Δημήτρης Ψαρράς
Πίσω από τις προχτεσινές μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού στο μήνυμά του για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου («όσα διεκδίκησαν το 1973 λαός και φοιτητές γίνονται τώρα βήματα προόδου»), δύσκολα κρύβεται η δυσανεξία της κυβέρνησης απέναντι στην κορυφαία αυτή αντιστασιακή πράξη.
Και πώς θα μπορούσε να... ταιριάξει άραγε η μνήμη της φοιτητικής αντιδικτατορικής εξέγερσης που αγκάλιασε όλο τον λαό με όσα επιβάλλει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη νεολαία (οικονομική εξαθλίωση, ιδιωτικοποίηση της παιδείας, κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αστυνομοκρατία στα ΑΕΙ);
Η μόνη αλήθεια για τον κ. Μητσοτάκη είναι αυτή που πρόβαλε από προχτές η περιβόητη «Ομάδα Αλήθειας», ο κλειστός προπαγανδιστικός μηχανισμός της Ν.Δ. Ανάρτησε ένα οκτάλεπτο βίντεο για το Πολυτεχνείο που είχε εμφανιστεί πέρσι τέτοιες μέρες από κάποιον άλλο ομοϊδεάτη ιστότοπο, με μοναδικό στόχο να συκοφαντηθεί η εξέγερση και να καταγγελθούν οι αριστερές δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν σ’ αυτήν.
Για όποιους γνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς τα γεγονότα το βίντεο αυτό είναι για γέλια.
● Ξεκινά με τις φοιτητικές εκλογές που έστησε η χούντα το φθινόπωρο του 1972, αναφέροντας ότι «σε κάποιες σχολές, όπως το τμήμα Χημικών του ΕΜΠ, δεν τηρήθηκαν αδιάβλητες διαδικασίες, με αποτέλεσμα την εκλογή εκπροσώπων άσχετων και ξένων προς την αληθινή βούληση των φοιτητών». Ισχύει βέβαια το ακριβώς αντίθετο. Μόνο στους Χημικούς και τους Τοπογράφους του ΕΜΠ δεν κατόρθωσαν οι διορισμένοι εγκάθετοι της χούντας να επιβάλουν τους δικούς τους με βία και νοθεία.
● Αναφέρει ότι «ο Μαρκεζίνης υποσχέθηκε χορήγηση αναβολής επιστράτευσης στους 114 φοιτητές που είχαν ξεκινήσει την κατάληψη της Νομικής». Μα η κατάληψη της Νομικής έγινε επειδή προηγήθηκε η επιστράτευση φοιτητών από όλες τις σχολές.
● Στη συνέχεια το βίντεο αναφέρεται στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, καταγγέλλοντας τους φοιτητές ότι «δεν φρόντισαν να υπάρχει έλεγχος για το ποιος έμπαινε στον χώρο». Και επικαλείται το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά, για να δηλώσει ότι «στοιχεία ξένα και εχθρικά προς τους σπουδαστάς εισέρχονται εις το Πολυτεχνείον, ο ιερός χώρος του οποίου μεταβάλλεται εις αιματοβαφήν στίβον ενός απηνούς αγώνος φανατικών πολιτικών αντιθέσεων».
● Το συμπέρασμα είναι ότι «την επόμενη ημέρα η συγκέντρωση λαμβάνει αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα», λες και η κατάληψη είχε γίνει για αμιγώς «σπουδαστικά» ζητήματα.
● Δεν λείπει και η δικαιολογία για την επέμβαση των τανκς, εφόσον «πληροφορίες πως εντός του Πολυτεχνείου μεταφέρονται πυροβόλα τρομάζουν τις αρχές. Ο έλεγχος έχει χαθεί».
