Λίγο φιλότιμο υπάρχει;...

Υπό άλλες συνθήκες θα περιμέναμε από όλο αυτό το σύστημα που κανιβάλισε έως εκεί που δεν παίρνει τη Ρένα Δούρου, με αφορμή την πολύνεκρη πλημμύρα του 2017 στη Μάνδρα, να αισθανόταν την ανάγκη να ζητήσει μια συγγνώμη. Αλλά έτσι... όπως είναι η κατάσταση, είναι μάταιο να έχει κανείς προσδοκίες πολιτικού και δημοσιογραφικού φιλότιμου.

Κι αυτό επειδή την περίοδο 2015-2019 η συστηματική δολοφονία χαρακτήρων και οι εκστρατείες μίσους ήταν η συνήθης μέθοδος του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου τόσο σε πολιτικό επίπεδο από τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη όσο και από το ευρύτατο δίκτυο των ΜΜΕ που την υποστήριζαν.  

Ένα μέτωπο που δεν δίστασε να καπηλευτεί αισχρά νεκρούς ανθρώπους, στοχεύοντας ωμά σε πολιτικά οφέλη - και με μοναδικό στόχο να επιστρέψει η εξουσία στους «νόμιμους ιδιοκτήτες» της.

Τα κοινωνικά δίκτυα δεν άφησαν ασχολίαστο το γεγονός ότι η σημερινή κυβερνητική παράταξη και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης είναι πια βαρύτατα εκτεθειμένοι, καθώς έσπευσαν τότε να υιοθετήσουν τη δήμαρχο Μάνδρας, στην οποία η Δικαιοσύνη καταλογίζει σήμερα ευθύνες για την τραγωδία. Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση δεν αναζήτησε τα πραγματικά περιστατικά, δεν εντόπισε προβλήματα και ευθύνες. Εργαλειοποίησε ό,τι τη βόλευε. Η αλήθεια την εκθέτει.

Κι αυτό την ώρα που ο Κ. Μητσοτάκης, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, διαμαρτύρεται για την τοξικότητα στις αντιπολιτευτικές πρακτικές. Ας συνομιλήσει λίγο πιο διεξοδικά με τον καθρέφτη του. Αρκετά με την κουτοπονηριά και την υποκρισία...

ΑΥΓΗ