Εκλογές στην ώρα του...

Οι εκλογές στη Γερμανία θα γίνουν στις 21 ή στις 28 Σεπτεμβρίου. Του 2025. Το ξέρουν από τώρα. Θα πείτε τώρα: «Γερμανοί είναι αυτοί, έχουν εμμονή με την οργάνωση». Ας πιάσουμε... τους Εσθονούς, που τόσο τους θαυμάζουν οι ακροκεντρώοι στην πατρίδα μας. Θα έχουν εκλογές στις 5 Μαρτίου, ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά τον Μάρτιο του 2019. Αυτό είναι προκαθορισμένο από καιρό. Δεν εξαρτάται από τα κέφια του εκάστοτε πρωθυπουργού. Το ίδιο και στη Φινλανδία, όπου οι εκλογές θα γίνουν στις 2 Απριλίου.

Ακόμα και στη μακρινή Παραγουάη ξέρουν από καιρό την ημερομηνία των εκλογών. 30 Απριλίου. Εσχάτως την έμαθαν και στην Τουρκία, που τόσο μας αρέσει να την επικρίνουμε για το έλλειμμα δημοκρατίας της.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι τελικά η μοναδική χώρα όπου ο πρωθυπουργός μανιωδώς μαδάει τη μαργαρίτα, ρωτώντας «να τις κάνω, να μην τις κάνω;» Ένστολοι δημοσιογράφοι του κρατικοδίαιτου συστήματος τού κρατούν τον ρυθμό, σιγοντάροντας στο παρασκήνιο, αναμασούν non paper και διαρροές από έγκυρους κύκλους. Τον θαυμάζουν κιόλας για το πώς τους «ντριμπλάρει» κάθε τόσο, πώς τους μαγεύει με τις προσποιήσεις του.

Στην Ελλάδα 2.0 έχουμε λοιπόν έναν κυβερνήτη που έχει αναγάγει την «υπέρτατη στιγμή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας» σε θέμα προσωπικής διάθεσης. Πότε θα τον βολέψει, πότε θα έχει όρεξη, πότε θα τον εμπνεύσει κάποιο μαγικό βουνό για εκλογές «στην ώρα του»;

Στην Ελλάδα 2.0 των αρίστων και φιλελεύθερων η εκλογική διαδικασία έχει μετατραπεί σε μια ιδιωτική υπόθεση του ενός που κοιτάει δημοσκοπήσεις, ρίχνει σπόντες, μοιράζει καθρεφτάκια και... pass και περιμένει μια βολική στιγμή για να μας ξεφουρνίσει πότε θα μας καλέσει στις κάλπες.

Το παιχνίδι αυτό της κολοκυθιάς είναι, θα πείτε, μόνο μια λεπτομέρεια μπροστά σε όλο αυτό το αδιάκοπο κύμα απαξίωσης και καταπάτησης θεσμών και κανόνων. Είναι, ωστόσο, ακόμα μία απόδειξη ότι η πάσχουσα από χρόνια προβλήματα Δημοκρατία μας έχει μετατραπεί από αυτό το υβριδικό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα εδώ και τρεισήμισι χρόνια σε καρικατούρα. Ο καιροσκοπισμός με τον οποίο οι αυτοχρισθέντες ιδιοκτήτες της χώρας χειρίζονται την υπόθεση εκλογές προσβάλλει τον «κυρίαρχο λαό» και ως τέτοιος αξίζει να τιμωρηθεί. Κατά βάθος αυτό φοβούνται στο Μαξίμου και απλώς προσπαθούν να καθυστερήσουν την ώρα της τιμωρίας τους...

Κώστας Αργυρός

Η ΑΥΓΗ