Διάλογος κωφών...

Τάσος Παππάς

Οσοι και όσες παρακολουθείτε συστηματικά τις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών θα έχετε διαπιστώσει ότι τα ελληνοτουρκικά θέματα έχουν δεσπόζουσα θέση. 

Τα περισσότερα μέσα έχουν ανταποκριτές στην Τουρκία, οι οποίοι μεταδίδουν ειδήσεις και πληροφορίες από τη γειτονική χώρα. Τα... περισσότερα μέσα φιλοξενούν απόστρατους και διεθνολόγους που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις επιλογές της τουρκικής ηγεσίας, κάνουν προβλέψεις για τις επόμενες κινήσεις του Ερντογάν και εκφράζουν ανησυχίες για το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου.

Ως εδώ καλά. Το εντυπωσιακό είναι ότι εκπροσωπείται μια σχολή σκέψης και ένα κόμμα -η Νέα Δημοκρατία- από έναν βουλευτή της και έναν υπουργό σε άσχετο με την υπόθεση χαρτοφυλάκιο. Τα υπόλοιπα κόμματα φαίνεται πως δεν έχουν στις τάξεις τους έγκυρους αναλυτές. 

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι περισσότεροι λένε τα ίδια πράγματα. Οι λέξεις «προκλητικός» και «παραλήρημα» συνοδεύουν όλα τα σχόλια για τις δηλώσεις του Ερντογάν και των κορυφαίων υπουργών του. 

Κυρίαρχη άποψη είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος είναι απομονωμένος, ότι δέχεται απανωτά χαστούκια και ότι οι σύμμαχοι στηρίζουν χωρίς αστερίσκους τις ελληνικές θέσεις. Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τις απόψεις τους, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Και βεβαίως αποθεώνουν την ελληνική κυβέρνηση για τη σθεναρή στάση της και για την απόφασή της να ξοδέψει δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, ώστε να πάρουμε το πάνω χέρι. Μερικοί είναι πολύ θερμοί στο θέμα των εξοπλισμών. Τόσο θερμοί, μέχρι παρεξηγήσεως.

Εχουμε ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις με την Τουρκία, μερικές ήταν όντως πολύ επικίνδυνες (η κρίση του 1987, τα Ιμια). Είναι βέβαιο ότι κάπως έτσι θα πορευόμαστε. Αλλοτε με ελεγχόμενη ένταση. Αλλοτε με κλιμάκωση με ευθύνη της Τουρκίας. Υπάρχει περίπτωση κάτι ν’ αλλάξει; Να βελτιωθούν θεαματικά οι σχέσεις μας, να πρυτανεύσει η λογική, να ανοίξουν δρόμοι για έναν ουσιαστικό διάλογο; 

Δύσκολο. Κάποιες πρωτοβουλίες στο παρελθόν έπεσαν σε τοίχο. Το κλίμα ήταν, είναι και κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να είναι βαρύ. Οι περίοδοι ηρεμίας ήταν μικρής διάρκειας. Η Ιστορία, κυρίως οι βολικές ερμηνείες που κάνουν οι πολιτικές ελίτ της Ελλάδας και της Τουρκίας, παίζει αρνητικό ρόλο. Εμείς θυμόμαστε τα 400 χρόνια σκλαβιάς, τη Μικρασιατική Καταστροφή, την εισβολή στην Κύπρο και τους κατηγορούμε ότι είναι μια αναθεωρητική δύναμη. 

Αυτοί θυμούνται ότι με την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε το ξήλωμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν ξεχνούν τις ήττες τους στους Βαλκανικούς Πολέμους και τη συρρίκνωση της επικράτειάς τους, δεν ξεχνούν ότι το 1922 ο ελληνικός στρατός έφτασε μερικά χιλιόμετρα έξω από την Αγκυρα και μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε εγκαταλείψει τη Μεγάλη Ιδέα. Οι εθνικές επέτειοι για μας είναι εθνικές καταστροφές γι’ αυτούς. Και το αντίστροφο.

Κι εδώ κι εκεί καραδοκούν πολλοί κίνδυνοι για κείνους που θα τολμήσουν να πάνε κόντρα στο ρεύμα. Κι εδώ κι εκεί είναι σύνηθες να αποκαλούνται μειοδότες όσοι ξεφεύγουν από τα στερεότυπα που έχουν επιβληθεί και τα οποία λειτουργούν σαν φρένο για οποιαδήποτε προσπάθεια εκλογίκευσης. 

Κι εδώ κι εκεί με μεγάλη ευκολία αμφισβητείται ο πατριωτισμός όσων υποστηρίζουν ότι οι επίσημες γραμμές των δύο χωρών είναι τόσο ανελαστικές που δεν επιτρέπουν να ξεκινήσει μια συζήτηση. Εμείς επιμένουμε ότι με την Τουρκία έχουμε μόνο δύο διαφορές (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ). 

Αυτοί βάζουν συνεχώς στο τραπέζι κι άλλες διαφορές -μερικές τις κατασκευάζουν και τις διακινούν παντού. Εμείς επικαλούμαστε το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες και τους καταγγέλλουμε ότι τα παραβιάζουν. 

Αυτοί ισχυρίζονται ότι εμείς καταστρατηγούμε το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες. Εμείς τους κατηγορούμε ότι είναι επιθετική δύναμη. Αυτοί μας επιστρέφουν την κατηγορία και εγκαλούν τη Δύση ότι μας παραχαϊδεύει. Διάλογος κωφών...

efsyn.gr