Μια από τις φράσεις που θυμήθηκαν κάμποσοι υποστηρικτές της απόδοσης τιμών στον θανόντα Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ ήταν η πολλάκις κακοποιημένη «Ο νεκρός δεδικαίωται». Το κακό με την εν λόγω φράση είναι ότι πολύ λίγοι γνωρίζουν την πραγματική σημασία της...
Κατ’ αρχάς προέρχεται από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς Ρωμαίους (κεφ. 6.7) και πλήρης έχει ως εξής: «Ο νεκρός δεδικαίωται από της αμαρτίας». Τι σημαίνει αυτό; Ότι πλέον στον νεκρό η αμαρτία δεν έχει πλέον καμιά εξουσία, άρα αυτός δεν μπορεί πια να αμαρτήσει – και σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι συγχωρείται για τις αμαρτίες του.
Βεβαίως το ότι ο νεκρός δεν μπορεί πλέον να αμαρτήσει δεν σημαίνει ότι αθωώνεται για όσα έχει πράξει – ιδίως εάν, όπως επιτάσσει η χριστιανική διδασκαλία, δεν έχει… μετανοήσει.
Ο Γλύξμπουργκ λοιπόν ουδέποτε μετανόησε για τα βαριά πολιτικά αμαρτήματά του εναντίον της Ελληνικής Δημοκρατίας – έστω και βασιλευομένης. Ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη ή/και συγχώρεση – και δεν αρκεί βεβαίως η πονηρή μπούρδα ότι «αποδέχτηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος» και «δεν ενόχλησε κανέναν στη μεταπολίτευση».
Ως εκ τούτου, ακόμη και με χριστιανικούς όρους, δεν απαλλάσσεται ούτε από τις αμαρτίες του ούτε από την κριτική για τα πεπραγμένα του. Τόσο απλά…
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου