Ήταν τότε που αλλάζαμε τον κόσμο με τη χούντα να αχνίζει ακόμα πίσω μας και τα σχέδια για το μέλλον να βάφονται με ζωηρά... χρώματα. Συνεδριάσεις, διάλογοι, αναλύσεις, διασκέψεις και συνδιασκέψεις, συνελεύσεις, διαφωνίες, ψηφοφορίες.
Ένα φοιτητικό, ένα νεολαιίστικο κίνημα ζωντανό και κυριολεκτικά βουτηγμένο στην αριστερά και συγκεκριμένα στο κομμάτι της Αριστεράς που ο καθένας αποφάσιζε να επιλέξει. Ο «Ρήγας Φεραίος» παρών παντού με τις τρομερές εσωοργανωτικές διαφορές, που τότε μας οδηγούσαν σε χωριστούς δρόμους και τώρα φαντάζουν σαν κάποιες αγαπημένες οικογενειακές αναμνήσεις.
Ήταν ένα πρωί, λίγο πριν γίνει μια κρίσιμη συνδιάσκεψη της οργάνωσης του ΚΚΕ Εσωτερικού όταν χτύπησες την πόρτα και είπες «ήρθα».
-«Και ποιος είσαι εσύ σύντροφε;»
-«Ειμαι ο Μπέσιος , ο Κώστας ο Μπέσιος από τη Σουηδία».
Ο Κώστας με το τρομερό του χιούμορ, με το ανοιχτό και τόσο μορφωμένο μυαλό του, με τις προκλητικά ελεύθερες για την τότε ελληνική πραγματικότητα επιλογές του, με την απίστευτη ικανότητα να μιλάει στον κόσμο, να διηγείται ιστορίες, να κάνει τους πάντες να τον αγαπούν. Λίγες μέρες μετά ήρθε το χαρτί. Έπρεπε να πάει στρατό, έτσι ξαφνικά, έτσι αναπάντεχα. Ήταν δύσκολο γι' αυτόν, έγινε δύσκολο για όλους μας. Κάπως έτσι, ο Κώστας ο Μπέσιος από την οργάνωση του Ρήγα στη Σουηδία, την πολυάριθμη εκείνη οργάνωση που τον είχε εκλέξει αντιπρόσωπό της, έγινε κομμάτι της ζωής μας.
Ο Μπέσιος με την τόσο βαθιά καλλιεργημένη προσωπικότητα, ο Μπέσιος που φώναξε ανοιχτά και άφοβα τις επιλογές του, όταν οι περισσότεροι από μας είχαμε ακόμα πάνω μας χαραγμένα όλα τα μεσαιωνικά στερεότυπα της σκοταδιστικής Ελλάδας. Πέρασε τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη, δουλεύοντας όλα τα χρόνια στον χώρο του πολιτισμού, στον χώρο που ταίριαζε στην πολύπλευρη προσωπικότητά του. Δεν έμενε ποτέ όμως «ήσυχος». Γύρισε όλο τον κόσμο, αγάπησε πολύ την Αίγυπτο, έκανε φίλους παντού. Αποζητούσαμε όλοι την παρέα του κι εκείνος τόσο ανεξήγητα ανάλαφρος, κουβαλούσε τα υπερβολικά πολλά κιλά του πρόθυμα σε κάθε γωνιά που είχε φίλους.
Ο Μπέσιος ξεκίνησε το φοβερό stretto cafe της Τσιμισκή, που έγινε το αγαπημένο στέκι πολλών διαφορετικών γενιών, που έγινε τόπος συνάντησης όλων μας. Και τώρα πρόσφατα, ο Μπέσιος είχε τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» της Θεσσαλονίκης. Ένα αεράκι πολιτισμού με μεγάλες δόσεις χιούμορ και πάντα σταθερά στραμμένο στην Αριστερά. Συνέχιζε τα ταξίδια με αγαπημένους φίλους μέχρι την τελευταία στιγμή που κοιμήθηκε ήσυχα, έτσι ξαφνικά ένα βράδυ, «σερβίροντας» για πρώτη του φορά λύπη και πόνο σε όλους μας.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε φίλε και σύντροφε Κώστα Μπέσιο από τη Σουηδία...
Η Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου