Πέτρος Κατσάκος
Οσο μεγάλη κι αν είναι η ανάσα για τη Δημοκρατία μετά την εκλογική ήττα του Μπολσονάρου, άλλο τόσο μεγάλη είναι ανάγκη η νίκη του Λούλα να δώσει έστω και μια μικρή ανάσα οξυγόνου για τον πλανήτη - μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά.
Γιατί όσο εγκληματική ήταν η πολιτική του... Μπολσονάρου απέναντι στο αρχέγονο δάσος του Αμαζονίου και των ιθαγενών πληθυσμών που κατοικούν στον μεγάλο πνεύμονα του πλανήτη, άλλο τόσο επιτακτική είναι η ανάγκη για τον άμεσο τερματισμό τής αλόγιστης αποψίλωσης, που βγήκε εκτός ελέγχου στα χρόνια της διακυβέρνησης Μπολσονάρου.
Μια αποψίλωση που προωθήθηκε κατόπιν συμφωνιών του ακροδεξιού πρώην Προέδρου της Βραζιλίας με κολοσσούς της παγκόσμιας βιομηχανίας τροφίμων, που απαίτησαν και πέτυχαν τη μετατροπή εκατομμυρίων εκταρίων δάσους σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις σόγιας που προορίζεται για την παραγωγή ζωοτροφών.
Εταιρείες που στα χαρτιά έχουν δεσμευτεί να μην αγοράζουν ούτε κόκκο σόγιας από αποψιλωμένες έπειτα από πυρκαγιές εκτάσεις του Αμαζονίου είναι αυτές που με την ανοχή του Μπολσονάρου τροφοδοτούν τα τελευταία χρόνια τα τρομακτικών για τα δικά μας δεδομένα διαστάσεων ορνιθοτροφεία στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στην Κίνα, που εμμέσως ευθύνεται για την τρομακτική αυτή ανισορροπία που προκαλεί το υπάρχον διατροφικό μοντέλο, το οποίο, μετά τη Δύση, καθιερώνεται και στον ασιατικό γίγαντα. Το να μπορέσει ο Λούλα να ανατρέψει τις συμφωνίες με τους κολοσσούς αυτούς εν μέσω των οικονομικών δυσχερειών που η Βραζιλία αντιμετωπίζει είναι τουλάχιστον όνειρο θερινής νυκτός.
Το ζητούμενο για τον Λούλα είναι να βάλει φρένο στην καταστροφή ή στην, καλύτερη περίπτωση, να περιορίσει τους ρυθμούς αποψίλωσης του δάσους, ώστε ο πλανήτης, που τόσο εξαρτάται από τον πνεύμονα του Αμαζονίου, να πάρει όντως μια μικρή ανάσα, την οποία έχει πράγματι μεγάλη ανάγκη, χωρίς να περιμένει κανείς θαύματα, μια και επί της προηγούμενης προεδρίας του οι πυρκαγιές δεν έλειψαν από το δάσος...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου