Τι δεν είπε ο Μητσοτάκης...

Χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε το κυβερνητικό πρόγραμμα της Ν.Δ. Έταξε όσα δεν έκανε εδώ και τέσσερα χρόνια, αφού πρώτα βύθισε την οικονομία και τα εισοδήματα των πολιτών, ενώ τα καρτέλ πλούτισαν αισχροκερδώντας.

Μίλησε για λιγότερους φόρους ο... πρωθυπουργός που φόρτωσε τη μεσαία τάξη με έμμεσους φόρους. Μίλησε για αυξήσεις στις συντάξεις όταν επί μια τετραετία οι συνταξιούχοι έχουν δει μόνο μειώσεις και εξαπάτηση με τη 13η σύνταξη και τα αναδρομικά.

Μίλησε για αύξηση στους μισθούς, όπως μιλούσε για πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές το 2019, μόνο που, αντί αυτών, οι εργαζόμενοι είδαν να διαλύεται το εργασιακό πεδίο, να καταργούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και οι έλεγχοι, να επιδεινώνονται οι συνθήκες εργασίας και να καταπατούνται τα δικαιώματα, ενώ μόλις χθες ο ΟΟΣΑ επιβεβαίωνε ότι στην Ελλάδα του Μητσοτάκη ο πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 7,5%. Μίλησε για αξιολόγηση και αξιοκρατία ο πρωθυπουργός του επιτελικού κράτους των ρουσφετιών, των γαλάζιων παιδιών, του στρατού μετακλητών χωρίς καν πτυχίο, των απευθείας αναθέσεων, των «γαλάζιων ακρίδων».

Ο Κ. Μητσοτάκης περιέγραψε ένα γενικόλογο σχέδιο κατευθύνσεων χωρίς κοστολόγηση, χωρίς συγκεκριμένα μέτρα, χωρίς χρονοδιάγραμμα.

Ένας ατόφιος πολιτικαντισμός, πασπαλισμένος με σκηνοθετική και επικοινωνιακή χρυσόσκονη. Υπάρχουν κι αυτά που δεν είπε. Ούτε κουβέντα για το ιδιωτικό χρέος και τα κόκκινα δάνεια. Καμία δέσμευση για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Λέξη για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για την επαναφορά του ΣΕΠΕ, για το οκτάωρο, για τα δικαιώματα. Ούτε λέξη για την αισχροκέρδεια και τον έλεγχο των καρτέλ ή τη μείωση των τιμών. Δεν είπε τίποτα για τις ανισότητες που διογκώνονται και για την ασφάλεια, πέραν των υποσχέσεων για ακόμη περισσότερους αστυνομικούς, φράχτες και όπλα.

Ο Μητσοτάκης χθες επιβεβαίωσε ότι η νίκη του στις εκλογές θα σημάνει συνέχιση και βάθεμα του εφιάλτη. Ο λαός έχει μπροστά του πια καθαρά τα διλήμματα και τις επιλογές. 21 Μαΐου ψηφίζουμε για δημοκρατική αλλαγή και δικαιοσύνη ή για επανάληψη της Ιστορίας - αυτή τη φορά ως τραγωδία...

ΑΥΓΗ