Ο ισχυρός είναι αυτός που επιβιώνει. Και ισχυρός είναι ο ικανός να προσαρμόζεται στις αλλαγές του περιβάλλοντός του. Αυτός είναι ο πυρήνας της δαρβινικής εξελικτικής θεωρίας και αυτός είναι ο πυρήνας της εξαιρετικά ατυχούς και άστοχης δήλωσης του Υφυπουργού Εσωτερικών, Στέλιου Πέτσα, ότι... «όποιο νοικοκυριό δεν προσαρμόζεται, δυστυχώς πεθαίνει».
Η δήλωση είναι ατυχής και άστοχη τόσο πολιτικά, όσο και επικοινωνιακά για το κυβερνών κόμμα, διότι είναι -καταρχήν- βαθιά αυτοϋπονομευτική του πολιτικού και θεσμικού ρόλου του ίδιου του Υπουργού ως μέλους της Κυβέρνησης, αλλά και γιατί συνιστά ένα επικοινωνιακό αυτογκόλ για το κόμμα της ΝΔ λίγους μήνες πριν την κάλπη.
Στην αντίληψη του Δαρβίνου οι νόμοι της ζούγκλας και της φύσης είναι μία σταθερά, την οποία οι οργανισμοί που συνθέτουν το ζωικό βασίλειο δεν μπορούν να ελέγξουν, κι επομένως η ικανότητα προσαρμογής του κάθε οργανισμού είναι αυτή που θα καθορίσει αν τελικά θα ζήσει ή θα πεθάνει.
Αυτός ακριβώς, άλλωστε, είναι και ένας λόγος που ως ανθρώπινο είδος έχουμε πολιτικά οργανωμένες -και δημοκρατικές- κοινωνίες: για να λύσουμε (και έχουμε λύσει ως ανθρωπότητα σε μεγάλο βαθμό) τέτοια ζητήματα επιβίωσης.
Επομένως, το να λέει ο έχων το πολιτικό και ηθικό βάρος της ορθής λήψης αποφάσεων στη διαχείριση των κρίσεων για τα νοικοκυριά ότι αυτά παραμένουν υπό καθεστώς απειλής, επί της ουσίας, υπονομεύει τον ίδιο του τον θεσμικό και κοινωνικοπολιτικά υπαρξιακό του ρόλο...
Ευστάθιος Μπαρμπαγιάννης
huffingtonpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου