Ακόμα μία καταγγελία αστυνομικής αυθαιρεσίας...
Όπως περιγράφει στην επιστολή που λάβαμε στο 20/20 Magazine, o A.K., την περασμένη Κυριακή τα ξημερώματα, έκανε το "λάθος" να περάσει, μαζί με ένα φίλο του, από τα Εξάρχεια για να αγοράσουν παγωτό και να γυρίσουν σπίτια τους μετά από βραδινή έξοδο.
Λογάριαζαν όμως χωρίς την ομάδα ΔΡΑΣΗ, όπου... όχι μόνο τους σταμάτησαν για διενέργεια ελέγχου, αλλά τους έκαναν προσαγωγή και για τον έναν προχώρησαν σε σύλληψη, "φόρτώνοντας" του, όπως καταγγέλλει ο Α.Κ., κατηγορίες για εξύβριση, 3 ώρες πριν, σε καφετέρια της περιοχής.
Το προβληματικό στοιχείο της υπόθεσης είναι όμως, ότι ο Α.Κ και ο φίλος του, ισχυρίζονται ότι ουδέποτε κάθισαν στο συγκεκριμένο ή σε οποιοδήποτε μαγαζί των Εξαρχείων εκείνο το βράδυ.
Ακολουθεί αυτούσια η καταγγελία από τον Α.Κ.
Σάββατο βράδυ, δηλαδή Κυριακή ξημερώματα, μαζί με ένα φίλο μου περάσαμε από Εξάρχεια να πάρουμε ένα παγωτό περίπου στις 3:30 π.μ. και να γυρίσουμε σπίτι.
Τη στιγμή που ανεβήκαμε στο όχημα να φύγουμε διερχόμενη ομάδα της ΔΡΑΣΗ περνάει από το στενό μπροστά μας και μας κοιτάζει.
Προχώρησαν και ξεκινήσαμε το όχημα να φύγουμε.
Διαπιστώνουμε όμως ότι κάνουν αναστροφή και κατευθύνονται προς το μέρος μας.
Μας έκαναν σήμα και σταθμεύσαμε. Μας περικύκλωσαν στενά και χωρίς πολλά τυπικά ξεκίνησαν να μας ψάχνουν. Ο ένας αστυνομικός έβαλε τα χέρια του μέσα στις τσέπες μου ενώ με κρατούσε απ’ το μπράτσο και έβγαλε την ταυτότητά μου. Του είπα πως μπορώ να βγάλω ότι είχα στις τσέπες μου να το ελέγξει και απάντησε με ύφος πως «δε χρειάζεται».
Δεν είχαμε τίποτα παράνομο πάνω μας, δεν αντισταθήκαμε και ούτε κάναμε το οτιδήποτε για να αποφύγουμε τον έλεγχο. Ελέγξανε όλα τα χαρτιά μας: ταυτότητες, άδεια οχήματος κ.λπ. Όλα ήταν εντάξει.
Έπειτα ο αστυνομικός ρώτησε τον φίλο μου εάν κάποιος τον έβριζε και μετά δεν το παραδεχόταν πως θα του φαινόταν;
Απορημένος εκείνος είπε «τι ερώτηση είναι αυτή;»
Ο αστυνομικός είπε «ψάχνω να βρώ μία πουτ@να που με είπε πουτ@να», απευθυνόμενος σε εμάς.
Εμείς δεν καταλάβαμε τι εννοούσε ακριβώς με αυτά που είπε, αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο μας μιλούσε καταλάβαμε ότι κάτι περίεργο γίνεται.
Είπε πως θα πάμε για προσαγωγή και όταν ρωτήσαμε τον λόγο εφόσον είχαμε δείξει όλα τα απαραίτητα έγγραφα, μας απάντησε πως δεν έχει μαζί του τη συσκευή για να δει τα ονόματά μας και με πολύ ειρωνία είπε «πειράζει; Δεν έχω μαζί μου τη συσκευή να δω τα ονόματά σας εάν είστε σεσημασμένοι».
Περιμένουμε και μετά από λίγη ώρα έρχεται ένα αυτοκίνητο (όχι περιπολικό) και μας λέει «μπείτε μέσα».
Εμείς δε δεχτήκαμε καθώς δεν είχε διακριτικά οχήματος της αστυνομίας και δεν μας έδειξε ο οδηγός κάποια ταυτότητα που να δείχνει την ιδιότητά του. Ήταν ένα απλό αυτοκίνητο.
Όταν αρνηθήκαμε ο αστυνομικός είπε πως «εντάξει δε σου ζήτησα να μπεις και σε αυτοκίνητο τρομοκρατικής οργάνωσης» και πως θα έρθει και ένας αστυνομικός από την ομάδα στο αμάξι το οποίο ανήκει στην ασφάλεια.
Κοιταζόμασταν εμβρόντητοι μιας και μόλις εκείνη τη στιγμή τα θεσμοθετημένα όργανα του κράτους για την ασφάλειά μας, μας χρέωσαν μία εντελώς ψευδή κατηγορία χωρίς κανένα στοιχείο για κάτι που δεν κάναμε και δεν έγινε ποτέ.
Πάμε στο τμήμα όπου μας ελέγξαν τις ταυτότητες και περιμέναμε να τελειώσει η διαδικασία για να φύγουμε.
Έτσι νομίζαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ότι δηλαδή είναι ένα διαδικαστικό θέμα και επειδή είχε πάει ήδη αργά θέλαμε να ξεμπερδεύουμε με την όλη κατάσταση που ήδη είχε εξελιχθεί πολύ περίεργα.
Βγαίνει ο αστυνομικός και λέει σε εμένα «εσύ είσαι ελεύθερος» και στο φίλο μου εσύ «συλλαμβάνεσαι για εξύβριση σε αστυνομικό και θα δικαστείς».
Εμείς κοιταζόμασταν εμβρόντητοι μιας και μόλις εκείνη τη στιγμή τα θεσμοθετημένα όργανα του κράτους για την ασφάλειά μας, μας χρέωσαν μία εντελώς ψευδή κατηγορία χωρίς κανένα στοιχείο για κάτι που δεν κάναμε και δεν έγινε ποτέ.
Τους λέμε «τι λέτε; Πότε σας βρίσαμε;»
«Ο φίλος σου πριν που πέρασα από την καφετέρια με είπε πουτ@να» είπε ο αστυνομικός.
«Πότε έγινε αυτό;» ρωτάμε.
Εκείνος συνέχισε να ισχυρίζεται το ίδιο ακριβώς αφήγημα. Ότι δηλαδή ο φίλος μου τον αποκάλεσε με αυτό τον χαρακτηρισμό ενώ καθόμασταν σε ένα μαγαζί στη γωνία, όπως είπε.
Εμείς εκείνο το βράδυ δεν είχαμε κάτσει σε κανένα μαγαζί της περιοχής.
Να πρέπει να αποδείξουμε την αθωότητά μας επειδή αποφάσισαν εντελώς αναίτια και τυχαία να φορτώσουν μία κατηγορία σε δύο άτομα
Για ώρα εξηγούσαμε πως αρχικά εκείνη τη μέρα δε κάτσαμε σε κάποιο μαγαζί στα Εξάρχεια και την ώρα που μας είδαν περάσαμε να πάρουμε ένα παγωτό. Πρότεινα μάλιστα -καθώς οι πληρωμές που έκανα ήταν όλες με κάρτα- να δείξω ως απόδειξη τι και που έχω πληρώσει εκείνο το βράδυ, ώστε να αποδείξουμε την αθωότητά μας και να αλλάξουν γνώμη.
Φυσικά δε δεχόντουσαν τίποτα και η απόφαση είχε ήδη βγει. Σύμφωνη ήταν και όλη η ομάδα που διενήργησε τον έλεγχο.
Εδώ να σημειωθεί πως ο αστυνομικός κατέγραψε ότι η δήθεν εξύβριση από το φίλο μου έγινε στις 00.30 το βράδυ. Εμάς βέβαια μας έγινε έλεγχος μετά τις 03:30.
Δηλαδή 3 ώρες μετά, μας είδε και προχώρησε στη σύλληψη καθώς μας αναγνώρισε, όπως είπε.
Απορίας άξιον είναι γιατί, εφόσον πέρασε και τον βρίσαμε μπροστά από κάποιο μαγαζί, στο οποίο αποδεδειγμένα ποτέ δε κάτσαμε, δε μας συνέλαβε εκείνη τη στιγμή αλλά 3 ώρες μετά αποφάσισε να μας βρει τυχαία στο δρόμο και να γίνει προσαγωγή και σύλληψη;
Μία ακατανόητη και αδιανόητη κατάσταση.
Μία αναίτια σύλληψη απλά για να φορτωθεί ένας άνθρωπος ένα κατηγορητήριο για κάτι το οποίο ποτέ δεν έκανε και να τρέχει σε δικαστικές αίθουσες με χρονοβόρες και ψυχοφθόρες διαδικασίες μαζί και εγώ ως μάρτυρας για να υπερασπιστώ τον φίλο μου και να αποδείξουμε το αυτονόητο της αθωότητάς μας.
Είναι συνήθης τακτική όπως φαίνεται οι εκπρόσωποι του νόμου να στήνουν κατηγορητήρια, να λένε ψέματα εις γνώσιν τους ή επειδή μπερδεύτηκαν (;).
Επιλέγουν όποιο σενάριο θέλουν ώστε να έχουν μία σύλληψη.
Δεν βρεθήκαμε ποτέ σε μαγαζί εκείνη τη μέρα στα Εξάρχεια.
Δε βρίσαμε, ούτε καταφερθήκαμε εναντίων τους και ακόμα και στον έλεγχο παρόλη τη συμπεριφορά τους είμασταν υπομονετικοί και τυπικοί ώστε να τελειώνει η διαδικασία.
Ο έλεγχος έγινε αναίτια προσαγωγή, η προσαγωγή έγινε σύλληψη και όλα αυτά με δικαιολογία και την κατάθεση του αστυνομικού ότι κάποιες ώρες πριν σε ένα μαγαζί εμείς τον εξυβρίσαμε.
Άλλωστε και ο ίδιος είπε τι πιο συνηθισμένο στα Εξάρχεια κάποιος να τους βρίσει.
Αν με ρωτάς γιατί το έκανε, γιατί δηλαδή κάποιος αστυνομικός αποφάσισε να πει ψέματα και να φορτώσει έναν πολίτη μία κατηγορία, θα σου πω πως έχει ξανασυμβεί.
Πως δεν έδειξε να τον νοιάζει καθόλου εάν αυτό ισχύει ή έστω έχει λογική βάση ούτε κανέναν άλλο από την ομάδα που υποστήριξαν την κατηγορία.
Θα σου πω πως η ενοχή κρίθηκε από το μέρος, την περιοχή, ώστε η όλη διαδικασία να μας βάλει σε σκέψεις, να είμαστε πιο προσεκτικοί να μην μπλέξουμε και να δεχτούμε όλα τα παράλογα που συμβαίνουν, μαζί και αυτό.
Ότι και αν ακόμα δεν έχουμε κάνει τίποτα, να υπάρχει ένας φόβος ότι μπορεί να κατηγορηθείς και να δικαστείς για κάτι που ποτέ δεν έκανες εάν κάποιος ο οποίος επιλεχθεί για να παρέχει ασφάλεια δε γουστάρει τη φάτσα σου ή απλά κάνει ένα λάθος (;) στην αναγνώριση.
Όπως μου είπε ο αστυνομικός όταν με πήρε πιο εκεί όταν μας είχαν στο τμήμα «κοίτα να δεις είμαι 15 χρόνια στο σώμα δε κάνω λάθος είναι φίλος σου και θες να τον υπερασπιστείς, αλλά αυτός ήταν τον είδα, εσύ είσαι ελεύθερος και εκείνος συλλαμβάνεται».
Έτσι λοιπόν βρέθηκε ο φίλος μου, με μία κατηγορία για εξύβριση σε αστυνομικούς χωρίς κανένα στοιχείο και μαζί του και εγώ ως μάρτυρας πρέπει να αποδείξουμε την αθωότητά μας επειδή αποφάσισαν εντελώς αναίτια και τυχαία να φορτώσουν μία κατηγορία σε δύο άτομα, να τρέχουν στα δικαστήρια χωρίς να έχουν κάνει κάτι... και εκείνοι απλά συνέχισαν τη βάρδιά τους...
2020mag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου