Το μήνυμα υπέρ της καθαρής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην κάλπη της απλής αναλογικής αναδεικνύει με κάθε ευκαιρία ο Αλέξης Τσίπρας τις τελευταίες μέρες.
Η καθαρή νίκη, όπως τονίζει, είναι αυτή που θα ανοίξει τον δρόμο για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας η οποία θα υλοποιήσει ένα πρόγραμμα υπέρ των πολλών και θα ανατρέψει τα αποτελέσματα της σημερινής μητσοτακικής διακυβέρνησης υπέρ της οικονομικής και... επιχειρηματικής ελίτ.
Μάλιστα, στην εισήγηση που έκανε στην Πολιτική Γραμματεία ο Αλέξης Τσίπρας το περασμένο Σάββατο, έκανε λόγο για την «πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων πολλών χρόνων» αναβαθμίζοντας περαιτέρω τη σημασία της κάλπης της απλής αναλογικής.
Ταυτόχρονα όμως εστίασε στον «βραχνά» της αποχής και των αναποφάσιστων λέγοντας πως αυτή η αναμέτρηση θα κριθεί από αυτούς που θα πάνε να ψηφίσουν, κοινώς από το πώς θα αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της αποχής κυρίως στους νέους, και από το πώς θα συμπεριφερθεί στην κάλπη η δεξαμενή των αναποφάσιστων.
Από την Καρδίτσα όπου πραγματοποίησε ομιλία την περασμένη Παρασκευή, διεμήνυσε ότι «δεν υπάρχει χαλαρή ψήφος» στην κάλπη της απλής αναλογικής.
Κοινώς, ο ΣΥΡΙΖΑ εξετάζει πώς θα κινητοποιήσει όσο το δυνατόν ψηφοφόρους στην κάλπη της απλής αναλογικής από κρίσιμες δεξαμενές, εφόσον και οι απευθείας μετακινήσεις μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, σύμφωνα με δημοσκόπους και αναλυτές, είναι πολύ περιορισμένες, δεν είναι εύκολο δηλαδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποσπάσει ψηφοφόρους από τη ΝΔ.
Μάλιστα με αφορμή την ανακοίνωση Καραμανλή ότι κλείνει ο κύκλος της κοινοβουλευτικής του διαδρομής και δεν θα θέσει υποψηφιότητα στις επικείμενες εκλογές, από την Κουμουνδούρου αποφεύγουν την ενθάρρυνση εκτιμήσεων και σεναρίων ότι η επιλογή του πρώην Πρωθυπουργού απελευθερώνει καραμανλικούς ψηφοφόρους να στραφούν μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ειρήσθω εν παρόδω, πάντως, αποδίδουν αυτή την απόφαση του πρώην πρωθυπουργού, όχι μόνο σε ζητήματα προσωπικών επιλογών αλλά και σε πολιτική δυσαρέσκεια για την σημερινή εικόνα της ΝΔ υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σε κάθε περίπτωση κρατούν ως ενδεικτικό για τους παράγοντες που επέδρασαν σε αυτή του την απόφαση το γεγονός ότι στην δημόσια δήλωσή του με την οποία ενημερώνει ότι δεν θα είναι υποψήφιος, ο Κώστας Καραμανλής δεν αναφέρει το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς και το γεγονός ότι η τελευταία δημόσια παρέμβασή του ήταν ηχηρή και αφορούσε το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Επιστρέφοντας στην εκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η ηγεσία εμφανώς προσπαθεί να διαμορφώσει συνθήκες επείγοντος για την κάλπη της απλής αναλογικής και να σπάσει τυχόν κλίμα χαλαρής ψήφου, υπό την βεβαιότητα που επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση ότι η κάλπη της απλής αναλογικής θα αποβεί άκαρπη οπότε θα ακολουθήσει η κάλπη της ενισχυμένης αναλογικής.
Η κρισιμότητα της απλής αναλογικής
Το επείγον είναι, όπως το θέτει ο Αλέξης Τσίπρας, ότι :
Πρώτον η απλή αναλογική πέρα από το αξιακό πρόσημο που της δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ (ισοτιμία της ψήφου) δίνει ρεαλιστικά τη δυνατότητα να σχηματιστεί άμεσα προοδευτική κυβέρνηση που θα φέρει τη Δικαιοσύνη σε όλους τους τομείς, όπως είναι και το σύνθημα, και πιο συγκεκριμένα θα αποκαταστήσει το Δημόσιο και το Κράτος, από την πολυδιάλυση που επιφέρει η νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της ενίσχυσης των ολιγοπωλίων, ενώ θα στηρίξει όχι μόνο τους αδύναμους αλλά και τα επιμέρους στρώματα της μεσαίας τάξης (μισθωτούς, ελευθεροεπαγγελματίες, «ευγενή» επαγγέλματα) που συμπιέζονται από την ακρίβεια, την περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων και την επίθεση στο κοινωνικό κράτος (υποχώρηση της δωρεάν υγειονομικής και ασφαλιστικής κάλυψης, της ποιότητας της δημόσιας παιδείας, στέγη, πλειστηριασμοί, κλπ).
Δεύτερον συνεπάγεται την σταθερότητα, καθώς θα αποτρέψει την προσφυγή σε δεύτερες ή και τρίτες κάλπες που θα οδηγήσουν σε μια περίοδο αστάθειας και αβεβαιότητας για λίγους μήνες, πέρα από την «ταλαιπωρία» του ότι οι πολίτες θα χρειαστεί να επιστρέψουν στην κάλπη για δεύτερη ή και τρίτη φορά, ενώ τον Οκτώβριο ακολουθούν και οι κάλπες για την Αυτοδιοίκηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κινητοποιήσει έναν κόσμο και μέσα από την «δαιμονοποίηση» των κυβερνητικών επιδιώξεων για αυτοδυναμία που συνεπάγονται διαδοχικές κάλπες και παρατεταμένη εκλογική περίοδο, αλλά και συνολικά της λογικής των αυτοδύναμων κυβερνήσεων. «Επιλογή του Κ. Μητσοτάκη είναι να σύρει τη χώρα σε δεύτερες και τρίτες εκλογές» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας στην Πολιτική Γραμματεία, «άρα η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δε σημαίνει μόνο δικαιοσύνη, σημαίνει και σταθερότητα».
Να σημειωθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας, έκλεισε εκ νέου (από την Καρδίτσα) τα σενάρια για κυβέρνηση μειοψηφίας λέγοντας ότι η πρωτιά και η καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι προϋπόθεση για σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης και για λόγους «ηθικούς» και για λόγους «πρακτικούς». Δυο μέρες πριν άλλωστε είχε πει και στην συνέντευξή του στον Αντώνη Σρόιτερ, πως δεν βγαίνει αριθμητικά το σενάριο της κυβέρνησης μειοψηφίας. Κι αυτό διότι είναι μάλλον αδύνατο όλα τα κόμματα του προοδευτικού τόξου στα οποία απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να σημειώσουν ταυτόχρονα εκλογική άνοδο. Πολλώ δε μάλλον που ειδικά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ διεκδικούν ψήφους από τις ίδιες πάνω κάτω δεξαμενές.
Από εκεί και πέρα, άπαξ και δεν ευοδωθεί το σενάριο της ισχυρής προοδευτικής κυβέρνησης από την κάλπη της απλής αναλογικής στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι η διαφορά που θα καταγραφεί θα είναι μικρή, και άρα η επόμενη κάλπη της ενισχυμένης αναλογικής θα είναι «ντέρμπι».
Σε κάθε περίπτωση είτε με plan A, δηλαδή την «καθαρή νίκη» είτε με plan B, δηλαδή την «μικρή ήττα», ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να επενδύει στην κάλπη της απλής αναλογικής και άρα στην μεγαλύτερη δυνατή κινητοποίηση ψηφοφόρων.
Βοηθούντων των κυβερνητικών σκανδάλων (υποκλοπές, Πάτσης – πλειστηριασμοί, απευθείας αναθέσεις) ο ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνει την εκλογική τακτική του (πρόγραμμα, προσπάθεια για συσπείρωση γύρω από την κάλπη της απλής αναλογικής) και στην σκληρή αποδόμηση της κυβέρνησης είτε για να προκαλέσει αποσυσπείρωση στο ακροατήριό της είτε για να προσελκύσει κομμάτι των αναποφάσιστων.
Έτσι, σε μια περίοδο που οι ψηφοφόροι οικονομικά πιέζονται από όλες τις πλευρές, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη ταυτίζεται με ό,τι πιο σκοτεινό και αντιπαραγωγικό: τις παρακρατικές πρακτικές (υποκλοπές), τον αυταρχισμό, τη διαφθορά, τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος δια των απευθείας αναθέσεων που «τις έχουν κάνει επιστήμη», τις μπίζνες γενικότερα βουλευτών και ημετέρων, το ξεπούλημα δημόσιων δομών, την αισχροκέρδεια, κλπ....
Μαρία Μητσοπούλου
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου