Τουλάχιστον για την περίοδο που μπορώ να έχω μια ταπεινή γνώμη, την πενταετία 2014-2019, δε συνάντησα ούτε έναν Έλληνα ευρωβουλευτή, συνεργάτη, διοικητικό υπάλληλο, που να μην πίστευε ότι η ευρωβουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛΛ., Εύα Καϊλή, είχε τη δική της, προσωπική ατζέντα, πέρα... και ανεξάρτητα από το κόμμα της.
Φυσικά αυτό δεν ήταν δα και κάτι καινούργιο. Πολλοί είναι αυτοί, για να μη μιλήσουμε για κανόνα, που βλέπουν την παραμονή τους στο Ευρωκοινοβούλιο σαν ένα προσωπικό πρότζεκτ που θα τους δώσει την ευκαιρία να βολέψουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Πολλοί, αλλά όχι όλοι. Όμως, από αυτήν την εικόνα μιας ιδιαίτερα φιλόδοξης πολιτικού μέχρι το σημείο να εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο διεθνών -όπως όλα δείχνουν προδιαγραφών- υπάρχει τεράστια απόσταση.
Μη γνωρίζοντας τις ακριβείς κατηγορίες που θα απαγγείλει σήμερα η Εισαγγελία των Βρυξελλών, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι όσοι περάσαμε έστω και λίγο από το Ευρωκοινοβούλιο.
Τα προνόμια, οι εξουσίες, οι χάρες και οι χαρές που προσφέρονται απλόχερα σε έναν ευρωβουλευτή στις Βρυξέλλες είναι τόσα και τέτοια που εάν δεν έχει μέσα του την κατάλληλη υποδομή, το βιωματικό σθένος, την ηθική και την ακεραιότητα χαρακτήρα, αργά ή γρήγορα θα «την πατήσει».
Μπορεί να «την πατήσει» για λίγα, κλέβοντας από τον μισθό ή την υπεραξία των βοηθών που του βγάζουν τη δουλειά, ή από τα έσοδα-έξοδα των γκρουπ, ή από το επιμίσθιο της παρουσίας που γίνεται απουσία όταν πάει στο Κοινοβούλιο μόνο και μόνο για να υπογράψει και να φύγει, σα μαθητούδι που λέει ψέματα για να μην πάρει απουσία.
Αλλά και πάλι, όλα αυτά είναι παρωνυχίδες μπροστά στο θράσος να υπερασπίζεσαι μια χώρα δημοσίως για τα εργασιακά αίσχη της, όπως έκανε η κ. Καϊλή για το Κατάρ λίγες ημέρες πριν τη συλλάβουν επ’ αυτοφώρω να διαπράττει αδίκημα.
Φαίνεται πίστεψε ότι η ανάδειξή της στη θέση της αντιπροέδρου της Ε.Ε. την έθετε έξω από κάθε έλεγχο. Ήταν πια στο απυρόβλητο...
Χριστίνα Κοψίνη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου