Προκλητικός ήταν ο τίτλος της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας εκδήλωσης που έκανε η Ένωση Ξένων Ανταποκριτών –«Μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα: Ελεγκτές της εξουσίας ή σκυλάκια του καναπέ;»- και δυστυχώς όχι πολλά υποσχόμενη η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε.
Η παρουσίαση των προβλημάτων των ΜΜΕ ήταν... ακριβής -οικονομική δυσπραγία, σφιχτός εναγκαλισμός με την κρατική εξουσία και ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, κυβερνητικές παρεμβάσεις, ασφυκτική αυτολογοκρισία και, όταν δεν αρκεί αυτή, λογοκρισία από τη διεύθυνση ή/και την ιδιοκτησία- και προκαλούσε αφενός θλίψη, αφετέρου τεράστια αγωνία για την ποιότητα της Δημοκρατίας στη χώρα μας.
Ο Σταύρος Μαλιχούδης από το Solomon, για παράδειγμα, ο «ασθενής μηδέν» του κύματος παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ υπό τους Κοντολέοντα, Δημητριάδη και Μητσοτάκη, είπε ότι όταν αποκαλύφθηκε τον Νοέμβριο του 2021 η υπόθεσή του, θέλησε να δώσει την ευκαιρία σε κάποιο συστημικό μέσο να ενδιαφερθεί. Σε μια δημοκρατική χώρα οι παρακολουθήσεις δημοσιογράφων κανονικά είναι μεγάλο θέμα. Αλλά ουδείς ασχολήθηκε. «Πολλοί συνάδελφοι με στήριξαν, κανείς δεν έγραψε, κι αυτό δείχνει πόσο ασφυκτικός είναι ο έλεγχος μέσα στα μέσα» είπε. Η Ελίζα Τριανταφύλλου από το Inside Story εξιστόρησε πώς είναι σε παρακολουθούν και να σου το δείχνουν, πώς νιώθεις όταν το κράτος αντιμετωπίζει τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις ως εχθρική πράξη. Ο freelancer Απόστολος Φωτιάδης, απαντώντας στο ερώτημα των ξένων ανταποκριτών γιατί τα περισσότερα ελληνικά μέσα δεν έγραψαν για τις υποκλοπές πριν… εξαναγκαστούν από την υπόθεση Ανδρουλάκη, είπε το αποστομωτικό: «Το θέμα καλύφθηκε με βάση τις προτεραιότητες των κέντρων που φροντίζουν να είναι βιώσιμα τα μέσα».
Πικρή παρηγοριά
Η συζήτηση μεταξύ των δημοσιογράφων έμοιαζε περισσότερο με ομαδική ψυχοθεραπεία - με μια ανταποκρίτρια να προσπαθεί να προσφέρει… πικρή παρηγοριά λέγοντας ότι ανάλογα φαινόμενα συναντώνται και στον γαλλικό Τύπο. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ε.Ε. στη λίστα της ελευθερίας του Τύπου.
Οι ανταποκρίτριες που μίλησαν στην εκδήλωση -από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία- περιέγραψαν πώς προσπαθεί η κυβέρνηση να δυσκολέψει τη δουλειά τους και πώς τα τρολ τις… πυροβολούν, συνήθως ως πράκτορες των Τούρκων, όταν κάνουν ρεπορτάζ για τα pushbacks. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε δηλαδή…
Επτά προτάσεις
Στο τέλος, ωστόσο, οι ομιλητές είχαν συγκεκριμένα πράγματα να προτείνουν για τη βελτίωση της αξιοπιστίας των ΜΜΕ - και είναι κρίμα που στην αίθουσα παρευρίσκονταν για να τα ακούσουν άνθρωποι από τις μεγάλες ξένες πρεσβείες στην Αθήνα και όχι άνθρωποι από την ελληνική πολιτική σκηνή, που θα είχαν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν κάποιες από αυτές τις προτάσεις.
Πρότειναν να υπάρχει νομοθετική πρωτοβουλία που να επιβάλλει την απόλυτη διαφάνεια στην ιδιοκτησία των μίντια, όπως και τη διαφάνεια στο πού πάνε η χρηματοδότηση και η κρατική διαφήμιση. Απαραίτητη είναι και μια καταγραφή των λοιπών -και συνήθως βασικών- συμφερόντων των ιδιοκτητών ΜΜΕ.
Επιπλέον, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με το μονοπώλιο στη διανομή του Τύπου, να αλλάξει το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα για τα fake news και να ενισχυθεί η αξιοποίηση -και η προστασία- των πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος.
Θα πρέπει επίσης -κι αυτό είναι ευθύνη και των πολιτών- να στηριχθούν οι δημοσιογράφοι που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Το τζάμπα σκοτώνει τη δημοσιογραφία…
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου