Οι ανοιχτές πληγές του παρελθόντος...

...βούτυρο στο ψωμί του Μητσοτάκη…

Γιώργος Καρελιάς

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι κόμματα της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα. Το ΠΑΣΟΚ παλαντζάρει: λέει μια αντιπολιτευτική (για την κυβέρνηση) κουβέντα, αλλά φροντίζει να τη συμπληρώνει με μια κατά του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι, συντονισμένη αντιπολίτευση δεν... γίνεται -πλην μεμονωμένων περιπτώσεων- και, φυσικά, δεν προετοιμάζεται το έδαφος για κυβερνητική συνεργασία, αν το εκλογικό αποτέλεσμα το επιτρέψει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θεσμοθέτησε την απλή αναλογική, αλλά δεν έκανε τίποτα για να καλλιεργήσει το έδαφος ώστε τα (συγγενικά) κόμματα της αντιπολίτευσης να μπορούν να συνεργαστούν, αν το βράδυ των εκλογών η ΝΔ αποτελεί μειοψηφία του εκλογικού σώματος. Το ΠΑΣΟΚ λέει νεφελώδη πράγματα, άλλα τη μια και άλλα την άλλη και ουδείς έχει καταλάβει τι σκοπεύει να κάνει την επομένη των εκλογών.

Όλα αυτά οφείλονται σε ανοιχτές πληγές του παρελθόντος, προς μεγάλη χαρά της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που εργάζονται φιλότιμα για να συντηρούν τον πόλεμο μεταξύ δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Ποιες είναι αυτές οι πληγές:

-Η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει στιγματισθεί από τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου, που αποτελεί κόκκινο πανί για το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας ουδέποτε αποκήρυξαν αυτή τη συνεργασία.

-Το ΠΑΣΟΚ βαρύνεται με την κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ, η οποία το κατέστρεψε εκλογικά. Η συνεργασία αυτή έχει αφήσει βαθύ αποτύπωμα στο χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που αποτυπώνεται τόσο στη φιλοκυβερνητική στάση υψηλόβαθμων στελεχών του όσο και στις πρόσφατες μεταγραφές χαμηλότερων στη ΝΔ.

Οι δύο αυτές πληγές δεν επιτρέπουν στα δύο κόμματα να καλλιεργήσουν την κουλτούρα της συνεργασίας, η οποία μπορεί να απαιτηθεί -και να είναι εφικτή- μετά τις εκλογές. Όμως, έτσι ουσιαστικά ακυρώνεται η απλή αναλογική και το εκλογικό σώμα «σπρώχνεται» να αποφασίσει με κριτήριο την αυτοδυναμία. Και αυτό οδηγεί σε πλεονέκτημα της ΝΔ, η οποία την έχει ως κυρίαρχο στόχο της.

Η αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συνεννοηθούν για το «μετά» υποχρεώνει τον ΣΥΡΙΖΑ να αναθεωρήσει στην πράξη τα περί «προοδευτικής κυβέρνησης», για το σχηματισμό της οποίας δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Μόνο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Το ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά του, συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα. 

Ουδείς μπορεί να καταλάβει αν εύχεται την αυτοδυναμία της ΝΔ, ώστε να αποφύγει τη συμμετοχή του σε κυβέρνηση συνεργασίας ή αν απλώς ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να πει κάτι συγκεκριμένο, επειδή το κόμμα του είναι διχοτομημένο (ή και τριχοτομημένο) στο ενδεχόμενο των συνεργασιών.

Όλα αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη, αφού τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης είναι σε διαρκή αντιπαράθεση και αδυνατούν να συνεννοηθούν για την επομένη των εκλογών, αν οι ψηφοφόροι τούς δώσουν εντολή για συνεργασία.

Έτσι, οι δεύτερες εκλογές φαίνονται μονόδρομος, ενώ δεν θα έπρεπε. Το σύστημά μας είναι κοινοβουλευτικό και κυβέρνηση σχηματίζει όποιος (ένα ή περισσότερα κόμματα) συγκεντρώσει την πλειοψηφία. Οι δεύτερες εκλογές ευνοούν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα και όχι τα μικρότερα, που συνήθως πέφτουν θύματα της πόλωσης.

Αν τα πράγματα εξελιχθούν κάπως έτσι, τα μικρά κόμματα -και, πρωτίστως, το ΠΑΣΟΚ- δεν θα έχουν το ρυθμιστικό ρόλο που εύλογα αναμενόταν να έχουν. Το εκλογικό σώμα θα «εκβιασθεί» να δώσει αυτοδύναμη λύση. Και μοιραία οι εκλογές θα είναι μάχη για δύο, αφού μόνο η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να κυβερνήσουν...

news247.gr