Το 2016 τα Τρίκαλα υποδέχτηκαν έναν μικρό αριθμό προσφύγων που φιλοξενήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια -όπως και σε άλλες πόλεις της χώρας- μέσω του προγράμματος ΕΣΤΙΑ... Πολλοί ήταν αυτοί που στο πέρασμα των χρόνων συνέχισαν το ταξίδι τους προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κάποιοι προσπάθησαν να ριζώσουν στην Ελλάδα. Όπως ο Σαφάρ, που με τη σύζυγό του και τα πέντε τους παιδιά από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στα Τρίκαλα προσπάθησαν να ενσωματωθούν στην τοπική κοινωνία και τελικά τα κατάφεραν. Όσο διάστημα ήταν αιτούντες άσυλο και είχαν δικαίωμα στην εργασία, ο Σαφάρ εργαζόταν ως ράφτης σε τοπική επιχείρηση, ενώ τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του εργάζονταν και αυτά και παράλληλα παρακολουθούσαν μαθήματα στο 2ο ΕΠΑΛ Τρικάλων.
«Μάλιστα, κατά την περίοδο της πανδημίας, σε μια κρίσιμη συγκυρία για τον ίδιο, αλλά και για τη χώρα μας, ο Σαφάρ θέλησε να προσφέρει, ράβοντας μάσκες για τον δήμο και για όλους μας» σημειώνουν στο κείμενο συλλογής υπογραφών κάτοικοι των Τρικάλων και γείτονες του Σαφάρ, που έχουν ξεκινήσει μια καμπάνια συμπαράστασης στην οικογένεια των προσφύγων, που βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της απέλασης. «Εμείς, οι γείτονές τους, γνωρίζοντάς τους στη διάρκεια αυτών των ετών, ζώντας αρμονικά μαζί τους, ζητάμε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικά από τον δήμαρχο Τρικκαίων κ. Δημήτρη Παπαστεργίου να παρέμβει άμεσα, ώστε η οικογένεια να μην απελαθεί, ιδίως τώρα που οι λευκοί χριστιανοί ορθόδοξοι “κανονικοί” πρόσφυγες αναγνωρίζονται αμέσως ως πρόσφυγες - και ευτυχώς γι’ αυτό» γράφουν στην ανακοίνωσή τους οι αλληλέγγυοι γείτονες και φίλοι του Σαφάρ ζητώντας από το Δημοτικό Συμβούλιο Τρικκαίων να ασκήσει πίεση όπου πρέπει, «ώστε οι οικογένειες που έχουν ενταχθεί στην κοινωνία μας να ριζώσουν».
Η ιστορία αυτής της οικογένειας, που μέχρι στιγμής περνά στα ψιλά, αξίζει την προσοχή αλλά και τη συμπαράστασή μας...
Πέτρος Κατσάκος
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου