10.4.23

Μητσο-Τάκης Θεοδωρικάκος...


Θανάσης Καρτερός

«Ο Δημήτρης Θεοδωρικάκος με τη δική του σκέψη και την ανιδιοτελή κοινωνική και πολιτική δράση του και μετά τη Μεταπολίτευση, είχε σταθερή αναφορά στις ιδέες και τις αξίες του κομμουνιστικού κινήματος και της Αριστεράς έως το τέλος της ζωής του». Αυτά γράφει το 2006 ο... Ριζοσπάστης, στη μνήμη του αγωνιστή. Και τα παιδιά του προσφέρουν στην εφημερίδα 50 ευρώ. 

«Πήρε μέρος στον ΔΣΕ, φυλακίστηκε, εξορίστηκε. Μέλος μιας γενιάς που πέρασε από φωτιά και ατσάλι στη ζωή, επιβίωσε από όλες τις δοκιμασίες και με τον συναγωνιστή και σύντροφο της ζωής της Δημήτρη Θεοδωρικάκο…». Αυτό είναι ένα σύντομο πορτρέτο της Αλεξάνδρας-Βλάση Θεοδωρικάκου. Που μετά από δεκαετίες διώξεων έγινε γνωστή από το συγγραφικό και ποιητικό της έργο. 

Γονείς στην Αντίσταση, στον ΔΣΕ, στις εξορίες και τις φυλακές. Και ο μοναχογιός στα ίχνη τους. Μέλος του ΚΚΕ, αφοσιωμένο, πειθαρχικό, εξελίχθηκε σε μέλος της ηγεσίας και γραμματέας της ΚΝΕ. Ύστερα αποχώρησε από το κόμμα, για να ενταχθεί στον Συνασπισμό. Ύστερα αποχώρησε από τον Συνασπισμό για να ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ. Ύστερα έγινε δημοσκόπος.

Υστερα, μετά τα πενήντα πια, «ωρίμασε» και αγκάλιασε τον Μητσοτάκη. Τον ύμνησε ως μεγάλο αναμορφωτή. Προσκολλήθηκε στο άρμα της Δεξιάς, τρύπωσε στην εύφορη κοιλάδα και κατέληξε των συντρόφων του θύτης για εξουσία ο αλήτης, σε μια παράφραση του Σαββόπουλου. Μετανοημένος για ό,τι πίστεψε και αγάπησε. Φωτιά και τσεκούρι στο ίδιο του το παρελθόν.

Ενας μεσήλικας έτοιμος να προσκυνήσει το χρυσό μοσχάρι έναντι αμοιβής. Μια ντροπή για τον καθένα που συμπορεύτηκε μαζί του στον αγώνα για ένα κόσμο δικαιοσύνης. Ανθρωπάκι στην ουρά του Μητσοτάκη. Που έστησε τα κέρατά του πάνω από το τζάκι του για να δείχνει στους καλεσμένους του τη ζώσα απόδειξη ότι όλα και όλοι αγοράζονται. Είναι θέμα τιμής. 

Η τιμή του Τάκη ήταν να τον διορίσει Ιαβέρη. Και επικεφαλής του τάγματος προβοκάτσιας, κατάπτωση που παραπέμπει σε Μανιαδάκη. Αλλά ο Τάκης του φίλησε το χέρι. Κι έφτασε να κατηγορήσει προχτές δημόσια τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει νεκρό! Δική μας επιθυμία είναι δηλαδή να σκοτώσει άνθρωπο η δική του αστυνομία. Κι από πάνω είμαστε και ορισμός του διχασμού. 

Greek Mafia, διαφθορά, Ζακ, Σαμπάνης, καταστολή, βία. Αλλά νεκρό θέλουμε εμείς. Έτσι εντέλλεται ο Μητσο-Τάκης. Ο κόσμος να καίγεται και να παίζουν στα κανάλια νόμους κι αστυνόμους. Να τσιμπήσουμε και να βουλιάξουμε όλοι στους υπονόμους. Άδικος κόπος βέβαια, διότι εμείς δεν… Αλλά να το δείτε ότι τελικά τα μαφιόζικα του Τάκη θα τον φαν τον Μητσοτάκη. Εκτός αν γίνει το αντίστροφο. Μ’ αυτούς ποτέ δεν ξέρεις…

ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: