάρχουν νησίδες ατιμωρησίας. Στην Ευρώπη, όποιος έχει ποινικές ευθύνες, τις αντιμετωπίζει». Ωστόσο, η φράση του αρχηγού του τρίτου κόμματος θα ακολουθεί τόσο τον θύτη όσο και το θύμα.
Εάν μια εικόνα του Κυρ. Μητσοτάκη θα μπορούσε να περιγράψει τη χθεσινή του παρουσία στο debate, τότε αυτή θα ήταν εκείνη της εξόδου του από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ.
Αυτή που τον καταγράφει να φεύγει άρον-άρον, χωρίς να περιμένει τον Γιώργο Παπαδάκη να τελειώσει τις δηλώσεις του και να τον διακόπτει, για να κάνει ένα γρήγορο σχόλιο άνευ περιεχομένου και να αποχωρήσει γρήγορα...
Μηνάς Κωνσταντίνου
documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου