«Η ζωή μου έχει καταστραφεί...

...σεβόμουν πάντα τις γυναίκες»...

Ξεκίνησε πριν από λίγο η απολογία του Πέτρου Φιλιππίδη στη κατάμεστη αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας για τα αδικήματα του βιασμού και της απόπειρας βιασμού σε βάρος τριών γυναικών συναδέλφων του.

Καθισμένος σε μια καρέκλα ο κατηγορούμενος άρχισε να απολογείται με την... πρόεδρο της έδρας να τον ρωτά αν είναι καλά στην υγεία του.

Απατώντας ο Πέτρο Φιλιππίδης είπε: «Όπως καταλαβαίνεται είναι παρά πολύ δύσκολο. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βρεθώ σε αυτή τη θέση στα 60 μου χρόνια. Άδικα. Με λένε Πέτρο Φιλιππίδη και ό,τι έχει μείνει από αυτό. Γεννήθηκα το 1962 αλλά η μητέρα μου με έγραψε το 1963 για να κερδίσω χρόνια. Θα μιλήσω για τη ζωή μου. Αν σε κάποιους φαίνεται αστεία δεν με πειράζει. Θα μιλήσω από την καρδιά μου. Μιλώντας για το ήθος και τον χαρακτήρα μου δεν ξέρω αν μιλώ για μένα. Έχω κατηγορηθεί για πράγματα που πάντα σιχαινόμουν. Δεν είμαι καλός στο λόγο, πάντα είχα ένα κείμενο ένα ρόλο…»

Πρόεδρος: Είχατε πάντα ένα κείμενο. Εδώ είναι η πραγματική ζωή.

Συνεχίζοντας ο Π. Φιλιππίδης είπε: «Δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο. Η ζωή μου καταστράφηκε. Ο ίδιος καταστράφηκα. Η προσωπική μου ζωή. Η οικογενειακή μου ζωή. Οικονομικά είμαι κατεστραμμένος. Εξαιτίας της δίκης μου καταστροφής καταστράφηκαν και οι γύρω μου. Όσο σκεφτόμουν τη ζωή μου μέσα στη φυλακή, σκεφτόμουν ότι μεγάλωσα με γυναίκες. Γεννήθηκα στην Σοφοκλέους. Εκείνη την εποχή ήταν η περιοχή με τα μπουρδέλα. Εγώ μεγάλωσα μέσα σε αυτές τις γυναίκες. Έπαιζα εκεί με τους φίλους μου. Τους μιλούσαμε. Είχα πάντα μια βαθιά εκτίμηση, αγάπη και θαυμασμό για αυτές. Όχι μόνο γι αυτές. Για όλες τις γυναίκες…

Συνεχίζοντας ο Π. Φιλιππίδης είπε: «Θα σας πω ένα περιαστικό για να καταλάβετε τι είναι για μένα το θέατρο. Πιθανόν να καταλάβετε κάποια πράγματα για μένα. Έχουν μιλήσει άνθρωποι για μένα που δεν με ξέρουν. Με είπαν μαλάκα, με είπαν βιαστη. Δεν είμαι βιαστής. Δεν έχω λόγο να είμαι. Με είπαν ελεεινό και τρισαθλιο. Τη θυμάμαι την κυρία αυτή.

Ούτε που την είχα δει άλλη φορά στη ζωή μου. Είπε αυτή η κυρία… σε αυτή τη δίκη ο αέρας είναι λαλίστατος. Όλα έχουν ακουστεί στον αέρα! Δεν ειπώθηκε ποτέ ένα όνομα! Είπε λοιπόν ότι κυκλοφορούσε στο χώρο ότι είμαι ελεεινός και τρισάθλιος. Δε θέλω να περάσω ούτε απ έξω από το θέατρο! Τελείωσα με αυτό το χώρο! Δε με πειράζει. Με πειράζει που με λένε βιαστή! Η κα. Δροσακη ήρθε και είπε ότι ξέρει και γι άλλο βιασμό! Αλλά όταν απειλήθηκε με μήνυση το πήρε πίσω. Τα αυτιά μας όμως το άκουσαν!»...