Η διπροσωπία σκοντάφτει...

Μιλώντας για κακοτοπιές, δεν μιλάει κανείς για μεμονωμένο επεισόδιο μιας κυβέρνησης της συμφοράς που, με σχέδιο τη μακροημέρευσή της, ρημάζει τη χώρα. Η κυβέρνηση μπορεί να κάνει άνετα και τα δύο. Και να υπόσχεται καλύτερες μέρες και, για να το πετύχει, να ρημάζει τη χώρα.

Ομως, αυτός είναι... ο κόσμος του Ιανού. Και είναι διπρόσωπος. Μπορεί, λ.χ., να ζητά με χαλαρότητα διαγραφή χρεών της Ν.Δ. (όπως το έκανε ο Αδωνις Γεωργιάδης), αλλά με απόλυτο τρόπο να θεωρεί ζημιογόνα για την οικονομία την προστασία της πρώτης κατοικίας. Ο κυβερνητικός πυρήνας, διατηρώντας την πολιτική αρχή και ασκώντας την πολιτική εξουσία, δεν ασχολείται παρά με τον κουρνιαχτό της πολιτικής του. Η δυνατότητα να ξεφύγουμε από τον ανορθολογισμό, τον φατριασμό, το ρυθμιστικό ράσο, τη διαφθορά και την υποκρισία γίνεται μέσω διαδρομών που επικυρώνουν τον ανορθολογισμό, την πολιτική ψευδολογία, τον φατριασμό, το ρυθμιστικό ράσο, τη διαφθορά και την υποκρισία. Τα παραπάνω αναδεικνύονται σε νέα εργαλεία μεροληψίας, ελέγχου και επιβολής.

Ο κομματικός αντιφιλελευθερισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη χρησιμοποιεί το κράτος για να περιορίσει τις συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες και να κατοχυρώσει ελευθερίες που δεν θα προστάτευε καμία φιλελεύθερη κυβέρνηση. Η δοκιμασία του «κράτους δικαίου», της διάκρισης των εξουσιών και της «δημοκρατίας» αποδεικνύεται αντιστρόφως ανάλογη της ρητορικής για την υπεράσπισή τους. Αδεια περιεχομένου.

Οι παρακολουθούμενοι ζητούν εν κρυπτώ, με αμηχανία και αγωνία, διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου. Δεν τις βρίσκουν προφανώς ούτε στο «σε όλα θα πέσει άπλετο φως». Οι κυβερνητικές αντιδράσεις δείχνουν παράσταση ενοχής ενώ, για την ώρα, αναζητείται ελπίδα στο άλλο πρόσωπο που υπάρχει και ανησυχεί εντός της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής ομάδας. Δύσκολο σε προεκλογική περίοδο.

Θανάσης Βασιλείου

efsyn.gr