Τα τηλέφωνα των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας και των γαλάζιων βουλευτών βομβαρδίζονται τις τελευταίες ημέρες από αγανακτισμένες διαμαρτυρίες πολιτών. Αιτία είναι η απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου που, αίροντας και το τελευταίο εμπόδιο, δίνει πλέον τη δυνατότητα στα funds και στους υπεργολάβους τους (τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, γνωστές και ως servicers) να δρομολογήσουν ένα τσουνάμι πλειστηριασμών. Γύρω στις 700.000... υπολογίζεται ο αριθμός των ακινήτων που μπορούν να βρεθούν υπό πλειστηριασμό. Ανάμεσά τους βρίσκονται και πολλές πρώτες κατοικίες ευάλωτων νοικοκυριών, καθώς από τα τέλη του 2019 καμία πρώτη κατοικία δεν προστατεύεται πλέον. Και αυτό δημιουργεί μια τεράστια κοινωνική ανησυχία, η διαχείριση της οποίας αποδεικνύεται δύσκολη για την κυβέρνηση.
Η περίεργη σπουδή του Αρείου Πάγου
Όπως είναι γνωστό, η ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάσισε πρόσφατα και με πολύ μεγάλη πλειοψηφία ότι οι servicers μπορούν να κάνουν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για λογαριασμό των funds που είναι σήμερα κάτοχοι των κόκκινων δανείων. Το θέμα βέβαια είναι δικονομικό: ακόμα και αν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσιζε το αντίθετο, θα βρισκόταν άλλο νομικό παράθυρο για να προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί. Αλλά όλα αυτά θέλουν χρόνο και ο χρόνος μπορεί να φέρει αλλαγές, όπως π.χ. ένα νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας από μια νέα κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παριστάνει την αθώα, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει ευθύνη για μια απόφαση της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Η αστραπιαία ταχύτητα, όμως, με την οποία ο Άρειος Πάγος έσπευσε να εκκαθαρίσει το θέμα υπέρ των funds -προφανώς για να προλάβει τις εκλογές- δημιουργεί την ισχυρότατη εντύπωση ότι κρύβει πίσω της κυβερνητική παρέμβαση. Και η εντύπωση αυτή, που προκάλεσε μάλιστα το δηκτικό σχόλιο του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, πέραν του ότι πλήττει (για ακόμα μια φορά...) το κύρος της Δικαιοσύνης, είναι και ο λόγος που οι κυβερνητικοί βουλευτές γίνονται αποδέκτες της οργής των πολιτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προστάτευσε την πρώτη κατοικία
Εκτός από το να κρύβεται πίσω από τον Άρειο Πάγο, η κυβέρνηση επιχειρεί να κρυφτεί και πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθε φορά που τα βρίσκει μπαστούνια. Επισημαίνει ότι το δικαίωμα στους servicers να κάνουν πλειστηριασμούς έχει δοθεί από τον νόμο που φτιάχτηκε το 2015 από την δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Άρειος Πάγος απλώς επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ισχύει. Αυτό είναι περίπου αλήθεια, από την οποία παραλείπονται τρία ουσιώδη στοιχεία:
- Πρώτον, ο νόμος του 2015 προέβλεπε ότι οι servicers θα φορολογούνται, ενώ ο Άρειος Πάγος τούς έδωσε το δικαίωμα στους πλειστηριασμούς με βάση έναν νόμο του 2003 που τους απαλλάσσει από τη φορολογία. Οι απώλειες εσόδων του Δημοσίου από τη φοροαπαλλαγή των servicers υπολογίζεται στα 60 με 70 δισ., ποσό που θα επέτρεπε τη στήριξη μεγάλης μερίδας δανειοληπτών χωρίς επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
- Δεύτερον, ο νόμος του 2015 καθιστούσε υποχρεωτική τη διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού, πριν τα πράγματα φτάσουν στον πλειστηριασμό, ενώ τώρα οι servicers μπορούν να προκαλέσουν πλειστηριασμούς περίπου απροειδοποίητα.
- Τρίτον και σημαντικότερο, επί ΣΥΡΙΖΑ η πρώτη κατοικία προστατευόταν για μια ευρεία κλίμακα δανειοληπτών. Αυτός είναι και ο λόγος που πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας για τη μεσαία τάξη εκείνη την περίοδο δεν έγιναν.
Ο κατάπτυστος Πτωχευτικός Κώδικας της Ν.Δ.
Η προστασία της πρώτης κατοικίας, που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, τελείωσε οριστικά στα τέλη του 2019, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Σε αυτόν τον Κώδικα υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός διατάξεων που μεροληπτούν εξοργιστικά υπέρ των τραπεζών και των funds, πλήττοντας ακόμα και τους πλέον ευάλωτους δανειολήπτες. Χαρακτηριστική είναι η διάταξη που προβλέπει ότι κάποιος που χάνει το σπίτι του, χάνει και όλο το χρηματικό ποσό που είχε καταβάλει έως τότε, ενώ μπορεί να παραμείνει για κάποια χρόνια ως ενοικιαστής στο ακίνητο που έχασε. Αυτή δεν είναι μια διάταξη στήριξης των δανειοληπτών, αλλά μια διάταξη στήριξης των πλειστηριασμών, καθώς τους αποσυνδέει από τις εξώσεις - και το τρομακτικό πολιτικό κόστος που έχουν για τις κυβερνήσεις.
Η Ν.Δ. υποχείριο των τραπεζών
Στην πραγματικότητα, οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η χώρα οδηγείται σε μια τεράστια επιχείρηση αναδιανομής περιουσίας και στο χείλος της κοινωνικής κρίσης, εξαιτίας της διαπλοκής που υπάρχει ανάμεσα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις τράπεζες. Μια διαπλοκή που φαίνεται πεντακάθαρα σε πράγματα όπως: Η ποινική ασυλία για τους τραπεζίτες απέναντι στο αδίκημα της απιστίας. Η αδυναμία της κυβέρνησης να περιορίσει τις καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών. Η ανοχή στη σκανδαλώδη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα επιτόκια καταθέσεων και τα επιτόκια χορηγήσεων. Η περιφρονητική συμπεριφορά των τραπεζών απέναντι στον υπουργό Οικονομικών, στο θέμα της αύξησης των επιτοκίων - κατάσταση που οδηγεί σε ένα νέο κύμα κόκκινων δανείων. Και πάνω από όλα, τα 500 εκατομμύρια που χρωστάει η Ν.Δ. στις τράπεζες και τα οποία οι τράπεζες δεν διεκδικούν, γεγονός που αποτελεί ισχυρότατη ένδειξη υπόγειας και ανήθικης συναλλαγής.
Αν ήθελε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα μπορούσε να μπλοκάρει με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τους πλειστηριασμούς και να προχωρήσει σε νομικές ρυθμίσεις προστασίας για τους ευάλωτους δανειολήπτες, οι οποίοι αυξήθηκαν εντυπωσιακά μετά την πανδημία και την οικονομική κρίση του πολέμου. Διστάζει να το κάνει, όμως, γιατί είναι υποχείριο των τραπεζών. Ακόμα και σε περίοδο ουσιαστικά προεκλογική, προτιμάει να διαχειρίζεται το τεράστιο πολιτικό κόστος και την οργή ακόμα και δικών της ψηφοφόρων, με υποκρισία και παραπληροφόρηση. Και, φυσικά, παραμένει το κόμμα που δημιούργησε χώρο σε αρπακτικά τύπου Πάτση - στον γιο του οποίου μάλιστα είχε αναθέσει τον θεματικό τομέα των κόκκινων δανείων της Νέας Δημοκρατίας. Να δούμε σε πόσο καλό θα της βγει όλο αυτό...
Αγγελος Τσέκερης
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου