Ο λάκκος, η φάβα, ο διάβολος και η «τροποποίηση»...

Τακτικισμοί, ελιγμοί, επικοινωνιακή διαχείριση. Παχιά λόγια πακεταρισμένα σε φλύαρες εξαγγελίες, κενές περιεχομένου, αλλά προορισμένες για... πηχυαία εφέ στη «λίστα Πέτσα», αποφυγή οποιουδήποτε διαλόγου με τις πληττόμενες ομάδες, παρασκήνιο.

Η πολιτική της κυβέρνησης στον σύγχρονο πολιτισμό δεν διαφέρει και πολύ από την πολιτική που εφαρμόζει σε όλους τους τομείς. Και... απόδειξη είναι ότι σε οποιαδήποτε εξαγγελία της που αφορά (και) τον σύγχρονο πολιτισμό τα... εκπαιδευμένα πια αντανακλαστικά των παθόντων ψάχνουν κατευθείαν να βρουν πού είναι ο λάκκος στη φάβα. Σε ποιες λεπτομέρειες κρύβεται ο διάβολος. Και πού καραδοκεί κάποιο συμφέρον - πάντα υπέρτερο των εργαζομένων.

Στην περίπτωση της νομοθετικής ρύθμισης του περιβόητου προεδρικού διατάγματος 85, που εξίσωνε τα καλλιτεχνικά πτυχία με αυτά των αποφοίτων Λυκείου, ο κόσμος του σύγχρονου πολιτισμού δεν χρειάστηκε να ψάξει και πολύ. Ηταν ήδη εξασκημένος στην αναλγησία ενός υπουργείου Πολιτισμού που τους άφησε μετέωρους το πρώτο μεγάλο διάστημα της πανδημίας και αντί να τους ενισχύσει, εξήγγειλε ένα ημιτελές Μητρώο. 

Ενός υπουργείου που φρόντισε να μην πάρουν όλοι το πενιχρό επίδομα στήριξης, αλλά και να περικόψει δραματικά τις επιδοτήσεις θεάτρου και χορού. Ενός υπουργείου που εμφανίζεται σπανίως σε εκδήλωση πολιτισμού (εκτός κι αν πρόκειται για απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον). Λογικά, λοιπόν, ο κόσμος της τέχνης στο θριαμβολογικό σαββατιάτικο ποστ του πρωθυπουργού δεν θριαμβολόγησε.

Αντίθετα. Αρχισε να ψάχνει τον... λάκκο στη φάβα και τον διάβολο. Δεν ήταν δύσκολο. Προέβαλε βαθύς και σκοτεινός στη φράση «δρομολογείται νομοθετική ρύθμιση». Γιατί όχι απόσυρση του Π.Δ. και εξαίρεση των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων; Η απάντηση άργησε λίγες ώρες.

Η κατ' ευφημισμόν «τροποποίηση» του Π.Δ., ενταγμένη σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, είχε μια εξαιρετικά μακιαβελική ιδιότητα: ό,τι σερβιρίστηκε ως «λύση» ήταν στην πραγματικότητα μια ακόμα χειρότερη εξέλιξη που καταργούσε οριζόντια τις συλλογικές συμβάσεις. Παρέδιδε σε υπουργική απόφαση τις καλλιτεχνικές αμοιβές και συνοδευόταν από ανακοίνωση του ΥΠΠΟ με τίτλο που επιχειρούσε να πείσει: «Οριστικές απαντήσεις στα ζητήματα για τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα».

Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι, παρ' όλα τα ζοφερά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η ηγεσία του ΥΠΠΟ πέτυχαν έναν απρόβλεπτο... θρίαμβο: καμία άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης δεν είχε κατορθώσει να συσπειρώσει έτσι τον κόσμο του σύγχρονου πολιτισμού. Ανεξαρτήτως ηλικίας, ιδιότητας, προέλευσης και αναγνωρισιμότητας. Ε, δεν αξίζει αυτό... συγχαρητήρια και 48ωρους «εορτασμούς»;...

efsyn.gr