Πολιτικοί και δημοσιογράφοι μονίμως στόχοι των… κοριών...

Σε ακούω, με ακούς, τον ακούω. Για όποιον νομίζει ότι οι υποκλοπές αποτελούν κάτι το καινούργιο στην ελληνική πολιτική μάλλον δεν ξέρει από ιστορία. Τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά ουκ ολίγες φορές οι υποκλοπές πρωταγωνίστησαν – πάντα αρνητικά. Μία περίοδο μάλιστα κάποιοι λέγανε ότι οι κασέτες εκείνη την εποχή με τις υποκλαπείσες συνομιλίες είχαν φτάσει στο σημείο να... πωλούνται στους πάγκους της Ομόνοιας.

Η εποχή Τόμπρα

Τη δεκαετία του 1980 πρωταγωνιστούσε στην πολιτική ζωή του τόπου μεταξύ άλλων ο Θεοφάνης Τόμπρας. Ήταν αξιωματικός του Σώματος των Διαβιβάσεων φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη, με ανάμιξη στην υπόθεση «Ασπίδα» και προσωπικός φίλος του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Τόμπρας ανέλαβε διοικητής του ΟΤΕ τη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ. Όσοι τον έζησαν στη θέση εκείνη έχουν να λένε πως ήταν συζητήσιμος και καλοπροαίρετος. Άλλοι υποστήριζαν ότι πήγαινε στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. του ΟΤΕ κουβαλώντας όπλο. Ο Τόμπρας, στον οποίο αποδόθηκε το προσωνύμιο «αρχικοριός», παραπέμφθηκε σε Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της παγίδευσης και παραβίασης τηλεφωνημάτων.

Ήταν η ταραχώδης εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, η εποχή που ασθένησε βαριά ο τότε πρωθυπουργός, ενώ υπήρχαν γεγονότα και στην προσωπική του ζωή με το διαζύγιό του και τη σχέση του με τη Δήμητρα Λιάνη. Ο ίδιος ο Τόμπρας είχε κατηγορηθεί ότι διοχέτευε το παράνομο υλικό του σε εφημερίδες, ενώ υπήρχαν φήμες ότι παρακολουθούσε ακόμα και το τηλέφωνο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που τότε ιδιώτευε στην Πολιτεία.

Ο Τόμπρας κατηγορήθηκε για τις καταθέσεις του ΟΤΕ στην Τράπεζα Κρήτης – προκειμένου να έχει ο Κοσκωτάς… άφθονο χρήμα για να εκδίδει και να εξαγοράζει εφημερίδες (τότε δεν υπήρχαν ακόμα ιδιωτικά κανάλια) – καθώς και για τις παράνομες τηλεφωνικές υποκλοπές.

Για την πρώτη υπόθεση αθωώθηκε, ενώ η δεύτερη δεν έφτασε ποτέ στη Δικαιοσύνη, επειδή η Βουλή ανέστειλε τη δίωξη μετά την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση Κοσκωτά. Ο ίδιος πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στον τόπο καταγωγής του, στο Άργος, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 68 ετών.

Η εποχή Μαυρίκη

Ο Χρήστος Μαυρίκης, με το χαρακτηριστικό μουστάκι, ήταν ο επόμενος που χαρακτηρίστηκε «εθνικός κοριός». Έδρασε στα χρόνια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του πατέρα τού σημερινού πρωθυπουργού. Ο Μαυρίκης ήταν ανακάλυψη του διαβόητου στρατηγού Γρυλλάκη και, σύμφωνα με τις τότε αποκαλύψεις και κατηγορίες, είχε τοποθετήσει μηχανήματα παρακολούθησης στα κουτιά (ΚΑΦΑΟ) του ΟΤΕ.

Η υπόθεση έφθασε στη Βουλή. Είχε κατηγορηθεί για παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του Μιλτιάδη Έβερτ και του πολιτικού γραφείου του, αλλά και του υπουργείου Προεδρίας, κατά το διάστημα που ήταν υπουργός ο εσωκομματικός αντίπαλος του Μητσοτάκη.

Επίσης παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα του εκδότη Μάκη Κουρή και της εφημερίδας «Αυριανή», μισητής για τους Μητσοτάκηδες, του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος επίσης δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με τους Μητσοτάκηδες, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ, του Αντώνη Λιβάνη, ακόμα και του αναπληρωτή διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Μητσοτάκη Κυριάκου Γριβέα!

Τον Ιανουάριο του 1994, μετά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, συστήθηκε Προανακριτική Επιτροπή, που πρότεινε την παραπομπή στο δικαστήριο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αλλά και της Ντόρας Μπακογιάννη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε όμως η υπόθεση να μην φτάσει στο Ειδικό Δικαστήριο και έτσι απηλλάγησαν και τα μη πολιτικά πρόσωπα, όπως ο Νίκος Γρυλλάκης και ο Χρήστος Μαυρίκης.

Ο τελευταίος είχε καταδικαστεί το 1998 για απόπειρα εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία σε βάρος των επιχειρηματιών Γ. Δαλακούρα και Δ. Μπέη καθώς και του αείμνηστου εκδότη – διευθυντή τότε του «Αδέσμευτου Τύπου» Δημήτρη Ρίζου.

O Μαυρίκης είναι στη ζωή. Μάλιστα πρόσφατα η «Εφημερίδα των Συντακτών» αποκάλυψε ότι ήταν πρωταγωνιστής ενός επεισοδίου σε πρατήριο στο Πικέρμι.

Και το 2005

«Θέμα εθνικής ασφάλειας» είχε επικαλεστεί ο πρώην υπουργός Επικρατείας Θοδωρής Ρουσόπουλος όταν, στις 2 Φεβρουαρίου 2006, ο ίδιος και οι υπουργοί Γιώργος Βουλγαράκης (Δημόσιας Τάξης) και Αναστάσιος Παπαληγούρας (Δικαιοσύνης) γνωστοποιούσαν στον ελληνικό λαό ότι εντοπίστηκε, ύστερα από έλεγχο ρουτίνας της εταιρείας Vodafone που έγινε το 2005, εκτεταμένο δίκτυο τηλεφωνικών υποκλοπών.

Το θέμα είχε αποκαλύψει την προηγούμενη ημέρα η εφημερίδα «Τα Νέα». Μάλιστα λέγεται ότι ο τότε διευθυντής της εφημερίδας Παντελής Καψής είχε σχεδιάσει το επίμαχο πρωτοσέλιδο σε άλλον όροφο του κτηρίου του ΔΟΛ στη Μιχαλακοπούλου από εκεί όπου βρισκόταν τα γραφεία της εφημερίδας, ώστε να μην διαρρεύσει η είδηση.

Η υπόθεση αυτή γρήγορα έλαβε διεθνείς διαστάσεις, αφού οι παρακολουθήσεις αφορούσαν δεκάδες πολιτικά πρόσωπα, πάνω από 100 κινητά, ανάμεσά τους και του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, υπουργούς αλλά και πολλά μη πολιτικά πρόσωπα.

Η Ελλάδα εκείνη την περίοδο κλυδωνιζόταν από το σκάνδαλο, ενώ οι έρευνες αναδείκνυαν και πιθανή εμπλοκή των ΗΠΑ.

Μάλιστα, με την υπόθεση των υποκλοπών συνδέθηκε και ο θάνατος του υπαλλήλου της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη. Ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του δικτύου της εταιρείας Vodafone, αλλά στις 9 Μαρτίου 2005 βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του μία μέρα πριν γνωστοποιηθεί στις αρχές η ύπαρξη του ύποπτου λογισμικού. Ως επίσημη αιτία θανάτου αναφέρθηκε, αρχικά, η αυτοκτονία...

topontiki.gr