Ο Αλέξης Τσίπρας διάβασε έγκαιρα την προσπάθεια της κυβέρνησης να εργαλειοποιήσει ακόμη και τα αρνητικά στην... ουσία τους δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατρέψει κι αυτό το ζήτημα σε μικροκομματικού τύπου σύγκρουση δεν περπάτησε και από την Κουμουνδούρου μιλούν για κλασικό δείγμα της εθνικοφροσύνης που καπηλεύεται το λαϊκό αίσθημα για να διασωθεί από την σωρευμένη οργή στην κοινωνία.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτή την προεκλογική μάχη θα είναι ο ίδιος που θα βγει πιο μπροστά από το κόμμα για να καταφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην κάλπη. Μπορεί η συνάντηση με την πρόεδρο του Συλλόγου Αρχαιολόγων από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ Δέσποινα Κουτσούμπα να μην έφερε πολιτική είδηση για προσέγγιση με αριστερό πρόσημο, ωστόσο είχε όπως φαίνεται το επιθυμητό αποτέλεσμα για την Κουμουνδούρου.
Αποκάλυψε την προσπάθεια της κυβέρνησης να εργαλειοποιήσει το θέμα των γλυπτών σε μια συγκυρία που το Βρετανικό Μουσείο με διαρροές στον Τύπο εμφανιζόταν να προωθεί εκείνο απερίσπαστο τις θέσεις του για «υβριδικές λύσεις», που γυρνούν όμως την εθνική υπόθεση της διεκδίκησης και πάλι πολύ πίσω, όταν έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα το προηγούμενο διάστημα με τη διεθνοποίηση του θέματος μέσω της UNESCO.
«Δεν μπορείς να δανειστείς κάτι που σου έχουν κλέψει» ήταν η φράση του κ. Τσίπρα που έβαλε φρένο στα σενάρια «δανεισμού» και υποχρέωσε την υπουργό Πολιτισμού να υποβαθμίσει το θέμα σε εσωτερική κομματική αντιπαράθεση και τον Υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη ασθμαίνοντας να παραδεχτεί τις προχωρημένες συζητήσεις που διεξάγονται με το βρετανικό μουσείο οι οποίες όμως ξαφνικά δεν ήταν και τόσο προχωρημένες.
Το φαινόμενο κυβερνήσεις να εκμεταλλεύονται την υπόθεση των Μαρμάρων με καθαρά προεκλογική σκοπιμότητα έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν και κάθε φορά είχε την ίδια κατάληξη για την εκάστοτε κυβέρνηση που εξαπέλυε πυρά για απουσία του ΣΥΡΙΖΑ από την εθνική προσπάθεια επανένωσης. Το είχε επιχειρήσει και η κυβέρνησης Σαμαρά με την περίφημη Αμάλ Αλαμουντίν που η φράση της για νομική διεκδίκηση λίγο έλειψε να οδηγήσει την εθνική υπόθεση σε μεγάλο φιάσκο.
Οι «μακεδονομάχοι»
Στην εξίσωση της «επιστροφής» των γλυπτών μπήκε εσχάτως συντονισμένα και η «υβριδική λύση».
Σε μια πιο διασταλτική έννοια της αξιοποίησης των εθνικών μύθων και των μεγάλων υποθέσεων της πατρίδας που κατά σύστημα εκμεταλλεύεται η εθνικόφρονος μερίδα του πολιτικού συστήματος ο Νίκος Μπίστης από τον πολιτικό σχεδιασμό της Κουμουνδούρου παρατηρούσε ότι μετά το Μακεδονικό και την πολιτική καριέρα που έχτισαν πολλοί πάνω στο θέμα της ονομασίας «ήρθε η Συμφωνία των Πρεσπών και όλα αποδραματοποιήθηκαν και μπήκαν στην θέση τους» όπως παρατηρούσε.
Και σε αυτή την περίπτωση του νέου εθνικού μύθου η εκσυγχρονιστική και άριστη εκδοχή της ΝΔ επιχειρεί να παρουσιάσει την αριστερή αντιπολίτευση που αναδεικνύει το επικίνδυνο των χειρισμών για τις εθνικές υποθέσεις, ως εθνομηδενιστική και απομονωμένη από τη μεγάλη ιδέα του έθνους.
Η τακτική είναι ίδια και στην υπόθεση των εξοπλιστικών με τη μια ήττα να διαδέχεται την άλλη και από το περίφημο μπλόκο στα τουρκικά F-16, το οποίο βάζει πότε ο Μητσοτάκης και πότε ο Μενέντεζ στο Κογκρέσο. Και σε αυτή την περίπτωση ήρθε ένας «λαγός» της ίδιας της κυβέρνησης να αναστρέψει την πραγματικότητα εμφανίζοντας την παράδοση των αεροσκαφών στην Άγκυρα ως εθνικά συμφέρουσα τελικά λύση.
Στην πραγματικότητα η στάση αυτή της κυβέρνησης και στην περίπτωση της Άμυνας δεν αποσκοπεί παρά στο να συγκαλύψει την ευθύνη του κ. Μητσοτάκη για την στρατηγική του προβλέψιμου σύμμαχου που οδηγείς στη μια υπαναχώρηση πίσω από την άλλη στις ισορροπίες μεταξύ συμμάχων και της Τουρκίας.
Μπολσοναρισμός
Απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα αποδρομής της κυβέρνησης ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα χαριστεί στον αντίπαλό του που επιχειρεί συστηματικά να αλλάξει την ατζέντα από τα καθημερινά πλέον χτυπήματα του τομέα διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ που αποκαλύπτει και από έναν Πάτση ή ένα Χειμάρα Βουλευτή που κάνει πάρτι με το δημόσιο ταμείο.
Πολλώ δε μάλλον όταν την ώρα που στην χώρα χαϊδεύεται συστηματικά το ακροδεξιό ακροατήριο και επιχειρείται μια κανονικοποίηση της απαξίωσης των θεσμικών αντίβαρων της Δημοκρατίας, όπως στην περίπτωση των παρακολουθήσεων, την ίδια στιγμή τα φαινόμενα τραμπισμού στο Καπιτώλιο επαναλαμβάνονται στη Βραζιλία από το ίδιο ακροδεξιό πλήθος του Μπολσονάρο.
Τον τραμπισμό αλα γκρέκα που χρέωνε η κυβέρνηση στο ΣΥΡΙΖΑ η αξιωματική αντιπολίτευση τον επιστρέφει τώρα όπως φαίνεται με τον μπολσοναρισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη σε μια φάση που για συγκαλύψει το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει απαξιώσει κάθε θεσμικό αντίβαρο της Δημοκρατίας. Πρόκειται για την κυριαρχία της ακροδεξιάς έναντι της κεντροδεξιάς κουλτούρας ψηφοφόρων η οποία μάλιστα νιώθει και απελευθερωμένη από τα θεσμικά αντίβαρα του πολιτεύματος.
Και σε αυτό το πεδίο ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα χαράξει και νέες διαχωριστικές γραμμές με τον αντίπαλό...
Σωτήρης Μπολάκης
libre.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου