Προσπάθησαν να το μαζέψουν. Αλλά πώς να μαζευτεί; Τα πόθεν έσχες δεν κρύβονται, παρά τη θηλιά του ασφυκτικού ελέγχου της ενημέρωσης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Κοντά στα 400 εκατομμύρια ευρώ χρωστούν σε δάνεια οι άριστοι. Μητσοτάκης, υπουργοί και Ν.Δ. καθιστούν την κυβέρνηση μία από τις πιο... εξαρτημένες και ελεγχόμενες από τα οικονομικά συμφέροντα κυβερνήσεις. Έτσι, το τρίγωνο της διαπλοκής -που δεν έπαψε να υπάρχει- αναδύεται στην επιφάνεια ενισχυμένο. Κυβέρνηση και τράπεζες απομυζούν τη χώρα, ενώ τα μίντια αποσιωπούν το πάρτι εις βάρος των πολιτών. Κι αυτό συμβαίνει μέσα σε μια περίοδο παρατεταμένων κρίσεων.
Την ίδια ώρα, ένας καταχρεωμένος πρωθυπουργός απολαμβάνει τα οφέλη τού ονόματος και της θέσης του. Ένα καταχρεωμένο κόμμα, που οφείλει πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ, ποτέ δεν θα τα ξεπληρώσει (μια και απέτυχε η φοβερή προεκλογική ιδέα του Κυριάκου με τον εσπρέσο…). Μια κυβέρνηση καταχρεωμένη στις τράπεζες διοικεί μια καταχρεωμένη χώρα.
Ούτε το σίριαλ Πισπιρίγκου, ούτε ο καυγάς των τράπερ μπορεί να το θάψει αυτό, ούτε η λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με αφελείς συμψηφισμούς: «Και ένα στέλεχός σας, που δεν είναι βουλευτής..., χρωστούσε». Ό,τι και να κάνουν, η διαφορά είναι γιγάντια. Αυτοί βουλιάζουν τη χώρα και την κοινωνία για να ανθίζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανόρθωσε τη χώρα, την αποκατέστησε οικονομικά βγάζοντάς την από τα μνημόνια.
Η μόνη απάντηση που έχουν απέναντι στα υπέρογκα χρέη τους είναι πάλι «λαϊκισμός» και «τοξική αντιπολίτευση». Η δυσκολία τους να απαντήσουν είναι σε τέτοιον βαθμό, που η κυβέρνηση προτιμά να μιλά για την ακρίβεια. Γιατί για αυτή η απάντηση είναι μονολεκτική και κλισέ: ο πόλεμος. Για τα υπέρογκα χρέη όμως πρωθυπουργού, υπουργών και κόμματος δεν έχει ούτε ένα φύλλο συκής να κρυφτεί. Ούτε ένα ευκαιριακό ψέμα από την εργαλειοθήκη της διαστρέβλωσης να επικαλεστεί.
Μιλούν για τοξική αντιπολίτευση επειδή δεν τολμούν να ψηφίσουν την τροπολογία «όλα στο φως» του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για τα δάνεια των πολιτικών. Ο κόσμος βουλιάζει στην ανέχεια και όχι μόνο του πουλάνε για χρυσάφι τα ψίχουλα που δίνουν σε ελάχιστους, αλλά με πλεονάζον θράσος καμαρώνουν για επιτυχία σε όλους τους τομείς.
Ένα ολόκληρο σύστημα δημιουργεί χρέη επιβαρύνοντας το Δημόσιο για να αυξάνει τον ιδιωτικό πλούτο. Μια διαπλοκή που γεννά και τρέφει Τράγκες, που εξαφανίζονται ή προσποιούνται τους ανήξερους όταν οι εργαζόμενοι ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Ένα «αεριτζίδικο» σύστημα διαπλοκής που ευημερεί με τα λεφτά των άλλων κι όταν τους λες «η κοινωνία υποφέρει», απαντούν «δεν έχουμε λεφτόδεντρα»…
Και βέβαια έχουν λεφτόδεντρα! Τα λένε Τράπεζες, αλλά συνεργάζονται μόνο μ’ αυτούς και για συγκεκριμένους λόγους.
Κατερίνα Μπρεγιάννη
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου