...και τα κιτσόμετρα...
Δεν χρειάζονται ούτε κιτς-όμετρα ούτε ΑΕΚ-όμετρα για το καινούργιο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας και τα εγκαίνια. Τζάμπα τσακώνεστε, όσοι τσακώνεστε.
Προφανώς, τον Μελισσανίδη δεν θα τον καλέσουν ποτέ στην Μπιενάλε της Βενετίας, αλλά έτσι... είναι πλέον με όλες τις ΠΑΕ. Κάθε ομάδα είναι ενός ανδρός αρχή. Ο,τι γουστάρει ο ιδιοκτήτης, πάει και τελείωσε.
Στην Ξάνθη, ο Πανόπουλος είχε χτίσει αθλητικό κέντρο καταμεσής στον κάμπο με ξενοδοχείο με όνομα και αρχιτεκτονική Σαλέ, κοτσάροντας κι έναν κόκκινο, λονδρέζικο, τηλεφωνικό θάλαμο στο κατώφλι. Η αισθητική του αφεντικού.
Στον Ολυμπιακό, σε μια απ' τις φιέστες, ο Μαρινάκης καλούσε παράλληλα τον δεσπότη του Πειραιά και τη Ζοζεφίν, να κουνιέται (η Ζοζεφίν, όχι ο δεσπότης) με κόκκινο φουστάνι σηκωμένο... μέχρι λίγο κάτω απ' τον αφαλό. Η αισθητική του αφεντικού.
Στον ΟΦΗ, άλλαξαν επί Μπούση, μετά από σχεδόν έναν αιώνα, το σήμα, το αντικατέστησαν μ' έναν... στόχο της Κορακάκη ή κάτι τέτοιο. Η αισθητική του αφεντικού.
Στον Βόλο, ο πρόεδρος του ΝΠΣ και δήμαρχος έστηνε χριστουγεννιάτικη φάτνη στο κέντρο της πόλης με ζωντανά προβατάκια. Η αισθητική του αφεντικού.
Στο Αγρίνιο, ο Κωστούλας έδωσε στο αθλητικό κέντρο τα αρχικά των ονομάτων των παιδιών του (EMILEON), λες και ο Παναιτωλικός είναι αλλαξιέρα με αυτοκόλλητα γράμματα σε παιδικό δωμάτιο. Η αισθητική του αφεντικού.
Στον Αρη, ο Καρυπίδης έσκασε μύτη σε αγώνα με λευκή βερμούδα, μπλε σακάκι, ριγέ πουκάμισο και κόκκινο ποσέτ -κράμα Ζάχου Χατζηφωτίου και Διονύση Παπαγιαννόπουλου απ' το «Φωνάζει ο κλέφτης». Η αισθητική του αφεντικού.
Στη Λάρισα, ο Κούγιας έβαζε την εποχή των Πρεσπών στις φανέλες «Ο Μ. Αλέξανδρος μιλούσε ελληνικά». Η αισθητική του αφεντικού.
Στον ΠΑΟΚ, ο Γιώργης Σαββίδης τραβούσε, σαν δωδεκάχρονο, βίντεο τον εαυτό του νύχτα έξω απ' το Χαριλάου να φωνάζει συνθήματα. Η αισθητική του (υιού του) αφεντικού.
Στον Παναθηναϊκό, ο Αλαφούζος, αν αποκτήσει ποτέ γήπεδο στον Βοτανικό, μπορεί να βάλει τον Πορτοσάλτε και τον Οικονόμου να παρουσιάσουν εγκαίνια με... δημοσκόπηση υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Ποτέ δεν ξέρεις...
Γι' αυτό, ειρήνη υμίν!...
Από το Facebook του Νίκου Σαρίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου