Δεν πάμε μπροστά, πάμε κι όπου βγει...

Πέτρος Κατσάκος

Κάθισε στον καναπέ του. Φρεσκοξυρισμένος και κολλαριστός. Μας κοίταξε στα μάτια όπως του είχαν πει και μας είπε πως στις 21 Μαΐου θέλει την εντολή μας για να κάνει πράξη τρεις μεγάλους εθνικούς στόχους: καλύτερους μισθούς για... όλους, ένα πιο σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος, και τη δημόσια δωρεάν Υγεία που μας αξίζει. 

Μας κάλεσε να ψηφίσουμε και να αποφασίσουμε. Μας κάλεσε να διαλέξουμε. Γυρίζουμε πίσω ή προχωράμε μπροστά;

Ολα καλά και όλα ωραία με το σποτάκι του πρωθυπουργού μας και τους εκατοντάδες πληρωμένους λογαριασμούς στο Twitter, που αυτομάτως έπιασαν δουλειά για να τον αποθεώσουν με ζήτω, με μπράβο και με χειροκροτήματα. Μόνο που στο δίλημμα 

«Γυρίζουμε πίσω ή προχωράμε μπροστά» που έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο προεκλογικό σποτ της Ν.Δ. υπήρξε και ένα επικοινωνιακό ατύχημα, καθώς στον πρωθυπουργό απάντησε και ο Βαγγέλης Βλάχος, αδερφός ενός από τα θύματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών.

«“Γυρίζουμε πίσω ή προχωράμε μπροστά”. Η λογική πλάνη του ψευδούς διλήμματος. Κάτι τέτοιο σκέφτηκαν και στις 28/2/23 στα Τέμπη και τελικά αποφάσισαν “πάμε και όπου βγει”. Ναι, εγώ θέλω να γυρίσω πίσω… Όταν υπήρχε τηλεδιοίκηση. Όταν υπήρχε ο αδερφός μου» απάντησε αποστομωτικά στο δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός και κάπου εκεί χάλασε το επικοινωνιακό πανηγυράκι του «πάμε μπροστά». 

Γιατί λίγες και μόνο λέξεις ενός ανθρώπου ήταν αρκετές για να αποδομήσουν το σλόγκαν του Μητσοτάκη. Με λίγες μόνο λέξεις ο Β. Βλάχος έφερε στην επιφάνεια την οργή, τον πόνο και την αγανάκτηση των ανθρώπων που ενώ παλεύουν με την απώλεια, εισπράττουν τον επικοινωνιακό κυνισμό των κυβερνόντων. 

Με λίγες μόνο λέξεις ένας άνθρωπος μας υπενθύμισε πως πίσω από το δήθεν «πάμε μπροστά» υπάρχει και κραυγάζει το «πάμε και όπου βγει» του Μητσοτάκη και της εταιρείας του...

ΑΥΓΗ