Για τα μάτια του κόσμου είναι οι αλλαγές που αποφάσισε να κάνει η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο για τη λειτουργία της ΕΥΠ, το οποίο κατατέθηκε... στην αρμόδια επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής και, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, αναμένεται να πάει στην Ολομέλεια προς τα τέλη της ερχόμενης εβδομάδας. Οσο και αν το μέγαρο Μαξίμου με τις αλλαγές αυτές προσπάθησε να κατευνάσει τις σφοδρές αντιδράσεις, το περιβόητο νομοσχέδιο ασφαλώς και εξακολουθεί να νομοθετεί τη συγκάλυψη.
Πρώτα απ’ όλα πάμε στο θέμα του ορισμού της έννοιας της «εθνικής ασφάλειας». Με τις αλλαγές, το Μαξίμου πάει μεν να μαζέψει το εύρος του ορισμού αυτού, το οποίο είχε ξεχειλώσει έτσι ώστε να χωράει οτιδήποτε θα μπορούσε να ενδιαφέρει μια κυβέρνηση που θέλει να χρησιμοποιήσει τις μυστικές υπηρεσίες στο πλαίσιο των πολιτικών της επιδιώξεων, αλλά και πάλι, αντί να το κάνει σφιχτό, το διατηρεί εξαιρετικά χαλαρό.
Ειδικότερα, απαλείφει μεν την αναφορά σε «πρόληψη και καταστολή δραστηριοτήτων ικανών να επιφέρουν πλήγμα στις συνταγματικές, πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές της χώρας» και την αναφορά σε «προστασία από άλλες υβριδικές απειλές, προστασία του νομίσματος και της εθνικής οικονομίας, την προστασία από ανθρωπιστική κρίση, τη δημόσια υγεία και την προστασία του περιβάλλοντος».
Ο νέος ορισμός
Ο νέος ορισμός, ωστόσο, που μιλάει γενικώς και αορίστως για «λόγους που συνάπτονται με την προστασία των βασικών λειτουργιών του κράτους και των θεμελιωδών συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών, όπως, ιδίως, λόγοι σχετικοί με την εθνική άμυνα, την εξωτερική πολιτική, την ενεργειακή ασφάλεια και την κυβερνοασφάλεια», παραμένει πολύ γενικός, χωρίς να περιγράφει συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις ή έστω προπαρασκευαστικές ενέργειες για αξιόποινες πράξεις. Επιπλέον, οι δύο τελευταίες έννοιες της «ενεργειακής ασφάλειας» και της «κυβερνοασφάλειας» ξεφεύγουν από το πλαίσιο της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής άμυνας και της προστασίας του πολιτεύματος, τις μόνες δηλαδή έννοιες που το Σύνταγμα συσχετίζει με την εθνική ασφάλεια.
Δεύτερον, μπορεί να αποτελεί σημαντική βελτίωση στο νομοσχέδιο το γεγονός ότι πλέον το αίτημα της ΕΥΠ προς τον εισαγγελέα για την παρακολούθηση θα πρέπει να περιλαμβάνει και τους λόγους της, όμως η ίδια η εισαγγελική διάταξη δεν θα περιλαμβάνει τους λόγους της παρακολούθησης, αλλά θα έχει μόνο αναφορά στον σκοπό, δηλαδή στην προστασία της εθνικής ασφάλειας, γενικά κι αόριστα.
Τρίτον, στο θέμα της ενημέρωσης του θύματος για την παρακολούθησή του, παραμένει η γνωστή πρόβλεψη ότι θα μπορεί να γίνει μόνο ύστερα από τρία ολόκληρα χρόνια από τη λήξη του μέτρου και μόνο μετά από απόφαση τριμελούς οργάνου. Στην αρχική πρόβλεψη, το όργανο αποτελούνταν από τον διοικητή της ΕΥΠ και τον εισαγγελέα που αποφάσισαν την παρακολούθηση, καθώς και τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ. Τώρα φεύγει ο διοικητής της ΕΥΠ και στη θέση του μπαίνει ο δεύτερος εισαγγελέας, που αποφάσισε το μέτρο. Μιλάμε δηλαδή για εξόφθαλμη προσπάθεια παραπλάνησης ότι κάτι αλλάζει, αφού την πλειοψηφία στο όργανο θα εξακολουθούν να έχουν τα πρόσωπα που ενέκριναν την παρακολούθηση. Και σημειώνουμε ακόμα ότι πλέον θα καταγράφεται μεν η γνώμη της μειοψηφίας του τριμελούς οργάνου, που πριν δεν καταγραφόταν, αλλά αυτό θα γίνεται «σε απόρρητα, συνοπτικά πρακτικά», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σκεπτικό της γνώμης της μειοψηφίας.
Και πάμε τώρα στο τι θα μαθαίνει το θύμα της παρακολούθησης, εφόσον ύστερα από τρία χρόνια τού επιτραπεί από το τριμελές όργανο να ενημερωθεί. Η προηγούμενη διατύπωση έλεγε ότι θα ενημερωθεί «μόνο για την επιβολή του περιοριστικού μέτρου και για τη διάρκειά του».
Στάχτη στα μάτια
Αφού γράψαμε και ξαναγράψαμε για τη λεξούλα «μόνο», που η σημερινή κυβέρνηση βρήκε να βάλει για να απαγορεύσει με κραυγαλέο τρόπο στον θιγόμενο να ενημερώνεται για τους λόγους της παρακολούθησής του, η λέξη «μόνο» απαλείφθηκε μεν, αλλά πρόκειται απλώς για στάχτη στα μάτια μας.
Γιατί, βέβαια, με το να απαλειφθεί μόνο αυτή η λέξη και όχι εκείνες που συγκεκριμενοποιούν το πλαίσιο της ενημέρωσης, παραμένει ορισμένο ότι το θύμα θα μαθαίνει συγκεκριμένα για την επιβολή της παρακολούθησής του και για τη διάρκειά της και άρα θα εξακολουθεί να μην μπορεί να μάθει για τους λόγους της. Επομένως, οι αλλαγές στην ουσία τους δεν αλλάζουν την ουσία του νομοσχεδίου που εξακολουθεί να έχει στόχο τη διασφάλιση της ομερτά.
Εν τω μεταξύ, ο νυν ευρωβουλευτής του Renew Europe, Γιώργος Κύρτσος, το όνομα του οποίου ήταν στα δημοσιεύματα με τη λίστα των παρακολουθούμενων από την ΕΥΠ, ανακοίνωσε ότι ζητά από την ΑΔΑΕ να διερευνήσει «αν έχω υποστεί, όπως προκύπτει από δημοσιεύματα στον Τύπο και συγκλίνουσες ενδείξεις άρση απορρήτου, καθώς και τις συνθήκες υποκλοπής των τηλεφωνικών συνδιαλέξεών μου».
Ζητά ακόμα «να λάβει γνώση για τα χρονικά διαστήματα, τα τοπικά όρια και την αιτία που παρακολουθούντο το κινητό τηλέφωνο και οι αριθμοί σταθερής τηλεφωνίας μου, με επίσημη επισύνδεση από την ΕΥΠ» και σημειώνει ότι «αυτονόητα δικαιώματα και ασφαλιστικές δικλίδες αμφισβητούνται από τις παρακρατικές λειτουργίες και νοοτροπία του λεγόμενου επιτελικού κράτους που έστησε ο κ. Μητσοτάκης με τη βοήθεια του ανιψιού του κ. Δημητριάδη και άλλων συνεργατών του» και πως «δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού με τις επιλογές και τις πρακτικές του Μητσοτάκη, γιατί αυτό θα μας έθετε εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου και κανόνων κράτους δικαίου και θα οδηγούσε τη χώρα σε ακραίες βαλκανικές καταστάσεις»...
Γιάννης Μπασκάκης
Η Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου