Οι υποκλοπές τσούζουν και κάνουν ζημιά, ακούστε και τον Άδωνη…

Η κυβέρνηση κάνει το παν, έχει βάλει λυτούς και δεμένους, για να απωθήσει στο πίσω μέρος της επικαιρότητας και εντέλει να «θάψει» τις παρακολουθήσεις, αλλά μέχρι στιγμής δεν της βγαίνει.

Ακόμα και το προσφιλές μέσο των δημοσκοπήσεων επιστρατεύθηκε (κάποτε... οι σοβαρότεροι ερευνητές έλεγαν ότι μετρήσεις τον Αύγουστο δεν γίνονται, διότι δεν βρίσκουν αντιπροσωπευτικό δείγμα ψηφοφόρων), αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά. Όσο φιλικό κι αν είναι το μέσο ενημέρωσης, που φιλοξενεί αυγουστιάτικες έρευνες, δεν μπορεί να πει ότι δεν τρέχει τίποτα.

Και για όποιον έχει αμφιβολίες ότι η παρακολούθηση Ανδρουλάκη τσούζει και προκαλεί ζημιά στην κυβέρνηση, ας προσέξει τις αντιδράσεις των πιο «μπρουτάλ» στελεχών της. Όπως ο Άδωνις, ο οποίος σε μια τηλεοπτική συνέντευξη δεν άντεξε και άφησε την «αγανάκτησή» του να ξεχειλίσει: «Σιγά μην είναι η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη το πρώτο θέμα, οι επιδοτήσεις του ρεύματος που δίνει η κυβέρνηση είναι», φώναξε θυμωμένος.

Αυτό είναι και το «μυστικό» των κυβερνητικών επιδιώξεων: η σταδιακή υποβάθμιση του σκανδάλου των υποκλοπών, ο έλεγχός του μέσω της κυβερνητικής πλειοψηφίας στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και το τελικό «θάψιμό» του. Αυτό ήταν και ένα από τα «ευρήματα» των αυγουστιάτικων δημοσκοπήσεων. Στις οποίες οι ερωτηθέντες το αξιολογούν μεν ως σημαντικό το θέμα, αλλά(οι ίδιοι) το κατατάσσουν στο τέλος της κλίμακας των θεμάτων που τους ενδιαφέρουν.

Όμως, η δυσκολία της κυβέρνησης, στην προσπάθεια που κάνει να υποβαθμίσει τις παρακολουθήσεις, προκύπτει από το εκλογικό κοινό το οποίο «θίγει» η αποκάλυψη της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη. Είναι ψηφοφόροι οι οποίοι κινούνται στο λεγόμενο «κεντρώο» χώρο και τμήμα των οποίων είχε ψηφίσει τη ΝΔ το 2019. Αυτοί οι ψηφοφόροι αισθάνονται σήμερα ιδιαίτερη ενόχληση και από το γεγονός των υποκλοπών καθεαυτό, αφού θύμα είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τον τρόπο που το αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός. Είναι η πρώτη φορά τα τρία τελευταία χρόνια που έχουν διαρραγεί οι σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη τόσο με το ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Ανδρουλάκη όσο και στελέχη του τα οποία είχαν προνομιακή σχέση μαζί του, όπως ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος, που αποδόμησε την επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού ότι η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν «νόμιμη».

Ο κ. Μητσοτάκης έχει πειστεί πλέον ότι η διάρρηξη των σχέσεών του με το ΠΑΣΟΚ είναι οριστική. Γι’ αυτό και στην τελευταία συζήτηση στη Βουλή προσπάθησε να «προβοκάρει» τον κ. Ανδρουλάκη καταλογίζοντάς του ότι «συμπορεύεται απόλυτα» με τον ΣΥΡΙΖΑ και, απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, τους «προειδοποίησε» μήπως «ψηφίζοντας Ανδρουλάκη τους προκύψει τελικά Τσίπρας».

Οι παρακολουθήσεις, λοιπόν, έχουν πλήξει την κυβέρνηση. Και μπορεί τα στελέχη της το επόμενο διάστημα να επιδιώξουν να «σκεπάσουν» το θέμα με μέτρα οικονομικού χαρακτήρα (εξαγγελίες στην ΔΕΘ), αλλά η ζημιά έχει γίνει. Και θα γίνει μεγαλύτερη αν τυχόν η έρευνα οδηγήσει και σε άλλες αποκαλύψεις.

Αυτοί που παρακολουθούσαν τον κ. Ανδρουλάκη μέσω των «κοριών» της ΕΥΠ κατάφεραν όσα δεν είχε καταφέρει η αντιπολίτευση τα τρία αυτά χρόνια: η κυβέρνηση είναι πολιτικά απομονωμένη, ο κ. Μητσοτάκης έχει υποστεί ζημιά στο χώρο των «κεντρώων» ψηφοφόρων και δεν μπορεί πια να ελπίζει ότι θα ξαναγίνει πρωθυπουργός, αν δεν έχει αυτοδυναμία, με ψήφους βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Είτε ο Κοντολέων το έκανε χωρίς να ενημερώσει τον Δημητριάδη κι εκείνος τον πρωθυπουργό είτε όλα έγιναν σε συνεννόηση, η ζημιά για τον κ. Μητσοτάκη έχει γίνει και είναι πολλαπλή. Στην περίπτωση ταιριάζει αυτή η ρήση του Τσόρτσιλ: «Η οικοδόμηση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας αργής και επίπονης προσπάθειας πολλών ετών. Η καταστροφή μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας απρόσεκτης ενέργειας μιας μέρας μόνο»…

Γιωργος Καρελιας

news247.gr