Άμα δε σε θέλει, δε σε θέλει! Δεν πά' ν' ανάβεις όχι κεριά, καντηλέρια ολάκερα, δεν πά' να κάνεις προσευχές, ευχέλαια, δεν πά' να 'χεις και την προσωπική σου ξεματιάστρα (!), άμα δε σε θέλει, δε σε θέλει... Ενώ δεν πήγα μία μέρα διακοπές φέτος, ανέβηκα στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, να το καλύψω και να δω και κάτι άλλο, βρε αδερφέ... Δουλειά, κούραση, ωραίες και καθόλου ωραίες ταινίες, φέουδα, συστήματα κι οράματα - όλα τα ζήσαμε εκεί. Η επιστροφή έγινε προχθές Δευτέρα, αεροπορικά, μέσω Θεσσαλονίκης. Μία δηλαδή μέρα μετά την (αχαρακτήριστη) ομιλία και συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.
Μπαίνω στο αεροπλάνο, φουλ η πτήση, κανείς με μάσκα, η χαρά του κορονοϊού (κατά επιθυμία κι απόφαση Πλεύρη), αλλά πού να χωρέσω; Δεν είμαι και Σκλεναρίκοβα, αλλά έπρεπε να είσαι τουλάχιστον Χόμπιτ και 40 κιλά για να χωρέσεις στο κάθισμα. Βέβαια το καλύτερο το Σύμπαν μού το φύλαγε για μετά: ακριβώς μπροστά μου ποιος ήρθε και κάθισε; Ο Άδωνις Γεωργιάδης!
Κι ενώ είμαι έτοιμη να αφαιρέσω το θαυμαστικό της προηγούμενης πρότασης και να της βάλω πλερέζα, τον ακούω ν' αγκομαχάει. Δεν χωρούσε! Και πού να χωρέσει; Ούτως ή άλλως, δεν τον χωράει (ούτε αντέχει) ο τόπος, πόσο μάλλον τα καθισματάκια της Aegean. Της αεροπορικής εταιρείας που ο ίδιος και η κυβέρνηση της Ν.Δ. «βοήθησε» με 120 εκατομμύρια ευρώ (!) μέσα στην πανδημία, δίχως να πάρει πίσω απολύτως τίποτα! Τουτέστιν, κρατική ενίσχυση -ναι, κρατικοποίηση-, δε θα 'σαι καλά...
Την πληρώσαμε, την ενισχύσαμε στο τζάμπα, κάτι που δε γίνεται πουθενά στον δημοκρατικό κόσμο, αλλά ούτε μια θεσούλα της προκοπής για τον Άδωνι, ρε παιδιά; Τέτοια αχαριστία; Τέτοιο χ...σιμο; Για όνομα!
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου