Η τοξικότητα χτύπησε κόκκινο στο πολιτικό σκηνικό και ο Αλέξης Τσίπρας παρά τα φάλτσα των στελεχών του κατάφερε να ανατρέψει το κλίμα και ο ΣΥΡΙΖΑ από... κατηγορούμενος για το διχαστικό λόγο να είναι τώρα κατήγορος του ίδιου του πρωθυπουργού ως τον υποκινητή και προβοκάτορα. Ο Σεπτέμβριος πλησιάζει και πολλοί επιμέρους στόχοι δεν έχουν ακόμη επιτευχθεί για να ανατραπεί και το πολιτικό σκηνικό οριστικά υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στον πολιτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις μάχες που δόθηκαν στη Βουλή τόσο στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την κοινωνική πολιτική όσο και στη συζήτηση για τα πανεπιστήμια, πιάνουν δουλειά για να αξιοποιήσουν το διάδρομο που ανοίγεται το επόμενο διάστημα τουλάχιστον μέχρι το Φθινόπωρο.
Ο εκλογικός αιφνιδιασμός του Σεπτεμβρίου έχει πάψει να είναι αιφνιδιασμός δεν παύει ωστόσο να αποτελεί μια εν δυνάμει ανατροπή έστω κι αν ο κ. Μητσοτάκης επιλέξει να αλλάξει άποψη και να κατηγορηθεί για ηττοπάθεια προκηρύσσοντας εκλογές ακόμη και στο τέλος του Φθινοπώρου.
Η task force το επόμενο διάστημα θα πρέπει να επιταχύνει το βήμα της ώστε το Σεπτέμβριο σε συνδυασμό με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα παρουσιάσει ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ να είναι έτοιμος και να ξεδιπλώνεται ήδη ο εκλογικός σχεδιασμός.
Πειστικό πρόγραμμα
Ο πολιτικός σχεδιασμός λοιπόν έχει ως βασική αρχή την πειστικότητα της κυβερνητικής πρότασης σε συνθήκες υποβάθμισης της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και απαξίωσης των κομμάτων.
Σε αυτό κρίσιμο ρόλο θα διαδραματίσει η έννοια της σταθερότητας αυτού του προγράμματος για να να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα του «προγράμματος Θεσσαλονίκης» της προηγούμενης διακυβέρνησης το οποίο αν και σε μεγάλο μέρος του υλοποιήθηκε ωστόσο σε κομβικά ζητήματα και εξαιτίας των μνημονιακών καταναγκασμών ή περιορισμών έμεινε στα χαρτιά.
Αυτό είναι ένα από τα στοιχήματα που βάζουν στην Κουμουνδούρου και όπως όλα δείχνουν θα αποφευχθούν οι παγίδες που δημιουργεί ο μαξιμαλισμός των προτάσεων.
Εξάλλου η πλειοδοσία δεν είναι και ευχάριστη στα αυτιά των κεντρώων ψηφοφόρων ή του μεσαίου χώρου οι οποίο αποστρέφονται τους λαϊκισμούς και τις υπερβολές. Γι’ αυτό και από το Συνέδριο κιόλας ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη περιγράψει το σχέδιο διακυβέρνησης των 5 +1 σημείων πάνω στο οποίο καλεί τις προοδευτικές δυνάμεις σε συνθήκες νέας κοινωνικής έκρηξης και οικονομικής κρίσης να δώσουν διέξοδο στους πολίτες ως μίνιμουμ πρόγραμμα εξόδου τα άμεσα και ζωτικά προβλήματα.
Ζήτημα επιβίωσης
Η μάχη της ακρίβειας φαίνεται ότι έχει χαθεί για την κυβέρνηση η οποία από την πρώτη στιγμή άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς να βάλει κανένα φρένο στις διαρκείς ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά καταναλωτικά αγαθά συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας και των καυσίμων που ήταν και η βασική αιτία της έκρηξης του πληθωρισμού στην Ελλάδα.
Από την αξιωματική αντιπολίτευση αυτό που σημειώνουν είναι ότι οι πολίτες πλέον έχουν καθαρή εικόνα για το πως πραγματικά εκτοξεύτηκε το κόστος διαβίωσης στη χώρα καθώς οι επιλογές Μητσοτάκη ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πολύ πριν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι αποκρυσταλλωμένες σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Αναμφίβολα το σημείο κλειδί στη μακρά ή σύντομη εκλογική περίοδο είναι η ακρίβεια και παράλληλα το κρισιμότερο ίσως πρόβλημα που πολλαπλασιάζει τη φτώχεια είναι το ζήτημα της στέγης.
Τεχνοκρατική επάρκεια
Παράγοντας καθοριστικός λοιπόν πέρα από την πειστικότητα και τη ρεαλιστικότητα των προτάσεων που κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο είναι η πειστικότητα της πρότασης.
Ο αγώνας δρόμου που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικά με τον ίδιο του τον εαυτό, τον κακό εαυτό.
Με τις εσωτερικές αλλαγές και τον πλήρη μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να ολοκληρώσει τη μισή διαδρομή. Η άλλη μισή είναι η ανατροπή του σκηνικού και να φανεί ότι ο ίδιος και τα στελέχη του έχουν πλέον την εμπειρία να αποφύγουν τα λάθη της πρώτης φορά αριστερά.
Ουσιαστικά πρόκειται για την αποτύπωση της τεχνοκρατικής επάρκειας που πρέπει να παρουσιάζει προς τους πολίτες και ιδιαίτερα απέναντι στην ΝΔ και την κυβέρνηση. Η σωρευμένη αριστεία των με τη βούλα τεχνοκρατών του νεοφιλελευθερισμού δεν έχει να επιδείξει ανάλογο έργο και επάρκεια παρά τις πολλές υποσχέσεις των ορκισμένων οπαδών του τεχνοκρατισμού.
Ωστόσο το think tank του Αλέξη Τσίπρα αυτή την έννοια είχε και θα αποτελέσουν μέρος του κυβερνητικού κορμού μια μελλοντικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόσωπα όπως ο κ. Φαραντούρης ή ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας έχουν ήδη βγει μπροστά. Ακολουθούν σειρά στελεχών και προσώπων με αντίστοιχο προφίλ σε όλους τους τομείς με τους στενούς συνεργάτες του κ. Τσίπρα να μην κρύβουν ότι από τη στιγμή που τους κάλεσε ο κ. Τσίπρας έχουν κάνει τη διαφορά για την επικοινωνιακή και αντιπολιτευτική επάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ...
Σωτήρης Μπολάκης
libre.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου