Γλώσσης κρατάν και μάλιστα εν συμποσίω...

Θανάσης Καρτερός

Κάποτε υπήρχαν οι κυνηγοί αγύριστων και ανυπάκουων κεφαλών. Κομμουνιστικών κατηγορίας γάμα, κατά τον βολικό χαρακτηρισμό στον σχετικό φάκελο, που τις καθιστούσε θηράματα. Και μετά από κάθε επιτυχή κυνηγετική εξόρμηση εισέπρατταν το ανάλογο για κάθε... αγύριστο κεφάλι που ξεχώριζαν από το ρημαγμένο σώμα. 

Έτσι κέρδιζαν και το έθνος και οι υπηρέτες του και οι αυτουργοί της μάχαιρας. Εκθέσεις κομμένων κεφαλών λάμβαναν χώρα σε πλατείες και πλατάνους, σε φανοστάτες και δρόμους, και το θέαμα αυτό ήταν το πιο πειστικό κατά των ελαττωματικών ιδεών. Εξού και η συμβουλή των φρονίμων: Κράτα το κεφάλι σου σκυμμένο για να μην το χάσεις.

Πέρασαν τα χρόνια, εκσυγχρονίστηκε η παράταξη που εκπροσωπεί τα εθνικά ιδεώδη, εκσυγχρονίστηκαν και οι κυνηγοί της. Λάπτοπ αντί μάχαιρας. Δεν κυνηγούν πια κεφαλές, κυνηγούν λέξεις. Δεν εξοντώνουν πρόσωπα, εξοντώνουν προσωπικότητες. Και δεν εκθέτουν τα θηράματα σε πλατείες και πλατάνους, αλλά σε κανάλια και πρωτοσέλιδα. Σε διαδικτυακούς αντί για κρανίων τόπους. 

Και ο λαός που αποτελείται από το τηλεοπτικό, το αναγνωστικό, το ιντερνετικό κοινό καλείται να δει όχι -ευτυχώς- την επικίνδυνη κεφαλή μακριά από το σώμα, αλλά τις επικίνδυνες σκέψεις και βλέψεις που εκφράζονται με λέξεις. Ίνα εκπληρωθεί το ρηθέν υπό του Βορίδη για τις ελαττωματικές ιδέες.

Αυτό το καλοπληρωμένο από λίστες και λομπίστες επάγγελμα του κυνηγού λέξεων ανθίζει στις μέρες μας - μέρες του Μητσοτάκη. Δώσ’ μας μια λέξη για τον Αλέξη και θα σου φέξει. Μια λέξη για τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός εγχειριδίου και πέρνα εκ του ταμείου. Κυνηγούν εν ολίγοις εκείνες τις λέξεις που μπορούν να γεμίσουν τα όπλα της συκοφαντίας, της διαστρέβλωσης, της δολοφονίας όχι μόνο προσωπικότητας, αλλά και ολόκληρης της «ελαττωματικής» παράταξης. 

Ενέδρες έχουν στήσει και περιμένουν κάθε κροτίδα αμετροέπειας και επιπολαιότητας. Κι αφού πέσει, ξέρουν αυτοί μια άσκεφτη λεξούλα να την κάνουν έξυπνη βόμβα. Και να εγκαλούνται οι αθώοι στα τηλεδικεία τους.

Ως εκ τούτου, καλό είναι οι από δω συνδαιτυμόνες στο προεκλογικό συμπόσιο που στήνεται να μετρούν τα λόγια τους. 

Αν πρέπει με μεγάλη προσπάθεια να αποδεχτούμε ως λογικό -κόμμα εξουσίας αφού…- να καίγεται κάποιος για σταυρούς, πρέπει κι εκείνος να αποδεχτεί ως λογικό να μην καίει τους άλλους. Να μην δίνει προσάναμμα στους κυνηγούς λέξεων να βάζουν μπουρλότο και να προσάπτουν τα μύρια όσα όχι στον δράστη μόνο, αλλά και σε όλους τους άλλους. 

Στον Τσίπρα πρωτίστως, που βαρεθήκαμε να ακούμε τον Οικονόμου να τον εγκαλεί αν αποδοκιμάζει τον τάδε ή τον δείνα. Για λέξεις! Γλώσσης κρατάν και μάλιστα εν συμποσίω, έλεγε ο αρχαίος σοφός. Επίκαιρο, ε;...

ΑΥΓΗ