Η συγκλονιστική έξοδος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη από την παλαίστρα της ζωής δεν τιμήθηκε την επομένη της αναγγελίας τού θανάτου του με πολλά πρωτοσέλιδα βασικά θέματα.
Υπήρχε η είδηση ως προβολή στην πρώτη σελίδα των περισσότερων εφημερίδων του Σαββάτου, αλλά μόνο σε... δύο έγινε κύριο θέμα και μόνο σε μια μονοθεματικό ή περίπου μονοθεματικό: στην Ώρα για Σπορ. Ως βασικό «έπαιξε» στη Αυγή και ως δεύτερο βασικό στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Γνωρίζοντας την πάγια δημοσιογραφική σκέψη τού Ριζοσπάστη και τις επιλογές των θεμάτων που προβάλλει στην πρώτη του σελίδα, μπορεί να μην ξαφνιάζει η απουσία προβολής τού θανάτου, αλλά προκαλεί απορία. Γιατί; Πώς και δεν αξιολογήθηκε για θέμα πρώτης σελίδας κάτι που άγγιξε τον πολύ κόσμο, τον λαό, ανεξάρτητα με τάξη, κόμμα, μόρφωση;
Ο θάνατος του Νικολαΐδη προκάλεσε συγκίνηση όχι μόνο γιατί έφυγε πολύ πρόωρα από τη ζωή ένας σπουδαίος αθλητής, αλλά και γιατί αναγγέλθηκε με ένα κείμενο του ίδιου που είχε ασύλληπτη τρυφερότητα, ανθρωπιά, αλτρουισμό, μαγαλοψυχία και πελώριο θάρρος μπροστά στον θάνατο που διαγραφόταν σίγουρος.
Και μόνο για αυτό το κείμενο-δίδαγμα, που θα μείνει αξέχαστο για δεκαετίες, άξιζε το ταξίδι τού Αλέξανδρου στην αθανασία να είναι ένα από τα δέκα θέματα και χτυπήματα που είχε στην πρώτη του σελίδα ο Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου. Και, ακόμα, άξιζε κάτι περισσότερο από τις περίπου 350-400 λέξεις που αφιέρωσε στην 28η από τις 40 σελίδες του και στις οποίες λέξεις υπήρχε μόνο μια ελάχιστη αναφορά στο γεμάτο γενναιότητα μήνυμά του.
Άραγε ήταν λάθος αξιολόγηση των υπεύθυνων της εφημερίδας, η οποία απολαμβάνει τον σεβασμό για την ιστορία της, τη σταθερότητα στη γραμμή της και για ό,τι αντιπροσωπεύει; Ή ήταν μια εμμονική αντίληψη στον διαχωρισμό τής «άλλης» θεματολογίας από την κομματικά αποδεκτή;
Αυτά τα λίγα, με τον προσήκοντα σεβασμό...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου