Σωσίβια για... δισεκατομμυριούχους...

Στη γραπτή κατάθεσή του προς την Επιτροπή Τραπεζικών Υποθέσεων της Γερουσίας νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφάλισης Καταθέσεων των ΗΠΑ (FDIC) αποκάλυψε ότι οι 10 μεγαλύτεροι λογαριασμοί καταθέσεων στη Silicon Valley Bank είχαν συνολικό υπόλοιπο 13,3 δισ. δολάρια.

«Στην... SVB, οι καταθέτες που προστατεύονταν από την εγγύηση των ανασφάλιστων καταθετών ήταν όχι μόνο πελάτες μικρού και μεσαίου μεγέθους, αλλά και πελάτες με πολύ μεγάλα υπόλοιπα λογαριασμών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Γκρούμπεργκ προσθέτοντας ότι οι δέκα μεγαλύτεροι λογαριασμοί στην SVB είχαν κατά μέσο όρο 1,3 δισ. δολάρια έκαστος.

Ερωτήματα

Η λεπτομέρεια αυτή, αν και πέρασε στο ντούκου από την πλειονότητα των ΜΜΕ, εγείρει σημαντικά ερωτήματα για τον πραγματικό στόχο της παρέμβασης της FDIC. Η τελευταία, συνεπικουρούμενη από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών και τη Fed, έσπευσε να εγγυηθεί για όλους τους λογαριασμούς καταθέσεων της καλιφορνέζικης τράπεζας, συμπεριλαμβανομένων και όσων ήταν μεγαλύτεροι των 250.000 δολαρίων – το ανώτατο όριο δηλαδή που καλύπτει αυτή.

Μεταξύ των σκανδαλωδώς ευνοημένων αυτής της παρέμβασης ήταν και ο δισεκατομμυριούχος Πίτερ Τάιελ, η εταιρεία του οποίου κατηγορήθηκε ότι βοήθησε στη μαζική φυγή καταθέσεων από την τράπεζα συμβουλεύοντας του πελάτες να αποσύρουν τα χρήματά τους από την SVB. Ο Τάιελ, όπως δήλωσε στους Financial Times, διατηρούσε στην SVB λογαριασμό 50 εκατ. δολαρίων πριν αυτή καταρρεύσει.

Υπό το πρίσμα αυτό, η κριτική τόσο για τις παραλείψεις και αποτυχίες εποπτείας των ομοσπονδιακών αρχών στα ρίσκα που είχε αναλάβει η τράπεζα αλλά και την απόκρισή τους στην κατάρρευσή της είναι φυσικό να εντείνεται.

Μετά την ψυχρολουσία των δύο πρώτων εβδομάδων, όλο και περισσότεροι είναι οι ανεξάρτητοι παρατηρητές που υποστηρίζουν ότι η διάσωση της SVB ήταν επί της ουσίας μια συνήθης διάσωση δισεκατομμυριούχων. Και απώτερος στόχος αυτής δεν ήταν ο αμφιλεγόμενος συστημικός κίνδυνος για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά η αποφυγή ενός μέτριου κουρέματος στις καταθέσεις αυτών.

Γράφοντας για το American Prospect στις αρχές της εβδομάδας, ο ερευνητής του Revolving Door Project, Dylan Gyauch-Lewis, χαρακτήρισε την άμεση παρέμβαση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ως «μια καλή απεικόνιση της τεράστιας ταξικής μεροληψίας που υπάρχει στη χάραξη της πολιτικής στις ΗΠΑ».

«Μόλις οι εταιρείες και οι πλούσιοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, οι ελίτ πέφτουν απάνω τους, βάζοντας στην άκρη τόσο τους νόμους όσο και το ιστορικό προηγούμενο, προκειμένου να τους σώσουν», έγραψε, τονίζοντας ακόμη ότι οι ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές έπρεπε να ταξινομήσουν την κατάρρευση της SVB ως «συστημικό κίνδυνο» για το χρηματοπιστωτικό σύστημα –ένας αμφισβητούμενος χαρακτηρισμός– προκειμένου να εγγυηθούν νομικά καταθέσεις άνω των 250.000 δολαρίων.

Η Αμερικανίδα υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν επανέλαβε πάντως χθες ότι το υπουργείο Οικονομικών, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα και η FDIC είναι έτοιμες να χρησιμοποιήσουν και πάλι τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποίησαν προκειμένου να προστατεύσουν τους καταθέτες από τη χρεοκοπία των τραπεζών SVB και Signature. Αυτή η γενναιοδωρία με την οποία η Fed και οι υπόλοιπες αρχές αγκαλιάζουν τράπεζες και πάμπλουτους καταθέτες δεν ισχύσει πάντως για άλλες ομάδες.

Τα φοιτητικά δάνεια

Σε αντίθεση με τους δισεκατομμυριούχους καταθέτες της SVB, γι’ αυτούς τους χρεοκοπημένους φοιτητές (1,6 τρισ. το συνολικό τους χρέος) δεν προβλέπονται ούτε σωσίβια ούτε μια σοβαρή μείωση του χρέους τους. Το χαμηλότερο των προσδοκιών πρόγραμμα κουρέματος των φοιτητικών δανείων του προέδρου Τζο Μπάιντεν έχει κολλήσει στο Ανώτατο Δικαστήριο που θα αποφασίσει αν μπορεί να εφαρμοστεί.

Σαν να μην έφτανε αυτό, αυτήν την εβδομάδα 39 Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές κατέβασαν ψήφισμα για την ακύρωση του προγράμματος –το οποίο υπόσχεται ελάφρυνση 20.000 δολαρίων σε επιλέξιμους δανειολήπτες– και τερματισμό της αναστολής πληρωμών των ομοσπονδιακών φοιτητικών δανείων που ισχύει λόγω πανδημίας από τον Μάρτιο του 2020.

Μπάμπης Μιχάλης

efsyn.gr