Ενοχλήθηκε, άραγε, πραγματικά ο Κυρ. Μητσοτάκης από την απαράδεκτη ενέργεια του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χρ. Βερναρδάκη να παρομοιάσει τη Νίκη Κεραμέως με την κατηγορούμενη για παιδοκτονία Ρούλα Πισπιρίγκου; Αν είχε όντως ενοχληθεί θα είχε εκφράσει την αποδοκιμασία του και θα είχε... αρκεστεί σε μία έκκληση προς τα κόμματα να διαφυλαχθεί η πολιτική αντιπαράθεση από τέτοιες πρακτικές.
Πολύ περισσότερο που η καταδίκη των δηλώσεων Βερναρδάκη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ξεκάθαρη με αποτέλεσμα ο βουλευτής να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από την υπουργό.
Αν ο πρωθυπουργός είχε πραγματικά ενοχληθεί το πολύ-πολύ να ζητούσε από τον Αλέξη Τσίπρα να διαγράψει από το κόμμα του τον Χρ. Βερναρδάκη ως τη μέγιστη απόδειξη αποδοκιμασίας. Αλλά δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά. Αντίθετα επιχείρησε να αξιοποιήσει το θέμα για μικροπολιτικά οφέλη και να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως συνώνυμο της εκτροπής και του εκχυδαϊσμού του πολιτικού λόγου.
Ομως δεν έμεινε εκεί. Κρύφτηκε πίσω από την υπόθεση Βερναρδάκη και τη χρησιμοποίησε για να καταφύγει σε πολύ χειρότερες πρακτικές από αυτές για τις οποίες κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση, την οποία συσχέτισε άμεσα και ξεδιάντροπα με την εμπρηστική επίθεση στον Real FM.
Είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός να χρεώνει ευθύνη -την όποια ευθύνη- στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για μια τέτοια ενέργεια τη στιγμή μάλιστα που γνώριζε ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος την καταδίκασε;
Είναι αυτό υπηρεσία στον ήρεμο και πολιτισμένο πολιτικό διάλογο, αποστροφή και καταδίκη του τοξικού πολιτικού λόγου; Αν ο Χρ. Βερναρδάκης είναι μια φορά απαράδεκτος για όσα είπε για την υπουργό Παιδείας, πόσες φορές καταδικαστέος είναι ο πρωθυπουργός που θέλησε να σπιλώσει ένα ολόκληρο κόμμα;
Ο Κυρ. Μητσοτάκης θέλει να κρυφτεί, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που ευχαριστήθηκε από το ατόπημα Βερναρδάκη είναι αυτός. Αν υπάρχει ένας ηγέτης που θέλει τους πολιτικούς αντιπάλους του με τέτοιο πολιτικό λόγο είναι ο πρωθυπουργός.
Αν υπάρχει ένας πολιτικός που τρέφεται από το τοξικό πολιτικό κλίμα, το τρέφει και το αναπαράγει στο πολλαπλάσιο, αυτός είναι ο ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου. Το συνώνυμο της τοξικότητας στην πολιτική λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου