«...και θ’ αρχίσω να τρώω μπανάνες». Το τραγούδι των «Κακό συναπάντημα» αναδύθηκε στη μνήμη μου καθώς τα τζιτζίκια οργίαζαν σαν μουσικό χαλί στο βίντεο του πρωθυπουργού, ο οποίος μας εξηγούσε ποια θα είναι η ΕΥΠ του μέλλοντος, που δεν θα κάνει λάθη σαν την τωρινή την ασυλλόγιστη που παρακολουθούσε ένα σωρό κόσμο, αλλά δεν τον ενημέρωνε η μπαμπέσα.Κρεμόταν το πανελλήνιο από τα χείλη του ηλιοκαμένου όσο τε και οργίλου ηγέτου, μια συγγνώμη να πει, ένα αντίο, έστω ένα... αφήγημα της προκοπής για όσα ανεκδιήγητα αποκαλύπτονται. Κι όσο εκείνος δεν ξεστόμιζε μια λέξη για την ταμπακιέρα, επέμενε το τραγουδάκι στο μυαλό μου. «Στην πόλη βρήκες δουλειά / και στο καψόνι σ’ έχουν ταράξει / Τρέχεις για αλλωνών λεφτά / κι εσύ δεν έχεις βενζίνη στ’ αμάξι / Σπίτια, τα ενοίκια ακριβά / κι έτσι μένεις σε μια τρύπα [...] Κι εγώ θ’ ανέβω σε μια μπανανιά».
Η μπανάνα έρχεται από την τροπική ζώνη και καλλιεργείται εδώ και τουλάχιστον 3.000 χρόνια. Είναι και πολύ θρεπτική, αφού περιέχει βιταμίνες A, B, C, Ε. Στην Ελλάδα ήρθε, όπως διαβάζω στο wikipedia, στις αρχές της δεκαετίας του 1920, όταν ένας μοναχός, επιστρέφοντας από τους Αγίους Τόπους, φύτεψε μερικές μπανανιές σε ένα μοναστήρι στο Ηράκλειο. Καθώς κανένας δεν γνώριζε τα φυτά, κανένας δεν έτρωγε τις μπανάνες μέχρι που ένας γιατρός, ο οποίος γνώριζε τις μπανάνες, βρέθηκε στην περιοχή, τις δοκίμασε μπροστά στους κατοίκους κι αγόρασε ένα τσαμπί. Ετσι, δέκα χρόνια μετά την άφιξή της, η μπανανιά άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά.
Λοιπόν ιδρυτικό μύθο για τη σχέση του έθνους με το φυτό διαθέτουμε, υγιεινοί οι καρποί του είναι, μπανανία μάς θεωρούν - καιρός να αναγορεύσουμε την μπανάνα σε εθνικό φρούτο.
Ντίνα Δασκαλοπούλου
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου