11.10.22

Το ντόμινο του πληθωρισμού...


Η πραγματικότητα, αλλά τελικά και η στατιστική, τιμωρεί σκληρά την κυβερνητική αμεριμνησία. Πέρσι τέτοιον καιρό ο πρωθυπουργός και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, ιδιαίτερα ο αμετροεπής Άδωνις Γεωργιάδης, διαβεβαίωναν ότι η άνοδος των τιμών ήταν «παροδικό φαινόμενο» που μέχρι... τα Χριστούγεννα -τα περσινά- θα έχει ξεθυμάνει.

Το γεγονός ότι την ίδια ανοησία επαναλάμβαναν όλες οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. και όλες οι κεντρικές τράπεζες δεν λιγοστεύει την ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Απλώς την κάνει συνένοχη ενός συλλογικού εγκλήματος σε βάρος των ευρωπαϊκών κοινωνιών και των ασθενέστερων στρωμάτων.

Η έκρηξη του πληθωρισμού τον Σεπτέμβριο στο 12%, το υψηλότερο επίπεδο εδώ και 29 χρόνια, δεν προκαλεί έκπληξη. Ο μέσος πολίτης έτσι κι αλλιώς καταγράφει εδώ και μήνες μια πραγματική αύξηση του ατομικού ή οικογενειακού τιμάριθμου πολύ υψηλότερη από αυτήν που συλλαμβάνει η στατιστική.

Γιατί αυτό που συμβατικά αποκαλείται «καλάθι του νοικοκυριού» έχει επιβάρυνση τουλάχιστον διπλάσια από αυτήν που πιάνουν τα μόνιτορ της ΕΛΣΤΑΤ ή της Eurostat, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα αμφισβήτηση της αξιοπιστίας τους.

Σημαίνει απλώς ότι ο πληθωρισμός της επιβίωσης, δηλαδή οι ανατιμήσεις των βασικών αγαθών -ρεύμα, καύσιμα, τρόφιμα-, τρέχει πολύ ταχύτερα από τις ανατιμήσεις προϊόντων που αφορούν τα μεσαία και πάνω στρώματα ή τις επιχειρήσεις.

Η ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθωρισμού όπως και η αποτυχία των κεντρικών τραπεζών να τη φρενάρουν μέσω της αύξησης των επιτοκίων και των κυβερνήσεων, που είναι απρόθυμες να παρέμβουν στις αγορές, προκαλούν ντόμινο παρενεργειών.

Στην περίπτωση της Ελλάδας και της κυβέρνησης Μητσοτάκη η άνοδος του πληθωρισμού στο 12% κάνει το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2022, που μόλις πριν από μία εβδομάδα κατατέθηκε στη Βουλή, να διαβάζεται ως σύντομο ανέκδοτο.

Δεν υπάρχει ούτε ένα μέγεθος του προϋπολογισμού που να εναρμονίζεται με την πραγματικότητα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού άνω του 9%. Και αν για τα μεγέθη του προϋπολογισμού, που είναι εξ ορισμού εικονικά, είναι αδιάφορη η ευστοχία τους, αυτό δεν ισχύει για τα εισοδήματα και την πραγματικότητα των ανθρώπων.

Συντάξεις, μισθοί, αποταμιεύσεις, δάνεια, ενοίκια, κατανάλωση υφίστανται ανελέητη επίθεση. Και εξαρτάται από την πολιτική της κυβέρνησης αν και πώς θα προστατευτούν. Κρατάμε μικρό, ίσως και εντελώς άδειο καλάθι για το πώς θα το πετύχει αυτή η κυβέρνηση...

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: