Τάσος Παππάς
Ποια είναι τα πιο φανταχτερά κλισέ που χρησιμοποιούν τα κόμματα εξουσίας πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση και αφού την έχουν αναλάβει; Ας ξεκινήσουμε από το δεύτερο. Σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις την περίοδο της μεταπολίτευσης έχουν δηλώσει ότι παρέλαβαν από τους προηγούμενους καμένη γη και άδεια ταμεία. Στις... περισσότερες περιπτώσεις ήταν υπερβολή.
Αν ίσχυε αυτό, η χώρα θα είχε μετατραπεί σε ερειπιώνα. Είναι μια προκαταβολική δικαιολογία για να απαντηθούν αργότερα οι κριτικές των πολιτικών αντιπάλων για αναντιστοιχία λόγων και έργων και οι κατηγορίες για δημαγωγία. Η κατάχρηση έχει κάνει τους πολίτες δύσπιστους ακόμη και στις περιπτώσεις που τα περί καμένης γης και άδειων ταμείων έχουν ισχυρή βάση.
Για παράδειγμα το 2015 η απερχόμενη Νέα Δημοκρατία παρέδωσε πράγματι άδεια ταμεία. Τα νούμερα και τα στοιχεία δεν αφήνουν περιθώριο για αμφισβήτηση. Δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.
Προς τιμήν της η Δεξιά το 2019 δεν είπε ότι κληρονόμησε καμένη γη και άδεια ταμεία. Και να το ήθελε δεν θα μπορούσε να το πει και γιατί τα ευρωπαϊκά όργανα δεν θα της το επέτρεπαν (είχαν σχηματίσει άλλη εικόνα για τις επιδόσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ.) και γιατί βρήκε 37 δισεκατομμύρια ευρώ στο αποθεματικό.
Εκανε βεβαίως κάτι άλλο, προφανώς για να μη δώσει τα εύσημα σ’ αυτούς που χαρακτήριζε ολετήρες. Στην αρχή κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση ότι πέτυχε αυτόν τον στόχο φορολογώντας βάναυσα τη μεσαία τάξη, την οποία αυτή θα προστατεύσει, και στη συνέχεια, όταν το συγκεκριμένο επιχείρημα έχασε μέρος της προωθητικής δυναμικής του (η πράξη περιγελά τη θεωρία), υποστήριξε διά του πρωθυπουργού ότι τα 37 δισ. ευρώ είναι δικό της επίτευγμα.
Οι πέτρες χαμογέλασαν ειρωνικά. Ξεκαρδίστηκαν στα γέλια όταν ξανά ο πρωθυπουργός σε ομιλία του στη Βουλή ανακοίνωσε ότι για τα μνημόνια ευθύνεται η Αριστερά!
Σε ό,τι αφορά τις προεκλογικές δεσμεύσεις των κομμάτων εξουσίας; Το τι έχουν ακούσει τα αυτάκια μας, αλλά δεν τα είδαν ποτέ τα ματάκια μας, είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου υποσχέθηκε έναν συναρπαστικό δρόμο με τελικό προορισμό τον σοσιαλισμό. Χάθηκε στη διαδρομή.
Ο Κώστας Σημίτης υποσχέθηκε τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας. Ηττήθηκε κατά κράτος από τη διαφθορά. Ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε επανίδρυση του κράτους και εξοστρακισμό των πέντε-έξι νταβατζήδων που κάνουν κουμάντο στη χώρα. Το κράτος δεν έχει αλλάξει και οι νταβατζήδες ζουν και βασιλεύουν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου υποσχέθηκε ότι θα μας κάνει Δανία των Βαλκανίων. Εδώ όμως είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε. Ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια. Υπέγραψε το τρίτο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε λαγούς με πετραχήλια. Ούτε τους λαγούς είδαμε, ούτε τα πετραχήλια. Η διαφάνεια, η λογοδοσία, η προστασία του δημόσιου χρήματος, ο σεβασμός στο Σύνταγμα και στους νόμους, είναι άγνωστες λέξεις και έννοιες για την επιτελική ομάδα του, που νομίζει ότι η χώρα τής ανήκει.
Το σύστημα που έχει επιβάλει ούτε με διαφάνεια λειτουργεί, ούτε λογοδοτεί πουθενά, ούτε το δημόσιο χρήμα σέβεται, ενώ εκείνη η δέσμευσή του ότι θα κάνει τα πάντα για να αποδομήσει την υποτίθεται προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών έχει γίνει ανέκδοτο. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα επανακρατικοποιήσει τη ΔΕΗ και θα επαναδιαπραγματευτεί τις συμφωνίες της κυβέρνησης για τους εξοπλισμούς.
Σωστά και τα δύο. Δύσκολα όμως και τα δύο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πια το άλλοθι της άγνοιας. Εχει κυβερνήσει. Βεβαίως κάτω από αντίξοες συνθήκες και υπό ασφυκτική πίεση. Ξέρει ότι ακόμη κι αν έχεις δίκιο (όπως είχε το 2015), μπορεί να μην το βρεις αν οι συσχετισμοί δεν είναι ευνοϊκοί. Οφείλει λοιπόν να είναι προσεκτικός. Και στις δεσμεύσεις του τώρα, και στη διαχείριση αύριο...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου