Ενα σημαντικό πολιτικό γεγονός έλαβε χώρα τη Δευτέρα το βράδυ στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Γκέτε με την εκδήλωση της Πρωτοβουλίας «Ωρα 0 για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου» για τις υποκλοπές, την ώρα που στην τηλεόραση έπαιζε η βιντεοσκοπημένη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δυο διαφορετικοί κόσμοι... «συνομιλούσαν» παράλληλα για το ίδιο θέμα, την ίδια ώρα, με άλλη αφετηρία και διαφορετικές επιδιώξεις.
Πρωταγωνιστές στην εκδήλωση, στην οποία έδωσε το «παρών» ο Αλέξης Τσίπρας και πλήθος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, εκτός από τα ιδρυτικά μέλη της Πρωτοβουλίας Κωστή Παπαϊωάννου, Στεύη Κίτσου και Δημήτρη Χριστόπουλο και τον καθηγητή Γιώργο Σωτηρέλλη, ήταν κυρίως οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι.
Οσοι ήταν στο πάνελ και όσοι –πολλοί– ήταν από κάτω στο κοινό. Αυτοί που πρωταγωνιστούν στη διαλεύκανση της υπόθεσης, αυτοί που καλύπτουν το θέμα διεξοδικά, άλλοι θύματα οι ίδιοι, όπως και κάποιοι που παρακολουθούν τις επιπτώσεις της υπόθεσης στην εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
«Είναι πολύ δύσκολο να είσαι 5-6 άτομα και να έχεις απέναντί σου έναν εγκατεστημένο μηχανισμό. Αντιμετωπίζεις πρόσωπα και καταστάσεις, όταν έχεις την ώσμωση του κράτους και του παρακράτους και όταν το παρακράτος έχει δομές και ρίζες με ανθρώπους στις ίδιες θέσεις πάνω από 10 χρόνια. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν πολλές ακόμα αποκαλύψεις», υπογράμμισε ο Θανάσης Κουκάκης. Οπως πρόσθεσε, «η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε κάτι που 25 χρόνια που είμαι δημοσιογράφος δεν το έχω εντοπίσει ξανά. Πήγαινε και βάφτιζε απόρρητες δαπάνες υπουργείων, οι οποίες “κούμπωναν” με τις δραστηριότητες του παρακράτους. Επομένως ο κ. Λαβράνος, π.χ., είχε απόρρητες δαπάνες για να πάρει το σύστημα τηλεπικοινωνιών και παρακολουθήσεων στον Εβρο, ο κ. Τάδε απόρρητες δαπάνες για το Μεταναστευτικής Πολιτικής κ.λπ. Ξαφνικά βλέπεις ότι δεκάδες εκατομμύρια βαφτίζονται απόρρητες δαπάνες, τιμολόγια καταστρέφονται μέσα σε 3 μήνες, δεν βρίσκεται τίποτα».
Ο Δήμητρης Τερζής της «Εφ.Συν.» έκανε μια περιεκτική αναδρομή στο πώς εξελίχθηκε η ΕΥΠ τα τελευταία 3 χρόνια, υπενθυμίζοντας τις αποκαλύψεις της εφημερίδας μας για την παρακολούθηση του δημοσιογράφου Σταύρου Μαλιχούδη (Solomon), όπως και τα έγγραφα βάσει των οποίων προέκυψε ήδη πριν από την υπόθεση Κουκάκη πως η ΕΥΠ παρακολουθεί απλούς πολίτες. Στάθηκε ακόμα στη δημιουργία του περίφημου ΚΕΤΥΑΚ, μιας «αυτοτελούς υπηρεσίας μέσα στην ΕΥΠ, που έδινε λογαριασμό μόνο στον διοικητή, κατά συνέπεια στον πολιτικό του προϊστάμενο, τον πρωθυπουργό. Και η υπηρεσία αυτή είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί χρήματα από τους φόρους σας, χωρίς να δίνει λογαριασμό και χωρίς να φαίνονται πουθενά σε κανένα ΦΕΚ, έπαιρναν όσα ήθελαν, όποτε ήθελαν και όταν το ήθελαν».
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσίασε η τοποθέτηση του Τάσου Τέλλογλου για τη διαφθορά στην αστυνομία, η οποία εφάπτεται με την υπόθεση των υποκλοπών.
«Η αστυνομία καταβαραθρώθηκε με τα μνημόνια, εισοδηματικά εννοώ οι αστυνομικοί. Και “έπρεπε” να αναζητήσουν ένα δεύτερο αφεντικό. Το να πάνε στον Μαρινάκη, στον Μελισσανίδη ή κάπου αλλού ήταν η καλή εκδοχή. Το να πάνε σε ένα μασατζίδικο, σε λαθραία τσιγάρα και σε πετρέλαια ήταν η συνηθισμένη εκδοχή. Και πήγαν πάρα πολλοί, χιλιάδες άρχισαν να δουλεύουν εκεί. Αυτά τα συστήματα χρειάζονταν μια “υπηρεσία πληροφοριών”. Το ερώτημα ήταν, π.χ., ποιος άλλος θέλει να μπει στην περιοχή μου, στο βενζινάδικο που εισπράττω εγώ; Ή στο μπάρ για να εισπράξει; Ποιος άλλος θέλει να μπει στην τάδε περιοχή του Ασπροπύργου που μαζεύονται τα τσιγάρα μου και τα διανέμω; Αυτή η υπηρεσία πληροφοριών άκουγε.
Ολοι αυτοί που δουλεύαν σε αυτά τα κυκλώματα μιλούσαν με εφαρμογές, γιατί αυτές οι εφαρμογές ήταν ασφαλείς τότε, και “έπρεπε” αυτές οι εφαρμογές να αρχίσουν να ακούγονται. Δηλαδή η τεχνολογική έκρηξη της συνακρόασης ήρθε πρώτα από την παρανομία στην Ελλάδα. Αυτή η δομή της παρανομίας, “η ΚΥΠ των παρανόμων, η ΚΥΠ των επιόρκων”, κάποια στιγμή για να μπορεί να κινείται ελεύθερη έπρεπε να μπορεί να κάνει προσφορές στο πολιτικό προσωπικό για να την αφήνουν ήσυχη. Και έκανε αυτές τις προσφορές. [...] Λίγο πολύ αυτό το δίκτυο κληρονομήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση», ανέφερε ο Τ. Τέλλογλου.
Κοινή συνισταμένη της συζήτησης ήταν πως επί κυβέρνησης Μητσοτάκη και με ευθύνες του ιδίου, το σύστημα παράνομων και νομιμοφανών υποκλοπών εδραιώθηκε, με αποτέλεσμα το παρακράτος να εγκατασταθεί στο σαλόνι του «επιτελικού κράτους».
«Για μήνες τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης επέλεξαν να σιωπήσουν για την πρώτη παρακολούθηση με spyware δημοσιογράφου στην Ευρώπη από την ΕΥΠ», υπογράμμισε από την πλευρά του ο Νικόλας Λεοντόπουλος (Reporters United), ο οποίος έθιξε πολλά θέματα ουσίας που προκύπτουν από το υπό διερεύνηση σκάνδαλο. Ο ίδιος –μεταξύ άλλων– στάθηκε στο θέμα των ευθυνών των παρόχων κινητής τηλεφωνίας, «οι μόνοι που γνωρίζουν τις παρακολουθήσεις στην Ελλάδα, και δεν τις γνωρίζει η ΑΔΑΕ, της οποίας οι ταλαίπωροι υπάλληλοι παλεύουν εδώ και δύο χρόνια να φτιάξουν ένα ψηφιακό αρχείο και δεν τους αφήνουν. Είμαστε αφελείς αν νομίζουμε ότι ο πάροχος δεν έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει και να ταυτοποιήσει τα τηλέφωνα με τα ονόματα».
Αξίζει να σημειωθεί πως, όπως υπογράμμισαν οι Τέλλογλου, Λεοντόπουλος και Κουκάκης, εκτιμάται ότι γίνονται περίπου 60 αιτήματα άρσης απορρήτου την ημέρα, τα οποία μάλιστα καταφτάνουν στους αρμόδιους εισαγγελείς επίτηδες καθημερινά στις 14.50, δέκα λεπτά πριν σχολάσουν οι δικαστικοί υπάλληλοι...
Κώστας Ζαφειρόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου