Πάρε με όταν φτάσεις… Είναι η μικρή φράση για το μεγάλο δράμα. Γιατί ξέρουμε ότι δεν έφτασαν τα παιδιά που πήγαιναν στη σχολή τους, γύριζαν από την Πάτρα, πήγαιναν να βρουν τον φίλο ή τη φίλη τους, πήραν το μοιραίο τρένο προς το πουθενά.
Δεν έφτασαν τα όμορφα, γελαστά, ανύποπτα πρόσωπα, που μας τραβούν και θα μας τραβούν για... πολύ καιρό -κάποιους για πάντα- από το μανίκι. Να μην ξεχάσουμε, να μην υποκύψουμε στη ραστώνη του χρόνου, στα σχήματα της προπαγάνδας, στην υποκρισία της ανέξοδης συγγνώμης.
Δεν έφτασαν… Ο αρμόδιος υπουργός, όμως, θα φτάσει. Τίποτε δεν κόβει στη μέση τα δικά του όνειρα και τις δικές του φιλοδοξίες. Μετά την παραίτηση που, κατά τον πρωθυπουργό, τον τιμά, επανέρχεται πάλι στα ψηφοδέλτια που δικαιούται. Στους θώκους που ονειρεύεται. Ίσως φτάσει, μάλιστα, να είναι υπεύθυνος πάλι για τρένα, αεροπλάνα, λεωφορεία και ανθρώπινες ζωές. Ποιος ξέρει;
Ο αρμόδιος πρωθυπουργός επίσης θα φτάσει. Αυτό τουλάχιστον επιδιώκει. Να μην τελειώσει ο θάνατος των αθώων τις φιλοδοξίες του. Να ξεπλυθεί από το στίγμα της τραγωδίας, να ταπεινωθεί με προσεκτικά γραμμένα από άλλους κείμενα, να πονέσει και να συμπονέσει με προσεκτικά στημένες από άλλους εικόνες.
Να μας πείσει ότι το ανθρώπινο λάθος δεν είναι δικό του, είναι του άλλου και του άλλου άλλου και του πιο άλλου και των άλλων και του πολιτικού συστήματος και της διαχρονικής κακοδαιμονίας και του κακού κράτους που αντιστέκεται στο καλό κράτος και του προηγούμενου και του πιο προηγούμενου. Πάντως, δικό του δεν είναι και πρέπει να φτάσει εκεί που του αρμόζει και μας αρμόζει.
Η ενημέρωση 108 επίσης θα φτάσει σε νέες θεάσεις και τηλεθεάσεις με τις εικόνες της τραγωδίας και του πένθους. Μπορεί να αγνόησε τις καταγγελίες, τις αποκαλύψεις, τις ερωτήσεις στη Βουλή, τις αναφορές των συνδικάτων, το χρονικό της επερχόμενης τραγωδίας. Αν είχε σηκώσει το θέμα, ίσως και να μην… Αλλά θα φτάνει κάθε μέρα στα σπίτια μας.
Και η Δικαιοσύνη; Θα φτάσει κι αυτή εκεί που εντέλλεται ο Μητσοτάκης; Γιατί όχι; Αν έχουμε τα τρένα που μας αξίζουν, γιατί να αμφισβητήσουμε ότι μας αξίζει και ο Ντογιάκος;...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου