Η προχθεσινή διαδικασία της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα φρένο στον... εξευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας προκειμένου να ελέγξει το θέμα των υποκλοπών. Το απέδειξαν η πραξικοπηματική αντικατάσταση του Κ. Τζαβάρα «για λόγους υγείας», καθώς και η «υγειονομική» απομάκρυνση από την Επιτροπή ακόμα δύο βουλευτών προκειμένου να ενισχυθεί ο θεσμικός ταλιμπανισμός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Το απέδειξε, επίσης, η περίεργη ψηφοφορία «δι’ εγέρσεως όσων διαφωνούν», ώστε να αποφευχθεί κάποιο ατύχημα για λόγους συνείδησης της Όλγας Κεφαλογιάννη. Και αποκορύφωμα αυτής της κωμωδίας ήταν η απόφαση να είναι μυστική η συνεδρίαση της Επιτροπής, παρ’ όλο που ούτε με την εθνική ασφάλεια είχε να κάνει ούτε με την ΕΥΠ. Τη χρήση παράνομου λογισμικού αφορούσε, με το οποίο μάλιστα φαίνεται να παρακολουθούνταν όχι μόνο στελέχη της αντιπολίτευσης, αλλά και μέλη της κυβέρνησης, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και δικαστικοί.
Ο στρατηγικός ρόλος των ΜΜΕ
Και εδώ υπάρχει κάτι αξιοπρόσεκτο. Η κυβέρνηση ανησυχεί και εκνευρίζεται περισσότερο για όσα αποκαλύπτονται σχετικά με τις παρακολουθήσεις, παρά για τις ίδιες τις παρακολουθήσεις και την εντυπωσιακή έκτασή τους. Ακόμα και για τον πλέον καλόπιστο παρατηρητή αυτό είναι μια καραμπινάτη ένδειξη λερωμένης φωλιάς. Πολύ περισσότερο όταν βλέπει την κυβέρνηση να προστατεύει τους επιχειρηματίες που φέρεται ότι συνδέονται με το συγκεκριμένο λογισμικό, κρατώντας τους μακριά από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, και προηγουμένως από την Εξεταστική για τις υποκλοπές, καταψηφίζοντας το αίτημα της αντιπολίτευσης για βίαιη προσαγωγή τους και αποδεχόμενη να τους εξετάσει από απόσταση μέσω e-mail. Προφανώς, η κυβέρνηση δεν ζορίζεται να μάθει ούτε τι πληροφορίες έχουν υποκλαπεί ούτε πού έχουν πάει. Γιατί άραγε; Και τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Ετσι, η κυβερνητική στάση στο θέμα των υποκλοπών εξελίσσεται σε κωμωδία. Το ότι η κωμωδία αυτή δεν μετασχηματίζεται σε πολιτική πανωλεθρία οφείλεται στη βοήθεια του μιντιακού συστήματος, που αποσιωπά τις εξελίξεις, αποφεύγει να ασκήσει έλεγχο και να θέσει ερωτήματα, και υποβαθμίζει την υπόθεση, προβάλλοντας επιλεκτικά ό,τι συμφέρει το Μαξίμου. Το ένα εικοστό της πίεσης που αντιμετώπιζε η προηγούμενη κυβέρνηση από τα ΜΜΕ θα είχε κάνει την τωρινή να σκορπίσει. Αλλά η στρατηγική συμμαχία του συστήματος Μητσοτάκη με τα ΜΜΕ αποδεικνύεται καθοριστική. Επιτρέπει στην κωμωδία να παριστάνει την πολιτική, αφήνει ανοιχτό το κρίσιμο ερώτημα τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια και επιτρέπει στους κυβερνητικούς να ισχυρίζονται ότι οι υποκλοπές δεν πολυενδιαφέρουν τον κόσμο. Προφανώς δεν τον πολυενδιαφέρουν. Αφού του τις κρύβουν.
Αν παρακολουθούσαμε, δεν θα σας το λέγαμε;
Η τελευταία πράξη της κωμωδίας παίχτηκε στη Θεσμών και Διαφάνειας, όπου ο Γρηγόρης Δημητριάδης, αν και χρεωμένος με την πολιτική εποπτεία της ΕΥΠ για λογαριασμό του θείου του, δήλωσε πλήρη άγνοια για όσα αποκαλύπτονται σχετικά με την προμήθεια και τη χρήση του παράνομου λογισμικού. Ορίστε, έσπευσε να θριαμβολογήσει η κυβέρνηση, δεν έχουμε σχέση με το Predator, σας το είπε και ο Δημητριάδης.
Και έτσι μάθαμε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει ποιος έχει και ποιος λειτουργεί το Predator, αρκεί να μην φαίνεται ότι το έχει η ίδια. Από εκεί και πέρα, γαία πυρί μειχθήτω. Και δεύτερον, ότι ο λόγος του Δημητριάδη είναι συμβόλαιο, και αν ο άνθρωπος έκανε τέτοιες δουλειές, που σημαίνει κατάχρηση εξουσίας, δεν θα είχε κανέναν λόγο να το κρύψει. Τα αυτονόητα, δηλαδή.
Τι ακριβώς κάνει η Δικαιοσύνη;
Είναι προφανές ότι αυτή η κωμωδία δεν πρόκειται να σταματήσει όσες ερωτήσεις κι αν κάνει ο Τσίπρας στον Μητσοτάκη και όσες φορές κι αν συγκληθεί η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας με αίτημα της αντιπολίτευσης. Η διαλεύκανση των παράνομων υποκλοπών είναι στο χέρι της Δικαιοσύνης. Και τι κάνει αυτή τη στιγμή η Δικαιοσύνη είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος έσπευσε τις προάλλες να δηλώσει, απαντώντας στον Κ. Τζαβάρα, ότι η Δικαιοσύνη ερευνά την υπόθεση σε βάθος, προς όλες τις κατευθύνσεις και με απόλυτη μυστικότητα. Αλλά τι ακριβώς έρευνα διεξάγεται; Έχει καλέσει κανένας εισαγγελέας τον Δημητριάδη, τον Λαβράνο, τον Μπίτζιο ή τον Κοντολέοντα; Έχει γίνει κάποιος έλεγχος στην Ιντελέξα και στην Κρίκελ; Έχει υπάρξει συνεργασία της Δικαιοσύνης με την ΑΔΑΕ; Και επιτέλους, κατανοητό να είναι μυστικό το περιεχόμενο της έρευνας, αλλά γιατί να είναι μυστικό ότι η έρευνα διεξάγεται; Επί τέσσερις μήνες η κοινή γνώμη βλέπει στοιχεία να καταστρέφονται, αξιωματούχους να κρύβονται πίσω από το απόρρητο, την κυβέρνηση να συγκαλύπτει. Και πρόσωπα, όπως ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, να παρακολουθούνται, χωρίς κανένας να επείγεται να εξακριβώσει από ποιους και για ποιον λόγο. Έχει δικαίωμα να ξέρει τι ακριβώς κάνει η Δικαιοσύνη και προς ποια κατεύθυνση κινείται. Γιατί πίσω από την «άκρα μυστικότητα» των ερευνών που επικαλείται ο κ. Ντογιάκος μπορεί να κρύβεται και η απόλυτη αδράνεια. Δεν θα μας έκανε έκπληξη, στην Ελλάδα ζούμε...
Αγγελος Τσέκερης
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου