Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε τον πρωθυπουργό και τους στενούς του συνεργάτες να παίζουν τα ρέστα τους σε μια συγκεκριμένη... τακτική. Βλέπουμε στις επιθέσεις που εξαπολύουν κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κυριαρχούν οι επίμονες αναφορές στα γεγονότα του 2015, στο δημοψήφισμα, καθώς και στο κίνημα των αγανακτισμένων που προηγήθηκε.
Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι η αντίδραση κυβερνητικών πηγών μετά την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να απέχει το κόμμα του από τις ψηφοφορίες της Βουλής, με εξαίρεση την αντιμετώπιση της ναζιστικής εγκληματικής δράσης, ήταν να πουν ότι «θυμίζει 2012-2014», ενώ σε αυτή τη γραμμή ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τον Μαραθώνα, είχε επιτεθεί στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τον ότι «καταφεύγει σε έναν αδιανόητο ακτιβισμό, ο οποίος μας θυμίζει όχι απλά τον Τσίπρα του 2015, αλλά τον Τσίπρα πριν από 10 χρόνια, του 2012, τότε που είχαμε την άνω και την κάτω πλατεία και κάποιοι φωνάζανε να πάνε να εισβάλουν στη Βουλή με τα γνωστά χυδαία συνθήματα» (1.2.2023).
Ο Γ. Οικονόμου
Πολύ χαρακτηριστική αυτής της τακτικής ήταν και η επίθεση (2.2.2023) του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου στον Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι «οι Ελληνες θυμούνται τον κ. Τσίπρα, το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015, να οργανώνει σχέδιο εξόδου της χώρας από την Ε.Ε., με συμπρωταγωνιστές τους κυρίους Βαρουφάκη, Καμμένο και Λαφαζάνη» και μιλώντας για «απονενοημένο άλμα στο κενό με το δημοψήφισμα».
Αλλά και μόλις χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (ΣΚΑΪ), επιτιθέμενος εκ νέου στην αξιωματική αντιπολίτευση, υποστήριξε ότι «υπήρχε μια περίοδος που όσοι είχαν διαφορετική άποψη για την παρουσία της χώρας στην Ευρώπη, για το πώς θα έπρεπε να παλέψουμε για να αναταθεί η οικονομία, τους χαρακτήριζαν γερμανοτσολιάδες, η πάνω και η κάτω πλατεία. Τώρα τους χαρακτηρίζουν εκβιαστές ή εκβιαζόμενους». Και προσπαθώντας να διεμβολίσει το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ο κ. Οικονόμου διερωτήθηκε -απευθυνόμενος στο κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη- για την πιθανότητα σχηματισμού προοδευτικής διακυβέρνησης: «Με ποιους; Με όσους αποκαλούν εκβιαζόμενους, αυτούς που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να συνεργαστούν την επόμενη μέρα; Με τον κ. Βαρουφάκη; Με εκείνους που είχαν σχεδιάσει στο παρελθόν την έφοδο στο Νομισματοκοπείο και τις πιστωτικές μονάδες, αντί για κοινό νόμισμα; Αυτό είναι η προοδευτική διακυβέρνηση;».
Αλλά πέραν της προφανούς προσπάθειας της κυβέρνησης να ρίξει γέφυρες στο ΠΑΣΟΚ για το ενδεχόμενο μιας δικής τους μετεκλογικής συνεργασίας, γιατί ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του στο μέγαρο Μαξίμου επαναφέρουν διαρκώς τη δική τους γραμμή για τα γεγονότα του 2015 και για το κίνημα των αγανακτισμένων; Με δεδομένο ότι όλα αυτά τα γεγονότα έχουν κριθεί στις εκλογικές αναμετρήσεις που μεσολάβησαν, η τακτική αυτή του Μαξίμου θα έμοιαζε ακατανόητη. Ο πραγματικός λόγος είναι όμως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέπει το λεγόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», στο οποίο πόνταρε το 2019 για να κερδίσει τις εκλογές, σήμερα -μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών- να βρίσκεται σε αποσύνθεση. Και θεωρεί ότι για να μπορεί να ελπίζει στην επίτευξη αυτοδυναμίας στις ενδεχόμενες δεύτερες κάλπες, θα πρέπει να ψάξει τρόπους για να προσπαθήσει να το αναθερμάνει. Αυτή την αγωνιώδη προσπάθεια παρακολουθούμε λοιπόν σε όλες τις παραπάνω κυβερνητικές δηλώσεις.
