Και μετά σιωπή...

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά αν η προχθεσινή ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή μπορεί να αποτελέσει αφετηρία εσωκομματικού μετώπου στη Νέα Δημοκρατία...Ούτε ακόμα αν κάποιοι, και μεταξύ αυτών και ο πρώην πρωθυπουργός, επιχειρούν να προλάβουν εξελίξεις ή αν η ομιλία ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για να τις προκαλέσουν.

Μπορεί και να μην σημαίνουν τίποτα όλα αυτά και να θυμόμαστε την ομιλία ως... επετειακή, μνημονεύοντας στο μέλλον ότι κάτι ειπώθηκε, και μετά σιωπή…

Αυτό, ωστόσο, που δύσκολα μπορεί να μην συνομολογηθεί ήταν ότι είχαμε μια κλασική προσέγγιση σε μια σειρά θέματα από έναν συντηρητικό πολιτικό, έναν εκπρόσωπο μιας κανονικής αστικής, δεξιάς παράταξης, που υπενθύμισε -κυρίως στα εθνικά θέματα- τη σχολή που διαμόρφωσε η παράταξή του σταδιακά από το 1974 και μετά.

Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η ομιλία δεν είχε την παραμικρή αναφορά στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη.

Πολλοί παρακοιμώμενοι στο Μαξίμου και στα πέριξ αυτού, συμπεριλαμβανομένων των αρθρογράφων-βαστάζων της κυβερνητικής προπαγάνδας, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και σπεύδουν από χθες να γεφυρώσουν αυτό το χάσμα, επιβεβαιώνοντας όμως με τον τρόπο αυτό ότι δεν έχουμε μια κανονική δεξιά διακυβέρνηση.

Τον τόπο τον κυβερνά μια εταιρεία Α.Ε., που σχηματίστηκε στα αποκαΐδια του «Ναι» στο δημοψήφισμα και σχηματοποιήθηκε ως μηχανισμός με την εκλογή του Κ. Μητσοτάκη μέσω εσωκομματικών εκλογών-φάρσας το 2016. Στη συνέχεια, αυτός ο μηχανισμός Α.Ε. διατήρησε την εκλογική μαγιά του 38% (του δημοψηφίσματος) έχοντας ως μοναδικό στοίχημα τον εξοβελισμό της Αριστεράς από την κυβέρνηση και μοναδικό πρόταγμα το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Η εταιρεία εξαγόρασε πρόθυμους μηχανισμούς, οικονομικούς και μιντιακούς, και καθημερινά εξαργυρώνει, μέσα και έξω, τα γραμμάτια που την έφτασαν μέχρι εδώ.

Αν έχει μια σημασία η ομιλία Καραμανλή, είναι ότι, μολονότι μετρημένη αν και αμήχανη σε μια σειρά θέματα (ελληνοτουρκικά, πόλεμος στην Ουκρανία, γεωπολιτικοί κίνδυνοι για την Ελλάδα και την Ευρώπη), είναι για να υπενθυμίζει πού έχουμε μπλέξει.

Πρωτίστως στο εσωτερικό, με μια κυβέρνηση μαριονέτα του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων και θλιβερή ορντινάντσα κάθε δευτερότριτου Ευρωπαίου επιτετραμμένου...

Κώστας Πετρόπουλος

Η ΑΥΓΗ