● Η επέμβαση των στρατιωτικών παρουσιάζεται ως απολύτως αναίμακτη. Αλλά και οι αστυνομικοί απλώς επιχειρούσαν να συλλάβουν. Ούτε τραυμάτιζε ούτε σκότωνε κανείς: «Οταν έπεσε η πόρτα, δυνάμεις καταδρομέων και πεζοναυτών έφτιαξαν έναν διάδρομο ώστε να μπορέσουν να φύγουν με ασφάλεια όσοι ήταν μέσα, ενώ η αστυνομία προσπαθούσε μετά μανίας να τους συλλάβει».
● Δεν λείπει βέβαια και η αγαπημένη ατάκα του αντιπροέδρου της Ν.Δ.: «Νεκροί υπήρξαν, αλλά έξω από τον χώρο του Πολυτεχνείου. Οχι μέσα». Προφανώς εκείνοι που σκότωναν ήταν κάποιοι άγνωστοι και όχι οι κατασταλτικές δυνάμεις της χούντας (στρατός, αστυνομία, χωροφυλακή).
● Το συμπέρασμα του βίντεο είναι ότι «από κει και έπειτα ξεκινά η προσπάθεια καπηλείας και διαστρέβλωσης των γεγονότων». Και ως αποδείξεις προβάλλεται η «Πανσπουδαστική Νο 8» και η φανταστική νεκρή «Ηλένια». Πραγματικό σκουπίδι.
Είναι μάταιη η προσπάθεια της ηγεσίας της Ν.Δ. να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι δεν έχει καμιά σχέση με την «Ομάδα» αυτή. Είναι γνωστό ότι πρόκειται για έναν κομματικό μηχανισμό που δημιουργήθηκε από το 2012, επί αρχηγίας Σαμαρά, και διατηρείται μέχρι σήμερα. Ηδη από τις αρχές του 2013 είχε αποκαλυφτεί η υπόγεια σχέση («Μεγάλα ψέματα, ψέματα, ψεματάκια, ανακρίβειες και ανακολουθίες»), ενώ είχε επισημανθεί ο ιδιαίτερος ρόλος ηγετικών στελεχών της Ν.Δ. (Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, Αυγουστίνος Ζενάκος, «“Ομάδα Αλήθειας” Ν.Δ., Χαλκείο με Πρωθυπουργική Σφραγίδα», περ. «Unfollow» 16, Απρίλιος 2013).
Κακά τα ψέματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι ακροδεξιοί που έχει συγκεντρώσει δίπλα του δεν μπορούν να δεχτούν την αλήθεια του Πολυτεχνείου (βλ. και «Νοέμβρης ’73: η ανυπόφορη εξέγερση», «Εφ.Συν.», 14.11.2022). Η μόνη δικαιολογία του είναι ότι ακολουθεί και σ’ αυτό το θέμα τα πεπραγμένα του πατέρα του. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε επιστρέψει στην Ελλάδα έναν μήνα πριν από την εξέγερση και όχι μόνο δεν διανοήθηκε απλώς να περάσει απέξω, αλλά ούτε καν να προβεί σε μια στοιχειώδη δήλωση. Και έτσι, ενώ στις 22 Νοεμβρίου ο Παπαδόπουλος έθεσε υπό περιορισμό τους Π. Κανελλόπουλο, Γ. Μαύρο και Ι. Ζίγδη, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν υπέστη τίποτα. Και μάλιστα στην επίσημη βιογραφία του καταγράφεται με περηφάνια ότι κρύφτηκε «και επανήλθε στο σπίτι του λίγες μέρες μετά την επικράτηση του Ιωαννίδη».
Και το χειρότερο: «Στο διάστημα που αμέσως ακολούθησε, ο Κώστας Μητσοτάκης δεν υπέστη -όπως και όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί- καμία δίωξη. Το νέο καθεστώς μάλιστα επέτρεψε στους πολιτικούς -και στον Κώστα Μητσοτάκη- να ταξιδεύει στο εξωτερικό» (Θ. Διαμαντόπουλος, «Κ. Μητσοτάκης, πολιτική βιογραφία», τ. Β’, σ. 362). Η ακραία τρομοκρατία, οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια της περιόδου Ιωαννίδη ασφαλώς αφορούσαν άλλους...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου