Ο «κανόνας« που κυνηγά ο Μητσοτάκης...

...και οι «πληγές» του ΣΥΡΙΖΑ...

Γιώργος Καρελιάς

Επί 30 χρόνια, από τη Μεταπολίτευση του 1974 έως το 2004, ίσχυσε ένας «κανόνας»: τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση, αφού κέρδιζαν δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις και εξασφάλιζαν δύο κυβερνητικές θητείες. Η μοναδική εξαίρεση (η ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ηττήθηκε και δεν ανανέωσε τη θητεία της το 1993) μάλλον επιβεβαιώνει τον προαναφερθέντα «κανόνα».

Το 2009, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, ο... κανόνας αυτός «έσπασε». Και έκτοτε είχαμε συνεχείς εναλλαγές στην κυβέρνηση, καθώς κανένα κόμμα δεν κατάφερε να νικήσει για δεύτερη φορά. Το 2009 ήταν η τελευταία φορά που το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου εξελέγη στην κυβέρνηση και μάλιστα αυτοδύναμο. Το 2012 νίκησε η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, αλλά χρειάστηκε τη συνεργασία του υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο ΠΑΣΟΚ για να σχηματίσει κυβέρνηση. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τον Ιανουάριο του 2015 η ΝΔ ηττήθηκε, το ΠΑΣΟΚ κινδύνεψε με κοινοβουλευτική εξαφάνιση και ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση με συγκυβερνήτη τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμένου. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ο ΣΥΡΙΖΑ επανεξελέγη. Όμως, λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος μεταξύ των δύο εκλογών, η επανεκλογή αυτή δεν εντάσσεται στον «κανόνα» της Μεταπολίτευσης.

Και σήμερα; Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, που εξελέγη τον Ιούλιο του 2019, διεκδικεί να επανεκλεγεί και να ξαναπιάσει τον «κανόνα» της δεύτερης θητείας, που έχει σπάσει εδώ και 13 χρόνια. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, που πρέπει να υπερπηδήσει, είναι η εύρεση κυβερνητικού συνεταίρου, καθώς η αυτοδυναμία φαίνεται αυτή τη φορά πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Επιπλέον, το ΠΑΣΟΚ, που θα προτιμούσε για κυβερνητικό συνεταίρος ο πρωθυπουργός, δεν φαίνεται διατεθειμένο μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης του αρχηγού του από την ΕΥΠ. Ο νεότερος Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να ξαναγίνει πρωθυπουργός, για να μην έχει την τύχη των προηγούμενων αρχηγών της ΝΔ, που αναγκάστηκαν να παραιτηθούν μετά την ήττα τους.

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την επιστροφή του «κανόνα», που θα σημάνει και τα δική του επιστροφή στην κυβέρνηση. Ο στόχος αυτός μπορεί να γίνει εφικτός μόνο αν βρει κυβερνητικό συνεταίρο. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχει να υπερπηδήσει ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς το «φλερτ» προς το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν φαίνεται να αποδίδει.

Τα τρία χρόνια που βρίσκεται στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι δεν είναι ικανός χρόνος για να επουλωθούν οι «πληγές» που άφησε η διακυβέρνησή του:

Η βασική αιτία στη συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ, ώστε να γίνει εφικτός ο στόχος της «προοδευτικής κυβέρνησης», βρίσκεται στη διακυβέρνηση 2015-2019 και, κατά κύριο λόγο, στο όνομα Πάνος Καμένος. Η κυβερνητική συνεργασία με το μόρφωμα των ΑΝΕΛ έχει χαράξει μια διαχωριστική γραμμή στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, η οποία μέχρι στιγμής μένει ανεξίτηλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρις στιγμής έχει αποφύγει να αποκηρύξει τη συνεργασία αυτή.

Άλλη «πληγή», σημερινή, στο σώμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα κατά καιρούς «μπαϊράκια», που σηκώνουν ορισμένα στελέχη του, «μουντζουρώνοντας» την πολιτική του κόμματος και δίνοντας «πατήματα» στην κυβερνητική προπαγάνδα. Πρωταγωνιστής εδώ ο συνήθης ύποπτος Παύλος Πολάκης, στον οποίο ταιριάζει περισσότερο από κάθε άλλον το «κλοτσάει την καρδάρα με το γάλα». Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μελέτη του καθηγητή Θ. Λύτρα, που δείχνει ότι πέθαναν από τον κορονοϊό σχεδόν όλοι όσοι νόσησαν και νοσηλεύθηκαν εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. 

Η μελέτη έφερε σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Και όμως ήρθε ο Π. Πολάκης να αντιδικήσει με τον καθηγητή αμφισβητώντας την αξία των εμβολίων και υποχρεώνοντας τον αρμόδιο τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Ξανθό να παρέμβει και να τον αποδοκιμάσει. Έτσι, αντί να απολογείται για τους θανάτους και την πολιτική της κυβέρνησης, ο υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης «προκαλούσε» τον κ. Ξανθό να αποδοκιμάσει τον κ. Πολάκη.

Κάπως έτσι διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό ενώ έχουμε εισέλθει στον τέταρτο χρόνο της κυβερνητικής θητείας. Θα καταφέρει ο κ. Μητσοτάκης να επαναφέρει τον «κανόνα» του μεγαλύτερου μέρους της Μεταπολίτευσης και να κερδίσει δεύτερη τετραετία; Ή ο κ. Τσίπρας, θεραπεύοντας τις «πληγές» του ΣΥΡΙΖΑ, θα καταφέρει να διαψεύσει τη δημοσκοπική εικόνα και να επανέλθει εκείνος στην πρωθυπουργία;

Η πιο «σίγουρη» πρόβλεψη είναι αυτή που περιέχεται στον αφορισμό του θεμελιωτή του «Θεάτρου του Παραλόγου», Ευγένιου Ιονέσκο: «Μπορείς πάντα να προβλέψεις τα γεγονότα αφού έχουν γίνει»…

news247.gr