Και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου...

Συνήθως γράφω ψέματα! Iσως όχι και τόσο ψέματα, λίγες πινελιές φαντασίας βάζω μόνο προς ενίσχυση της αλήθειας, αλλά τελοσπάντων, για την οικονομία του έργου, ας πούμε ότι... συνήθως γράφω ψέματα. Τώρα, όμως, είναι όλα αλήθεια! Λέξη προς λέξη. Δεν τα κατέβασα απ’ την γκλάβα μου, δεν τα ’βγαλα απ’ το στομάχι μου. Τα... έζησα, τα πλήρωσα κιόλα, αλλά χαλάλι τους, άξιζαν κάθε ευρώ της διαδρομής (που έχει πάρει κι αύξηση - να τα λέμε κι αυτά).

Είχα μια συνάντηση αργά, με πήρε πιότερο αργάμισι, μετρό δεν είχε (ενώ «ο κορονοϊός τελείωσε», όπως μας λένε, το μετρό δεν έχει επιστρέψει στα παλιά του ωράρια - γιατί άραγε;). Για να πληρώνουμε ταξί, γι’ αυτό! Διόλου δεν θέλω να πληρώνω ταξί (τέτοια πλεμπαία είμαι), ωστόσο το πήρα απόφαση πως δεν τη γλιτώνω τη διπλή ταρίφα. 

Ο οδηγός κάπνιζε, ντουμάνι το ταξί, άντε ν’ ανασάνεις με τη μάσκα, κάτι παράθυρα ανοίξαμε, κάτι ζακέτα δεν είχαμε, κάτι ψιλοδαγκώσαμε (τα χείλη, απ’ το κρύο). Ξεκινάω κουβέντα μπας και ζεστάνει η ατμόσφαιρα, ενώ από το ράδιο ακουγόταν... Ζαμπέτας!

- Για πείτε μου, εσείς οι οδηγοί ταξί που τα ξέρετε όλα: Ποιος θα βγει πρωθυπουργός;

- Τι εννοείτε; Αυτός που πρέπει.

- (εδώ κάτι έχω αρχίσει να καταλαβαίνω, ωστόσο αποφασίζω να το παίξω το εργάκι) Ο σωστός δηλαδή.

- Βέβαια ο σωστός! Αυτός που έχουμε θα ξαναβγεί. Είδαμε και τον άλλον...

- Τον είδαμε, ε; Και τι είδαμε; (μπαίνω στον ρόλο σιγά σιγά)

- Είδαμε... τίποτα δεν είδαμε!

- Ενώ αυτός... είδαμε κι απόειδαμε.

- (Δεν πιάνει το χιουμοράκι και συνεχίζει κανονικά) Ο άλλος πολλά είπε και τίποτα δεν έκανε. Αυτός είναι έξυπνος έστω.

- Οχι έξυπνος - ξουράφα σκέτη μιλάμε! (Ο Ζαμπέτας με έχει φτιάξει κανονικά. Είχα και τα ντουμάνια, είχα και το κρύο - έγινα μιλάμε!)

- Ε, βέβαια. Ξέρει να μιλήσει, να σταθεί. Ξέρει τι πρέπει να κάνει.

- Μόνο ξέρει; Τα κάνει κιόλας. Εξάλλου έμαθε κι από τον καλύτερο: τον πατήρ! (προς ώρας, δεν είχε ειπωθεί ούτε μια φορά το όνομα - γιατί άραγε;).

- Πήγε και σε σχολειά στο εξωτερικό.

- Αριστοβάθμιος! Και άριστα τα κάνει: ούτε ακρίβεια έχουμε, ούτε σκάνδαλα, ούτε διαφθορά... Οσο για το ρεύμα, γήπεδο τα σπίτια κάθε βράδυ: Φώτα και ηλεκτρικές συσκευές δουλεύουν στη διαπασών! (Ο Ζαμπέτας είχε πια περάσει μέσα μου «στρέιτ θρου». Ξεκάθαρα... )

- Ε... εντάξει, στάθηκε και άτυχος.

- (Κάνω μια παύση, να πιάσω συναίσθημα ενσυναίσθησης)... Ατυχος, πολύ άτυχος. Μωρέ και τι δεν του ’τυχε: κορονοϊός, πόλεμος, οι Ρώσοι από τη μια, οι Τούρκοι από την άλλη. Εχει και τον άλλο -τον προηγούμενο ντε, αυτόν τον, αυτόν μωρέ, που έκανε κάτι καταλήψεις στο Λύκειο- να μην τον αφήνει σε ησυχία. Καλά δεν τους είχαν στις φυλακές και στα ξερονήσια; Τους αμόλησαν ελεύθερους και δεν μας αφήνουν να χαρούμε την... αυτήν ντε... πες την καλέ, πώς τη λένε...

- Ε... ναι (αμήχανη αντίδραση. Δεν πρέπει να ΄ταν και πολύ δεξιός. Εργατιά, βλέπεις. Ισως το παρατράβηξα. Θα το μαλακώσω)

- Βέβαια τι φταίει κι αυτός για όσα τράβηξαν οι αριστεροί. Ούτε για όσα τραβάμε τώρα φταίει... φταίει; Φταίει που κάτι βιαστές είναι μέλη του κόμματός του, που κάτι αστυνομικοί βιάζουν κοπέλες στα Τμήματα και βαράν γονείς μπροστά στα παιδιά τους; Φταίει; Δεν φταίει...

- Κοίταξε να δεις, κοπελιά (Ωπα! Πήρε τα πάνω του!). Πρέπει να έρθουν επιστημόνοι από το εξωτερικό...

- ... γιατί δεν έχουμε και κανέναν στο εσωτερικό...

- Ναι. Να έρθουν απ’ το εξωτερικό και να φτιάξουν αυτοί μια κυβέρνηση, μακριά κι από ΠΑΣΟΚ κι από Ν.Δ. κι από...

- ... κυρίως απ’ την Αριστερά. Μακριά απ’ την Αριστερά!

- Μακριά κι αλάργα. Μπας και κάνουν κάτι γι’ αυτόν τον τόπο!

- Οι επιστημόνοι;

- Οι επιστημόνοι ναι! Απ’ το εξωτερικό!

... Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ, το φεγγάρι δε βγήκε, και η βρόχα έπεφτε ράιτ θρου...

Νόρα Ράλλη

efsyn.gr