Στο καλό, κύριε Μητσοτάκη...

Θανάσης Καρτερός

Τι ελεεινό θέαμα τον τελευταίο καιρό! Ο Μητσοτάκης μαινόμενος. Ο Μητσοτάκης βρίζει σε στιλ χρυσαυγίτη. Ο Μητσοτάκης τσαλαβουτάει οργίλος στη λάσπη. Ο Μητσοτάκης ναυμαχεί με κότερα, τυμβωρυχεί με κολεόπτερα, παραληρεί για δάκτυλο του Πούτιν και του Ερντογάν. Ασχημονεί με ό,τι κατεβάσει η καλοχτενισμένη κεφαλή του... Κι αν όλα αυτά παραπέμπουν σε πολιτικό υπόκοσμο, ο Μητσοτάκης διαπράττει και το σχεδόν απόκοσμο όταν βγαίνει από το στόμα του: Είστε Αριστερά του χαβιαριού. Πάρτε τα κουβαδάκια σας και πάτε αλλού!

Για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό. Πούτιν και Ερντογάν, χαβιάρι και κουβαδάκια, βούρκος και χημικές τουαλέτες ως πολιτικά επιχειρήματα. Μια συστοιχία από βρισιές, γαβγίσματα και λάσπες, που κάνει όποιον διαθέτει ακόμα μνήμη και κρίση να απορεί: Μα τι έπαθε αυτός; Πώς άλλαξε αυτό το παιδί; Πού πήγαν η αστική του ευγένεια, η κεντροδεξιά του μετριοπάθεια, οι γαλαντόμοι υπολογισμοί του, τα σταυροκοπήματα του καλού χριστιανού -άφες αυτοίς-, ακόμα και η παγερή, αλλά πολιτισμένη περιφρόνησή του για όσους τον αμφισβητούν, έργω ή λόγω;

Πού πήγε, αλήθεια; Ποιο φάντασμα τον καταδιώκει και τον έχει ξαποστείλει σ’ αυτό το παραλήρημα που ακυρώνει την πανάκριβη εικόνα του και εμφανίζει ένα κακομαθημένο παλιόπαιδο πίσω από το άνετο πλουσιόπαιδο της εξουσίας; Σωματικώς είναι μια χαρά, γραμμωτός και ευθυτενής. Οικογενειακώς είναι μια χαρά, όλοι καλά, και τα παιδιά καλύτερα. Οικονομικώς ούτε συζήτηση, το πόθεν έσχες άψογο και τα δανεικά κι αγύριστα τζάμι. Τίποτε το ανησυχητικό εν γένει στην πλούσια σε πλαγκτόν θάλασσα της ιδιωτικής ζωής και περιουσίας του.

Μην το ψάχνετε άλλο. Πολιτικό είναι το πρόβλημα. Τον πολιορκούν ο Πάτσης και τα ξεσπιτώματα, οι υποκλοπές και ο Μαρινάκης, τα αβγά και τα καλάθια, ο λογαριασμός της ΔΕΗ και οι λάμπες led, οι ρεμούλες που έρχονται κατά ριπάς στο φως. Πολύ θέλει ο άνθρωπος για να λαλήσει; Όταν μάλιστα γαλουχήθηκε και πίστεψε εξ απαλών ονύχων ότι είναι γεννημένος για βασιλιάς και θα απολαμβάνει διά βίου την ασυλία και τα προνόμια που του αξίζουν; Να βυθίζεται τώρα στην αισχύνη των κοριών και τη δίνη των σκανδάλων; Στην εξαποδώ των Αργείων;

Τρομακτικό! Και πιο τρομακτικό να τον στοιχειώνει η σκέψη ότι καταφτάνει ο Άλλος! Μαξίμου, παραλαβή, παράδοση και «συγχαρητήρια, κύριε Τσίπρα». Ποιος Φαναράς και ποια δημοσκόπηση να τον απαλλάξουν από αυτόν τον εφιάλτη; Γι’ αυτό, όσοι θυμώνετε με το παραλήρημά του ηρεμήστε. Δείτε τον με κατανόηση. Βλέπει ότι χάνει και τα χάνει. Φοβάται. Κι όταν ο άνθρωπος παραδίνεται στον φόβο της απώλειας, δικαιούται μια αγκαλιά αποχαιρετισμού. Στο καλό, κύριε Μητσοτάκη. Και να μην μας γράφετε.,,

ΑΥΓΗ