Σας προτείνω να αγοράσετε ένα εξαιρετικό βιβλίο. Λέγεται «She said - Κάποια μίλησε» και κυκλοφορεί από την Αθενς Bookstore Publications. Το έχουν γράψει δύο βραβευμένες με Πούλιτζερ δημοσιογράφοι των New York Times, η Τζόντι Κάντορ και η Μέγκαν Τούι. Είναι αυτές που αποκάλυψαν το σκάνδαλο της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης από τον... Χάρβεϊ Γουάινστιν ξεκινώντας το κίνημα του MeΤoo. Διαβάζουμε: «Στις 5 Οκτωβρίου 2017, η New York Times δημοσίευσε ένα άρθρο των Τζόντι Κάντορ και Μέγκαν Τούι – και ο κόσμος άλλαξε.
Επί μήνες, οι Κάντορ και Τούι έκαναν εμπιστευτικές συζητήσεις με κορυφαίες ηθοποιούς, πρώην υπαλλήλους του Γουάινστιν, και άλλες πηγές, μαθαίνοντας για ανησυχητικές καταγγελίες, θαμμένες για πολύ καιρό, κάποιες από τις οποίες είχαν συγκαλυφθεί με επαχθείς νομικούς συμβιβασμούς. Οι δημοσιογράφοι κατάφεραν με πολύ κόπο να ξεμπερδέψουν ένα κουβάρι μυστικών πληρωμών και συμβάσεων εμπιστευτικότητας που τυλιγόταν επί δεκαετίες, πίεσαν μερικές από τις πιο διάσημες γυναίκες στον κόσμο –και κάποιες άγνωστες– να διακινδυνεύσουν μια δημόσια καταγγελία και αντιμετώπισαν κατά πρόσωπο τον Γουάινστιν, την ομάδα των ακριβοπληρωμένων συνηγόρων του, ακόμη και τους ιδιωτικούς ερευνητές του».
Ποιες είναι αυτές οι δύο; «Η Τζόντι Κάντορ και η Μέγκαν Τούι είναι ερευνητικές δημοσιογράφοι της New York Times. Η Κάντορ έχει ασχοληθεί ειδικά με τον εργασιακό χώρο και ειδικότερα με τη μεταχείριση των γυναικών στη δουλειά της, έχει καλύψει δύο προεδρικές προεκλογικές εκστρατείες και έχει γράψει το βιβλίο “The Obamas”. H Τούι έχει σε μεγάλο βαθμό εστιάσει την προσοχή της στη μεταχείριση των γυναικών και των παιδιών και, το 2014, ως ρεπόρτερ του Reuters News, ήταν υποψήφια για το Βραβείο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας Πούλιτζερ. Οι Κάντορ και Τούι μοιράστηκαν πολλές τιμητικές διακρίσεις για την αποκάλυψη της υπόθεσης Γουάινστιν, μεταξύ άλλων το βραβείο Τζορτζ Πολκ και, μαζί με συναδέλφους, το Βραβείο Πούλιτζερ για την Υπηρέτηση του Δημοσίου Συμφέροντος».
Κι ένα απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου:
Το 2017, όταν ξεκινούσαμε την έρευνά μας γύρω από τον Χάρβεϊ Γουάινστιν για τη New York Times, οι γυναίκες είχαν στα χέρια τους περισσότερη δύναμη από ποτέ. Ο αριθμός των επαγγελμάτων που θεωρούνταν σχεδόν αποκλειστικά ανδρικά –αστυνομικός, στρατιώτης, πιλότος αεροσκάφους– είχαν περιοριστεί, τείνοντας προς την εξαφάνιση. Γυναίκες ήταν στο τιμόνι κρατών όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο και εταιρειών όπως η General Motors και η PepsiCo. Σε μία εργασιακή χρονιά, ήταν δυνατόν για μια γυναίκα ηλικίας τριάντα και κάτι να κερδίσει περισσότερα χρήματα από όσα είχαν κερδίσει όλες οι προγόνισσές της μαζί.
Πολύ συχνά, παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες υφίσταντο σεξουαλική παρενόχληση ατιμωρητί. Επιστημόνισσες και σερβιτόρες, μαζορέτες, διευθυντικά στελέχη και εργάτριες ήταν αναγκασμένες να ανέχονται χουφτώματα, πονηρά βλέμματα ή ανεπιθύμητους χαριεντισμούς με το χαμόγελο, προκειμένου να πάρουν φιλοδώρημα, τον μισθό τους ή μια αύξηση. Η σεξουαλική παρενόχληση ήταν παράνομη – αλλά ταυτόχρονα ήταν υπόθεση ρουτίνας σε ορισμένα επαγγέλματα. Συχνά, οι γυναίκες που μιλούσαν απολύονταν ή απαξιώνονταν. Τα θύματα ήταν συχνά αόρατα και απομονωμένα το ένα από το άλλο. Η καλύτερη επιλογή που είχαν, όπως συμφωνούσαν πολλοί, ήταν να δεχτούν χρήματα, δίκην επανόρθωσης, σε αντάλλαγμα της σιωπής τους.
Οι παραβάτες, εν τω μεταξύ, συχνά ανελίσσονταν σε όλο και υψηλότερες βαθμίδες επιτυχίας και αναγνώρισης. Οι παρενοχλούντες γίνονταν πολλές φορές αποδεκτοί, μάλιστα εκθειάζονταν, ως άτακτα αγοράκια. Οι σοβαρές συνέπειες ήταν σπάνιες. Η Μέγκαν έγραψε ορισμένα από τα πρώτα άρθρα στα οποία γυναίκες ισχυρίζονταν ότι ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ τις είχε θυματοποιήσει – και κατόπιν η ίδια κάλυψε τον θρίαμβό του στις εκλογές του 2016.
Από τη στιγμή που αποκαλύψαμε την υπόθεση με τις κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης από τον Γουάινστιν, στις 5 Οκτωβρίου 2017, ήταν σαν να άρχισε να υποχωρεί ένα φράγμα μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο έλεγαν τις δικές του ιστορίες κακομεταχείρισης. Μεγάλος αριθμός ανδρών αναγκάστηκε ξαφνικά να απολογηθεί για την καταχρηστική συμπεριφορά του, μια περίπτωση λογοδοσίας χωρίς προηγούμενο. Η δημοσιογραφία είχε συμβάλει στην πυροδότηση μιας μεταβολής παραδείγματος. Η δική μας δουλειά ήταν μόνο μία από τις κινητήριες δυνάμεις αυτής της αλλαγής, η οποία εκκολαπτόταν επί χρόνια, χάρη στις προσπάθειες πρωτοπόρων φεμινιστριών και νομικών· της Ανίτα Χιλ· της Ταράνα Μπερκ, της ακτιβίστριας που ξεκίνησε το κίνημα #MeToo· και πολλών άλλων, μεταξύ των οποίων συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι.
Αλλά βλέποντας τις δικές μας ανακαλύψεις, καρπούς κοπιαστικής έρευνας, να συμβάλλουν στην αναδιάταξη των αντιλήψεων, αρχίσαμε να διερωτόμαστε: Γιατί είχε τέτοιον αντίκτυπο αυτή η ιστορία; Οπως είχε επισημάνει ένας από τους αρχισυντάκτες μας, ο Χάρβεϊ Γουάινστιν δεν ήταν καν τόσο διάσημος. Σε έναν κόσμο όπου τόσο πολλά πράγματα φαίνονται τελματωμένα, πώς γίνεται να συμβαίνει μια τέτοια σεισμική κοινωνική αλλαγή;
Ξεκινήσαμε να γράφουμε το βιβλίο μας για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.
Δημήτρης Κανελλόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου