Η κυβερνητική στρατηγική για μετεκλογικές συνεργασίες...

Ο προεκλογικός αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ ήδη τρέχει και ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ότι το περιβάλλον που διαμορφώνεται μόνο προς όφελός του μπορεί να λειτουργήσει από τη στιγμή... που ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δημοσίως έχει αφήσει πολλές φορές όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το ερχόμενο Φθινόπωρο. Το σενάριο της τρίτης κάλπης που άφησε να εννοηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο όνομα της αυτοδυναμίας και της πολιτικής θεώρησης περί σταθερών κυβερνήσεων δεν είναι παρά μια άχαρη απόπειρα επικοινωνιακής διαχείρισης της πίεσης που ασκεί στο Μέγαρο Μαξίμου το αφήγημα της καθαρής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ από τον πρώτο γύρο της απλής αναλογικής.

Από το βήμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε τον δικό του προεκλογικό αγώνα των 100 ημερών μια και θεωρεί βέβαιη την απόδραση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τις τελευταίες ώρες ωστόσο που και το ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει να ζητά και εκείνο εκλογές επικαλούμενο την παρατεταμένη αστάθεια έχει φέρει σε ακόμη μεγαλύτερη αποδρομή το στρατόπεδο των οπαδών των τεχνοκρατικών λύσεων.

Πρόκειται για τη φιλοσοφία της τεχνοκρατίας σχολίαζε έμπειρο στέλεχος που βρίσκεται κοντά στον Αλέξη Τσίπρα για να επισημάνει ότι η στόχευση αυτών των σεναρίων δεν είναι άλλη από το να συντηρηθεί το φόβητρο της αστάθειας με όσους τα διακινούν με επιμονή να απευθύνονται σε συγκεκριμένα εκλογικά ακροατήρια που τοποθετούνται πλειοψηφικά στο λεγόμενο Κέντρο.

Εκτός δηλαδή από τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και της καθημερινότητας που έχουν ευθύνες και ονοματεπώνυμο πλέον τριών ετών διακυβέρνησης από τη ΝΔ, η συγκεκριμένη στόχευση έχει βαθύτερα πολιτικά ελατήρια.

Φως στα κίνητρα της επιμονής της κυβέρνησης και του επικοινωνιακού επιτελείου του Κυριάκου Μητσοτάκη ρίχνει η έρευνα του ινστιτούτου ΕΝΑ σε συνεργασία με την Prorata για την Εφημερίδα των Συντακτών του Σαββατοκύριακου, σύμφωνα με την οποία όσοι αυτοτοποθετούνται στο Κέντρο του πολιτικού φάσματος αξιολογούν ως πολύ πιο σημαντικό το δίλημμα Υπευθυνότητα ή Λαϊκισμός, όταν για τους αριστερούς ψηφοφόρους το αντίστοιχο ποσοστό (43%) εκτιμά ότι το καίριο δίλημμα είναι Πρόοδος ή Συντήρηση. Σε αυτό το δίλημμα πάντως σχεδόν 7 στους 10 δεξιούς ψηφοφόρους απάντησαν ότι το δίλημμα για εκείνους είναι Υπευθυνότητα ή Λαϊκισμός, γεγονός που μαρτυρά και τις ταυτίσεις που παρατηρούνται και μεταξύ των κομμάτων που εκφράζουν το αντίστοιχο πολιτικό φάσμα.

Ουσιαστικά αυτή η σύγκληση φωτογραφίζει σε μεγάλο βαθμό τη συγγένεια μεταξύ των ψηφοφόρων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τους μισούς μάλιστα από όσους προτίθενται να ψηφίσουν το δεύτερο να δηλώνουν ότι αντιπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ και μόλις 1 στους 10 ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να αντιπαθούν τη ΝΔ.

Επομένως στην Κουμουνδούρου έχουν κάθε λόγο να ερμηνεύουν αυτές τις δηλώσεις και ως μια προσπάθεια αλίευσης κεντρογενών ψηφοφόρων αλλά και ως ένα προκαταβολικό πρέσινγκ προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που εκείνος στη δεύτερη κάλπη αποστερήσει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τη δυνατότητα συγκρότησης κυβέρνησης έστω και για λίγες έδρες.

Καθαρή στρατηγική

Ο Αλέξης Τσίπρας από την άλλη πλευρά έχει τη δική καθαρή στρατηγική η οποία απαντά και στα σενάρια ακυβερνησίας και της παρατεταμένης αστάθειας που κραδαίνουν από το κυβερνητικό στρατόπεδο.

Πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ ή συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης για να μην επιστρέψει η Δεξιά θα είναι το δίλημμα που θα τεθεί ευθέως στο ΠΑΣΟΚ από το βράδυ της πρώτη Κυριακή των εκλογών με τον Αλέξη Τσίπρα να επισημαίνει σε δημόσιες τοποθετήσεις του τακτικά στη Χαριλάου Τρικούπη ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει σε αυτή την κούρσα.

Ωστόσο όσο πιο καθαρό γίνεται το μήνυμα Τσίπρα -εκτιμούν στην Κουμουνδούρου- τόσο από την ΝΔ θα επιχειρούν με γκροτέσκο τρόπο παραποίηση της πραγματικότητας όπως για παράδειγμα η αντίδραση του Μάκη Βορίδη στην προτροπή του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ προς τον πρωθυπουργό εκτός από το να ορίσει ημερομηνία για το Σεπτέμβριο να ορίσει από τώρα και υπηρεσιακό πρωθυπουργό εσωτερικών.

Το ευφυολόγημα «τραμπισμός αλά Γκρέκα» για να δημιουργηθεί η αχλή ότι υπάρχει θεσμική εκτροπή με υπόνοιες για νοθεία μπορεί να χάιδεψε το εσωτερικό ακροατήριο ωστόσο είναι ένας ακόμη δείκτης της προσπάθειας της ΝΔ να χρεώσει στην αντιπολίτευση το τοξικό κλίμα που η ίδια δημιουργεί.

Αναταράξεις

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν έχει σημασία και η τοποθέτηση του Βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ Χάρη Καστανίδη για το θέμα των συνεργασιών, ο οποίος επανάφερε τη συζήτηση για τη Χαριλάου Τρικούπη στο σημείο μηδέν.

Παραμονές των εσωκομματικών εκλογών μια από τις βασικές διαχωριστικές γραμμές που χαράσσονταν είτε στο προσκήνιο είτε παρασκηνιακά ήταν οι φυγόκεντρες τάσεις που αναπτύσσονταν μπροστά στο κίνδυνο στροφής που προϊδέαζε η κάθε υποψηφιότητα είτε προς τη ΝΔ είτε προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Καστανίδης μιλώντας σε δημοσιογράφους σημείωνε ότι είναι λάθος η συζήτηση περί πιθανών μετεκλογικών συμμαχιών σημειώνοντας ότι από τη βραδιά των εκλογών και έπειτα θα ακολουθήσει μια «απίστευτα δύσκολη περίοδος, με φοβερή πολιτική ένταση και πυκνότητα εξελίξεων με απροσδιόριστο αποτέλεσμα επαναφέροντας τα σενάρια ρήξης που γράφονταν ήδη ένα χρόνο πριν μιλώντας για «εσωτερικές εκρήξεις».

Μακρονισμός

Κι αν η επαπειλούμενη οικονομική κρίση, φάσμα της ακρίβειας και η ενεργειακή φτώχεια είναι οι καταλύτες των αποφάσεων του κ. Μητσοτάκη υπό το φόβο της ακόμη μεγαλύτερης φθοράς που μπορεί να υποστεί διαχειριζόμενος τη μιζέρια των πολιτών, σημαντική τελευταία παράμετρος στις μελλοντικές του αποφάσεις είναι και το αποτέλεσμα των γαλλικών βουλευτικών εκλογών.

Ο μακρονισμός όπως λέγεται στη Γαλλία ηττήθηκε και μάλιστα με ηχηρό τρόπο. Η δε αδυναμία του να συγκροτήσει κυβέρνηση μια και όλη του γυρνούν την πλάτη για μη ταυτιστούν μαζί του είναι μια ισχυρή τροχιοδεικτική βολή για τον κ. Μητσοτάκη και δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαβλέπουν τώρα μια αναδίπλωση των ακροκεντρώων, όπως χαρακτηρίζουν και τον πρόεδρο της ΝΔ.

Δεν αποκλείεται δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης να κάνει πίσω την τελευταία στιγμή στο θέμα των πρόωρων εκλογών επιλέγοντας το δρόμο που και δημοσκοπικά του δείχνουν οι ψηφοφόροι της ΝΔ της ολοκλήρωσης της τετραετίας...

Σωτήρης Μπολάκης

libre.gr