Μόνο που το επονομαζόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» έχει διαρραγεί πλέον για τα καλά. Το επιβεβαιώνει η σφοδρή κριτική που όλο αυτό το διάστημα ασκεί στον πρωθυπουργό ο Ευάγγελος Βενιζέλος για τις υποκλοπές. Μάλιστα κόλαφο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποτελεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» (4-5.2.2023). Εκεί ο κ. Βενιζέλος ύψωσε νέα ασπίδα προστασίας στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ Χρήστο Ράμμο, τον οποίο έχει στοχοποιήσει με πρωτοφανή τρόπο η κυβέρνηση. Ειδικότερα ρωτήθηκε αν τον ενοχλεί η επιβεβαίωση ονομάτων από τον επικεφαλής της ΑΔΑΕ και απάντησε: «Δεν επιβεβαίωσε τίποτα. Περιέγραψε ιδιότητες. Γιατί υιοθετείτε αυτά που λέγονται ατεκμηρίωτα δεξιά-αριστερά για τον κύριο Ράμμο; Και τι να κάνει, να αποκρύψει από τους προβλεπόμενους στον νόμο θεσμικούς συνομιλητές του ότι διαπίστωσε μια σειρά παραδόξων παρακολουθήσεων; Αυτές οι παρακολουθήσεις που η κυβέρνηση απέδωσε σε “εκτός πλαισίου” δράση της ΕΥΠ, είναι νόμιμες ή παράνομες τελικά; Είναι και αυτές “τυπικά επαρκείς” αλλά “εσφαλμένες”, όπως η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, και αυτό το σφάλμα διήρκεσε δύο και πλέον χρόνια, χωρίς να το εντοπίσει κανείς αρμόδιος για την εποπτεία; Εχει συνοχή το αφήγημα αυτό;
Πρέπει να μένουμε αδιάφοροι όταν το ακούμε;». Και συνεχίζοντας τη σφοδρή κριτική του στον πρωθυπουργό για τις υποκλοπές, ο Ευάγγελος Βενιζέλος σημείωσε: «Αντί να ρωτάει ο κ. Μητσοτάκης τον κ. Τσίπρα “πού βρήκες τα ονόματα;”, θα έπρεπε να γίνει μια σοβαρή συζήτηση αν όντως παρακολουθούνταν αυτοί οι άνθρωποι. Κι αν ως πρωθυπουργός θεωρεί ότι η παρακολούθηση ήταν νόμιμη, να εξηγήσει ποιος την έκανε, ποιος άκουσε τις μαγνητοταινίες, ποιος διάβασε τα δελτία και σε τι συμπέρασμα κατέληξε. Κι αν θεωρεί ότι αυτό καθιστά υπερήφανη την κυβέρνηση ή υπόλογη».
Για την εισαγγελέα
Επιπλέον, ευθύνες καταλόγισε και στην εισαγγελέα της ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου, επισημαίνοντας ότι «εξέδωσε πράξεις οι οποίες παραβιάζουν το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. Πώς μπορεί να ισχυριστεί και να αιτιολογήσει ότι υπάρχει λόγος εθνικής ασφάλειας που το επιβάλλει αυτό; Και καλά την πρώτη φορά, να το δεχτώ για ένα δίμηνο. Για τα υπόλοιπα δέκα δίμηνα; Και βάσει ποιων στοιχείων παρακολουθούνταν; Εάν υπάρχουν τέτοια στοιχεία κακώς έχει παραμείνει η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Δυοίν θάτερον».
Και στην ερώτηση αν μπορεί ό,τι ζούμε να είναι αποτέλεσμα μεθόδευσης ώστε να ενταθεί η αντιπολιτευτική ρητορική εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βενιζέλος απάντησε: «Δηλαδή τις παρακολουθήσεις τις έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει το σενάριο ο απολυθείς κ. Κοντολέων με την έγκριση της κ. Βλάχου να έκανε τις παρακολουθήσεις αυτές για να τροφοδοτήσει μερικά χρόνια αργότερα την αντιπολιτευτική ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ; Εκτιμώ πάντα το χιούμορ». Επειτα απ’ όλα αυτά, λοιπόν, είναι σαφές γιατί ο πρωθυπουργός -ο οποίος αρνείται να δώσει απαντήσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών- προσπαθεί να διασωθεί με αναφορές στο 2015...
Γιάννης Μπασκάκης
Η Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου