Παντελής Μπουκάλας
Από τον ήπιο όρο «συνακρόαση» της αρχαϊκής εποχής περάσαμε πια στον επιθετικό όρο «επισύνδεση», τεχνολογικό συνώνυμο του οποίου, στο γραφειοκρατικό ιδιόλεκτο, είναι η «εισβολή». Τα λεξικά δεν έχουν προλάβει να εντάξουν τη νεότευκτη λέξη στην ύλη τους, η πρόθεση «επί» πάντως τής προσδίδει μιαν επίφοβη σαφήνεια: επισύνδεση είναι η εμπεδωμένη πρόθεση των... κρατικών μηχανισμών, νομίμων και παράτυπων, να επιβληθούν στην ιδιωτική ζωή των πολιτών, επισκιάζοντας ακόμη και το Σύνταγμα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης και ο οικονομικός ρεπόρτερ Θανάσης Κουκάκης είναι τα δύο θύματα υποκλοπής που το όνομά τους έγινε γνωστό. Αντίθετα, δεν φαίνεται ότι θα γίνει γνωστό πόσα άλλα χλωρά ονόματα κάηκαν μαζί με ξερά τα τελευταία χρόνια, με τη ραγδαία αύξηση των κρατικών παρακολουθήσεων.
Με την προσχηματική επίκληση μιας επικίνδυνα αόριστης «εθνικής ασφάλειας», που ρευστοποιεί τις ηθικές αναστολές, οι εισαγγελικές διατάξεις για άρση απορρήτου αυξήθηκαν κατά 13% σε σχέση με το 2020 και κατά 33% σε σχέση με το 2019. Μόνο το 2021 εκδόθηκαν 15.475 αιτήσεις άρσης του απορρήτου. Αν καλούμαστε να αποδεχτούμε ότι «εκεί έξω» κυκλοφορούν και δρουν πάνω από 15.000 πιθανοί ξένοι πράκτορες-ασυμμετροπολεμιστές συν στελέχη του οργανωμένου εγκλήματος συν νεοτρομοκράτες, στην ουσία καλούμαστε να πανικοβληθούμε.
Αυτή τη στιγμή, το κύριο δεν είναι το ποιο κόμμα καταγράφει απώλειες και ποια μετρούν κέρδη. Τα διακυβευόμενα είναι πολύ πιο σοβαρά, κυριολεκτικώς εθνικά, και εντελώς διαφορετική θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα: η από κοινού προστασία των θεσμών, της Βουλής, της Δικαιοσύνης, της καθαυτό πολιτείας.
Η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντί τους κλονίζεται σοβαρά από τα αποκαλυπτόμενα και τη διαχείρισή τους. Οι ρωγμές που προκύπτουν είναι πιθανό να μετατραπούν σε φωλιές ανάπτυξης των φαιών «αντισυστημικών», που έχουν ήδη μετατρέψει το Διαδίκτυο σε θερμοκήπιο της χυδαιότητάς τους.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τη Δευτέρα, στο τριήμερο του σκανδάλου, μια εξαιρετική ευκαιρία, ένα χρέος μάλλον: να μιλήσει ευθέως, τιμώντας την ετυμολογία της λέξης «ευθύνη» που εμφατικά υπέμνησε.
Αυτό δεν θα μπορούσε παρά να αποκρυσταλλωθεί σε μια έντιμη «συγγνώμη» προς τον κ. Ανδρουλάκη και στη γενναία άρνηση της διευκόλυνσης που παρέχει παγίως το «εν οίδα, ότι ουδέν οίδα». Οι πρωθυπουργοί οφείλουν να γνωρίζουν. Και να αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη που αναλογεί σε αυτήν την οφειλή...
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου